عبدالعلی علی‌عسگری اردیبهشت ماه سال ۹۵ با حکم رهبر انقلاب جانشین محمد سرافراز در سازمان صداوسیما شد. مدیری از درون این سازمان رفت و مدیری دیگری از درون سازمان بر پست ریاست تکیه زد. با وجود اینکه انتظار می‌رفت با حضور علی عسگری آرامش نسبی در صداوسیما برقرار شود، اما روند حرکتی سازمان به گونه‌ای […]
عبدالعلی علی‌عسگری اردیبهشت ماه سال ۹۵ با حکم رهبر انقلاب جانشین محمد سرافراز در سازمان صداوسیما شد. مدیری از درون این سازمان رفت و مدیری دیگری از درون سازمان بر پست ریاست تکیه زد.
با وجود اینکه انتظار می‌رفت با حضور علی عسگری آرامش نسبی در صداوسیما برقرار شود، اما روند حرکتی سازمان به گونه‌ای بود که نه تنها خبری از آرامش نسبی نبود بلکه هر روز اتفاقات تازه و بحث برانگیزی هم در سازمان رخ می‌داد.
عملکرد علی عسگری انتقادات فراوانی را به دنبال داشت. در این سه سال تقریبا هیچ گروهی از وضعیت صداوسیما رضایت نداشته است. این سازمان زیر تیغ تندترین انتقادات بوده است.
منتقدان همیشگی سازمان یعنی اصلاح طلبان و گروه‌های مستقل پس از حضور علی عسگری خیلی زود فهمیدند هیچ تحولی در کار نیست و به روند انتقادات خود از مدیریت صداوسیما ادامه دادند. اما این منتقدان همیشه بودند و همیشه هم گلایه و انتقاد داشتند. چیز تازه‌ای نبود.
از ابتدا سال ۹۸ وضعیت به شکل محسوسی برای علی عسگری تغییر کرد. در کنار منتقدان سنتی، آرام آرام منتقدان تازه نفس و پر نفوذی سر برآوردند. این منتقدان برخلاف اصلاح طلبان و میانه‌روها، خصوصیاتی دارند که دیگر ریاست سازمان نمی‌توانست و نمی‌تواند نسبت به نارضایتی شان بی تفاوت باشد.
این خصوصیات عبارتند از: ۱-این گروه جوانانی هستند که مدعی انقلابی گری اند، اما در کنار آن به دنبال کسب قدرت در ساختار صداوسیما هم هستند. ۲- این گروه از اصولگرایان برآمده اند. ۳-این گروه دارای جایگاه و پایگاه مناسبی در نظام هستند، آنها در ساختار قدرت نفوذ دارند. ۴- این گروه ابزار رسانه‌ای قابل توجهی هم دارند.
منتقدان جدید مدیریت صداوسیما آرام آرام از ابتدا امسال از لاک خود بیرون آمدن تا اینکه چندی پیش شمشیر را از رو کشیدند. پیشگام آنها وحید جلیلی برادر سعید جلیلی و از فعالان فرهنگی اصولگرا است. او اخیرا مدیریت سازمان صداوسیما را “مافیایی” خوانده و تندترین انتقادات را نسبت به عبدالعلی علی عسگری، مرتضی میرباقری (معاون سیما) و حسین محمدی (رییس دفتر بررسی های بیت رهبری) مطرح کرد.
پس از حمله آشکار وحید جلیلی به مدیریت سازمان صداوسیما، صف بندی‌های پنهان نیز آشکار شد. عده‌ای طیف‌های قدرتمند اصولگرا پشت سر جلیلی ایستادند و عده‌ای دیگر پشت سر حسین محمدی، علی عسگری و … ایستادند.
منتقدان جدید مدیریت صداوسیما همگی از طیف جوانان اصولگرا هستند. آنها علیه طیف قدیمی و باسابقه فعالان فرهنگی که به نوعی برای این جوانان حکم پدر خوانده را دارند شوریده اند.
با این حال جوانانی هم هستند که برای دفاع از طیف قدیمی و پدرخوانده‌ها وارد میدان شده اند. این گروه از عملکرد حسین محمدی دفاع می‌کنند.
اگر وحید جلیلی و احسان محمد حسنی (مدیر سازمان فرهنگی اوج، وابسته به سپاه پاسداران) شورش کرده اند و حامیانی همچون محمد رضا زائری فعال فرهنگی شناخته شده اصولگرا را در کنار خود دارند، در طیف مقابل پرویز امینی روزنامه نگار و کارشناس سیاسی، مهدی محمدی از نویسندگان سابق روزنامه کیهان و وطن امروز، یاسر جبرئیلی از فعالان فرهنگی و رسانه‌ای اصولگرا و حتی علی فروغی مدیر شبکه سوم سیما به جدال با یاران وحید جلیلی رفته اند.
این صف بندی تاکنون تبعات زیادی داشته است و رویاروی علنی دو طیف از سوی چهره‌های با تجربه اصولگرا همچون محمد حسین صفار هرندی مورد انتقاد قرار گرفته است. منتقدان این جدال می‌گویند، که جدال ایجاد شده به ضرر همه آنهاست.
