تراژدی – کمدی ساخته «بونگ جون هو» پدیده امسال فصل جوایز سینمایی و اسکار است؛ فیلمی ارزشمند و داستان‌گو که حاصل بهترین شکل از فیلمسازی کلاسیک است. به گزارش جمله به نقل از گاردین، فیلم «اَنگل» موفقیت خود را با اولین نمایش جهانی در جشنواره کن آغاز کرد، جایی که جایزه نخل طلایی بهترین […]
تراژدی – کمدی ساخته «بونگ جون هو» پدیده امسال فصل جوایز سینمایی و اسکار است؛ فیلمی ارزشمند و داستان‌گو که حاصل بهترین شکل از فیلمسازی کلاسیک است.
به گزارش جمله به نقل از گاردین، فیلم «اَنگل» موفقیت خود را با اولین نمایش جهانی در جشنواره کن آغاز کرد، جایی که جایزه نخل طلایی بهترین فیلم را به خانه برد و در ادامه نیز از سوی جوایز گلدن گلوب و بفتا بهترین فیلم خارجی سال شد و همچنین اولین فیلم آسیایی نام گرفت که موفق به کسب جایزه بهترین بازیگری از انجمن بازیگران آمریکا می‌شود.
این فیلم در نود و دومین دوره جوایز سینمایی اسکار نیز در شش شاخه از جمله بهترین فیلم، کارگردانی، فیلم بین‌المللی، فیلمنامه اصلی، تدوین و طراحی تولید نامزد کسب جایزه است و علاوه بر آن اثری موفق در گیشه نیز بوده و ۷۳ میلیون دلار در سینماهای کره جنوبی و ۳۰ میلیون دلار نیز در گیشه آمریکا فروخته است. حتی اگر «اَنگل» دست خالی مراسم اسکار را ترک کند باز هم چیزهای زیادی برای افتخار کردن دارد.
«اَنگل» هفتمین ساخته بلند «بونگ جون هو» و روایتگر داستان خانواده چهار نفره «کیم» از طبقه کارگر جامعه است که یک به یک به درون خانواده بسیار ثروتمند «پارک» نفوذ می‌کنند. درابتدا پسر خانواده به عنوان معلم خصوصی انگلیسی وارد خانواده «پارک» می‌شود و پس از آن زمینه آمدن خواهرش را به عنوان یک درمانگر فراهم می‌کند. پدر و مادر خانواده «کیم» نیز در قالب راننده و آشپز به تدریج بخشی از زندگی این خانواده متمول می‌شوند.
«بونگ جون هو» پیش از این فیلم‌های «برف شکن» (۲۰۱۳) و «اوکجا» (۲۰۱۷) را به زبان انگلیسی ساخته بود اما فیلم «اَنگل» به طور کامل در کره جنوبی اتفاق می‌افتد و هیچ دیالوگ انگلیسی در فیلم وجود ندارد و به همین دلیل این فیلم در شاخه بهترین فیلم بین‌المللی (غیرانگلیسی) جوایز اسکار نیز نامزد است، نامزد شدن در دو شاخه بهترین فیلم و بهترین فیلم بین‌المللی نیز دستاوردی بزرگ برای این فیلم آسیایی است.
در طول تاریخ ۹۱ ساله برگزاری جوایز اسکار تنها ۱۲ فیلم غیرانگلیسی توانسته‌اند به جمع نامزدهای نهایی شاخه بهترین فیلم راه یابند اما هیچ یک موفق به کسب جایزه نشده‌اند و اگر آکادمی امسال «انگل» را شایسته اسکار بهترین فیلم بداند دست به انتخابی تاریخ‌ساز زده است.
در بخشی از فیلم «کی تائک» پدر خانواده فقیر «کیم» خطاب به همسرش درباره خانواده «پارک» می‌گوید: ” آنها پولدارند اما هنوز خوب هستند و خوب هستند چون پولدارند و اگر من هم پول داشتم، خوب می‌بودم. اما از سوی دیگر آقای «پارک» که شخصیتی پدر سالارانه در خانواده دارد تحمل بوی بد بدن آقای «کیم»، راننده‌اش را ندارد و قادر نیست بوی مشمئز کننده فقر را تحمل کند.
این فیلم همچنان با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند و دلیل آن حس قدرتمند طنز اجتماعی در آثار «بونگ جون هو» است که دیگر نقطه قوت این کارگردان کره‌ای در کنار توانایی داستانگویی اوست. ساختار فیلم بسیار دقیق است و سرعت روایت داستان نیز کاملا حساب شده است.
فیلمی که در در قالب یک کمدی آغاز می‌شود و درادامه تبدیل به تریلر هیجانی می‌شود و با یک تراژدی ویرانگر به پایان می‌رسد. قهرمان‌های داستان عمیقا نقص دارند و ضدقهرمان‌ها دلسوزی مخاطب را برمی‌انگیزند. این فیلم را می‌توان نمونه‌ای از فیلمسازی کلاسیک در بهترین و ارزشمندترین شکل آن توصیف کرد.
«بونگ جون هو» پایان بدبینانه فیلم را “تیر خلاص” توصیف کرده است.
به طور کلی تمایل آکادمی اسکار به سمت دریافت حس خوب از فیلم است اما فیلم «اَنگل» چنان فیلم سرگرم‌کننده‌ای است که ممکن اعضای آکادمی را به حرکت بر خلاف جهت عُرف اسکار مجبور کند.
