از آخرین‌باری که گفته شد آمار کشته‌شدگان آبان به زودی اعلام می‌شود روزها می‌گذرد و همچنان دولت در رابطه با این بخش از وظایفش سکوت اختیار کرده است؛ سکوتی که طولانی‌شدنش باعث شد سازمان حقوق‌بشری عفو بین‌الملل تعداد کشته‌شدگان آبان را بیش از ۳۰۰ نفر عنوان کند و رویترز به نقل از منابعی […]
از آخرین‌باری که گفته شد آمار کشته‌شدگان آبان به زودی اعلام می‌شود روزها می‌گذرد و همچنان دولت در رابطه با این بخش از وظایفش سکوت اختیار کرده است؛ سکوتی که طولانی‌شدنش باعث شد سازمان حقوق‌بشری عفو بین‌الملل تعداد کشته‌شدگان آبان را بیش از ۳۰۰ نفر عنوان کند و رویترز به نقل از منابعی در ایران، شمار کشته‌شدگان را هزار و ۵۰۰ نفر گزارش کرد. هرچند بارها گفته شده این آمار درست نیستند، اما خبری از اعلام آمار دقیق نبود. تنها آمار رسمی بعد از حوادث آبان مربوط به سخنان کواکبیان است که پنجشنبه، ۱۲ دی، در کنگره حزب مردم‌سالاری گفته بود: «در کمیسیون امنیت ملی به ما گفتند تعداد ۱۷۰ نفر است، ۱۷ نفر هم زیاد است». تا قبل از بحران کرونا، دولت، پزشکی قانونی را مرجع اعلام کشته‌شدگان حوادث آبان اعلام می‌کرد و هربار هم قوه قضائیه با اشاره به مصوبات شورای امنیت ملی، این نهاد را مسئول معرفی می‌کرد و می‌گفت سایر نهادها از اعلام آمار کشته‌شدگان منع شده‌اند. بنابراین دولت عامدا یا سهوا با ورود کرونا به کشور ارائه توضیح در این موارد را به فراموشی سپرده است. درحالی‌که خود رئیس‌جمهور مدعی است وضعیت کشور عادی است، از انجام وظایف عادی خود در قبال مطالبات شهروندان غافل شده، هرچند بعد از آمدن کرونا، نه از قرنطینه شهرهای آلوده خبری است و نه دارو و لوازم بهداشتی مورد نیاز مردم تأمین شده و … اما وقتی ادعای عادی‌بودن وضعیت کشور مطرح است، پاسخگویی به حداقل مطالبات افکار عمومی مانند انتشار آمار کشته‌شدگان آبان یا رسیدگی به ادعای نیلوفر بیانی و پرونده متهمان حمله موشکی به هواپیمای مسافربری نباید خواسته‌ای غیرمعمول باشد./شرق آنلاین