منتقدان برنده می شود؟
حالا پس از چند زد و خورد رسانه‌ای میان دو طیف، زمزمه‌هایی از احتمال تغییر در مدیریت سازمان صداوسیما مطرح می‌شود. در اوج کشاکش افراد متنفذ اصولگرا بر سر ناکارآمدی نهادهای فرهنگی به ویژه صداوسیما، حجت الاسلام محمدرضا زائری از احتمال انتصاب احسان محمدحسنی، مدیر سازمان هنری رسانه‌ای اوج به ریاست سازمان صداوسیما خبر داد.
زائری که خود از شورش علیه مدیریت سه دهه‌ای صداوسیما دفاع می‌کند. در این باره نوشت: «کاش امثال احسان محمدحسنی در اطراف رهبری باشند و کاش آنچه در باره احتمال ریاست او بر صداوسیما شنیده ام راست باشد. جوانی مانند او با تجربه سال‌ها مدیریت فرهنگی و آشنایی با رسانه و سابقه طولانی در ارتباط با هنرمندان و اهل فرهنگ شایسته‌ترین کسی است که در گزینه‌های نقل شده برای این سمت می‌توان یافت.»
همزمان با دوران فرماندهی سردار محمدعلی جعفری بر سپاه پاسداران، محمدحسنی مدیر موسسه اوج شد و با تامین منابع مورد نیاز مجوز تولید شماری از فیلم‌های داستانی و مستند و دیگر محصولات هنری را به دست آورد که برخی از این تولیدات مورد توجه قرار گرفت. از جمله آنها تولید بیلبورد‌های “صداقت آمریکایی” بود که در اوج مذاکرات هسته ای واکنش‌های متفاوتی را در پی داشت. او برای دوره‌ای ریاست بسیج هنرمندان و بنیاد روایت فتح را نیز برعهده داشت.
در حال حاضر شبکه افق در صداوسیما به نوعی تحت مدیریت موسسه اوج اداره می‌شود. شبکه‌ای که برنامه هایش بسیار بحث برانگیز و چالش آفرین است. سریال گاندو نیز محصول همین طیف است.
انتصاب محمد حسنی به عنوان رییس صداوسیما به این مفهوم است که حق شورشیان بوده و در این جدال نیز آنها برنده شده اند.
از سوی دیگر محمد حسنی بسیار جوان و البته نه چندان با تجربه است، با توجه به تجربه ناموفق محمد سرافراز در صداوسیما، بعید است که تجربه مشابه آن دوباره تکرار شود.
اما نکته مهمی که در لابه لای این بحث‌ها وجود دارد این است که به نظر می‌رسد تغییر علی عسگری قطعی است. پیش از زمزمه‌های اخیر نیز گفته می‌شد او تا پایان شهریور ماه از صداوسیما می‌رود ادعایی که هیچ وقت تکذیب نشد.
تا پیش از علنی شدن دعوای اصولگرایان بر سر نحوه اداره صداوسیما نام محمد حسنی برای ریاست سازمان مطرح نبود. پیشتر سید محمد حسینی، وزیر ارشاد دولت احمدی نژاد مهمترین گزینه ریاست سازمان معرفی شده بود. گزینه که به نظر می‌رسد همچنان قوی‌تر از دیگران باشد.
علی فروغی رییس کنونی شبکه سوم سیما نیز از گزینه‌های مطرح است. او هم مانند محمد حسنی جوان است و جویای نام و قدرت، عملکرد فروغی در یک سال گذشته در شبکه سه باعث شده که احتمال ریاست او نیز تقویت شود با این حال فروغی در افکار عمومی چهره‌ای محبوبی نیست و انتساب او به ریاست سازمان می‌تواند تبعات دیگری داشته باشد. از سوی دیگر به نظر می‌رسد فروغی نتوانسته بی طرفی خود را در جدال اخیر حفظ کند و در طیف حامیان حسین محمدی و علی عسگری قرار گرفته است.
غلامعلی حداد عادل نیز مانند همیشه در لیست گمانه زنی‌ها قرار دارد، اما مانند همیشه او دورترین گزینه احتمالی برای ریاست سازمان صداوسیماست. تنها جدال اخیر می تواند غالامعلی حداد عادل را به ریاست سازمان نزدیک کند تا شاید بتواند با توجه به جایگاه و موقعیتش به اختلافات پایان دهد.
همیشه گزینه های درون سازمانی هم مطرح هستند، افرادی همچون پورمحمدی و میرباقری، با جنجال‌های اخیر به نظر می رسد این گزینه ها از ریاست سازمان دور شده اند. مهرداد بذرپاش نیز یکی از گزینه های است که برخی رسانه ها از او به عنوان رییس بعدی سازمان صداوسیما یاد کرده اند. البته بذرپاش تجربه بسیار کمی در حوزه فعالیت های فرهنگی دارد.
