فرشاد کاسنژاد/ آخرین تصویرها و حرفها از مسعود تابش، مدیرعامل باشگاه سپاهان، سردرگمی وسط ورزشگاه نقش جهان و حرفهایی در مصاحبهها بود که از همان سردرگمی وام میگرفت. انگار او در مدیریت یک تصمیم، خود به آنچه فکر میکرد درست یا غلط است رجوع نکرده بود و مشورتها او را به سمتی هل […]
فرشاد کاسنژاد/
آخرین تصویرها و حرفها از مسعود تابش، مدیرعامل باشگاه سپاهان، سردرگمی وسط ورزشگاه نقش جهان و حرفهایی در مصاحبهها بود که از همان سردرگمی وام میگرفت. انگار او در مدیریت یک تصمیم، خود به آنچه فکر میکرد درست یا غلط است رجوع نکرده بود و مشورتها او را به سمتی هل میداد که سرانجامی جز همین جدایی عصر دیروزش از اتاق مدیرعامل در باشگاه سپاهان نداشت. بهره بردن از مشاورهها در مدیریت باشگاهی مثل سپاهان البته بدیهی و لازم است اما دریافت مشاوره با اینکه وسط مصاحبه تلویزیونی از اطرافیان بپرسید حالا چه بگویم، تفاوتهای زیادی دارد.
مدیرعامل باشگاهی مثل سپاهان با آن همه جام و موفقیت و در کورس قهرمانی در فصل جدید، باید آنقدر تجربه داشته باشد که موضوعی مثل بازی مقابل پرسپولیس (مهمترین رقیب برای جام) را مدیریت کند اما تمام تصمیمات او سرانجام به رأی کمیته انضباطی مبنی بر پیروزی ۳ – صفر پرسپولیس منجر شد و این اگر شکست در مدیریت یک ماجرای ساده نیست، چه عنوان دیگری دارد؟
مسعود تابش در حالی با استعفا یا برکناری (موضوع غیرشفاف در جدایی او) از سپاهان رفت که این تیم برای قهرمانی کار بسیار دشواری پیش رو دارد. فاصله ده امتیازی بین سپاهان و پرسپولیس نشان میدهد که جام فقط با جهشی بزرگ از سوی سپاهان به اصفهان میرود، چیزی که ساده نیست و پرسپولیس هم بیکار ننشسته است.
سپاهان نباید ۳ امتیاز بازی با پرسپولیس را از کف میداد و اگرچه بازی بدون تماشاگر مقابل پرسپولیس، منافع تیم میزبان را نادیده میگرفت اما حالا هیچ منفعتی نصیب سپاهان نشده و فقط از جام دورتر شده است. تأثیر آن تصمیم پایان مدیریت تابش در سپاهان بود، اگرچه نمیتوان او را در این تصمیم چندان مؤثر دانست و در سپاهان او تصمیمگیرنده نهایی به نظر نمیرسید.
ماجرای تزلزل مدیریت مسعود تابش در سپاهان تازه نیست. او از روزی در سپاهان مدیریت خود را متزلزل دید که فصل گذشته با امیر قلعهنویی رو در رو شد و قلعهنویی او را با پاسخ صریح مواجه کرد و مسیر و آینده سپاهان را طبق نظر خود ترسیم کرد. تابش درباره قهرمانی در فصل گذشته حرف زده بود و قلعهنویی هیچ وعدهای نداد و از یک برنامه بلندمدت حرف زد.
تابش میخواست برای قلعهنویی این مسئولیت را ایجاد کند که باید فصل گذشته را با قهرمانی تمام کند اما نه فصل گذشته، بلکه فصل جدید هم سپاهان با قهرمانی همچنان فاصله دارد، فاصلهای که با تصمیمات هفته گذشته و از کف رفتن ۳ امتیاز بازی با پرسپولیس بیشتر شد.
برای باشگاه سپاهان دور ماندن از قهرمانی در فصل جدید هرگز خوشایند نیست. برنامه بلندمدت آنها با قلعهنویی امسال باید به ثمره بزرگتری میرسید اما در فوتبال تضمین بیهودهترین کار است و قلعهنویی همیشه از چنین تضمینی سرباز زد، اگرچه تیم متمولی مثل سپاهان با آن خریدها و هزینهها توقعات را بالا میبرد و این توقعات هیچکدام بیهوده نیستند.
منوچهر نیکفر، رئیس هیأت مدیره باشگاه به عنوان سرپرست تا انتخاب مدیرعامل بعدی معرفی شد. حرفهایی درباره بازگشت یکی از مدیران اسبق سپاهان مطرح است و البته هیچکدام از خبرها تأییدشده نیستند اما برای سپاهان مهمتر از همه ترسیم آینده با مدیرعامل جدید است، اینکه آنها برای آینده چه نقشهای دارند. بازگشت شانس قهرمانی به سپاهان خود عملیات سادهای نیست.
سپاهان، تیمی که تماشاگرانش میگفتند «حالا حالاها قهرمانیم» به مدیریتی نیاز دارد که حوزه و اختیارات گستردهاش را بیشتر بشناسد و تصمیمات را با خرد بیشتر بگیرد، نه با عبارت «حالا چه بگویم».