حمایت سریع دموکرات‌های میانه‌رو از جو بایدن پس از پیروزی وی در کارولینای جنوبی، یکی از سریعترین تغییر جهت‌های سیاسی در تاریخ بود. روز شنبه، برنی سندرز اصلی‌ترین شانس پیروزی در سه شنبه بزرگ بود، اما به یکباره با پیروزی بزرگ بایدن در کارولینای جنوبی و کنار رفتن امی کلوبوچار، پیت بوتجیج، بتو اوورورک […]
حمایت سریع دموکرات‌های میانه‌رو از جو بایدن پس از پیروزی وی در کارولینای جنوبی، یکی از سریعترین تغییر جهت‌های سیاسی در تاریخ بود. روز شنبه، برنی سندرز اصلی‌ترین شانس پیروزی در سه شنبه بزرگ بود، اما به یکباره با پیروزی بزرگ بایدن در کارولینای جنوبی و کنار رفتن امی کلوبوچار، پیت بوتجیج، بتو اوورورک از رقابت‌های انتخاباتی به نفع معاون سابق رئیس‌جمهوری ورق برگشت. ضمن اینکه بزرگان حزب سناتور پیشین هری رید نیز از بایدن حمایت کردند.
این حمایت‌ها به نوعی کمپین بایدن را دوباره احیا کرد. در سه شنبه بزرگ وی برنده انتخابات درون حزبی در آلاباما، آرکانزاس، ماین، ماساچوست، مینه سوتا، کارولینای شمالی، اوکلاهما، تنسی و ویرجینیا شد. بعد از او سندرز سهم کمتری از ایالت‌ها را کسب و تنها در ایالت‌های کلرادو، یوتا و ورمونت به صورت قطعی به پیروزی رسید. در این بین تکلیف کالیفرنیا و تگزاس در روزهای آینده مشخص خواهد شد، هرچند که پیش‌بینی می‌شود سندرز در کالیفرنیا و بایدن در تگزاس به پیروزی هر چند خفیفی برسند. نتایج کلی به احتمال زیاد منجر به کسب ۱۰۰ امتیاز برای بایدن خواهد شد.
سه‌شنبه بزرگ یک شب فوق‌العاده دشوار برای سندرز بود. کمپین بایدن حالا به نظر می‌رسد مزد سرمایه‌گذاری‌هایش را دریافت کرده است. بایدن حالا با توجه به پیروزی بر رقیبان خود آن هم در ایالت‌های بزرگ این شانس را دارد که خودش را به عنوان کاندیدایی معرفی کند که می‌تواند در حزب وحدت ایجاد کند. اکنون که مایکل بلومبرگ نیز به نفع بایدن کنار رفته، سهم آرا معاون سابق رئیس‌جمهوری از این هم بیشتر خواهد شد.
هنوز این رقابت به پایان نرسیده و پیروزی سندرز در کالیفرنیا و نزدیکی آرا در تگزاس گواهی از مبارزات انتخاباتی است که بسیار متنوع تر و پویاتر از سال ۲۰۱۶ است، اما واضح است که کمپین سندرز برای کاهش این شکاف، مجبور به بازنگری در برخی استراتژی‌های خود است.
سندرز همچنین مجبور است فعالیتهای خود را بازتعریف کند. خوشبختانه، کارهای زیادی وجود دارد که او می‌تواند انجام دهد. سندرز در بسیاری از حوزه‌ها رویکردی به مراتب قاطعانه‌تر از بایدن دارد که در صحنه عمل مشخص خواهد شد. علاوه بر این، سندرز می‌تواند مواضع غیرقابل انکار بایدن در مورد بی‌توجهی به امنیت اجتماعی و همچنین پشتیبانی وی از جنگ عراق را برجسته کند. با نزدیک شدن به رقابت‌های انتخاباتی در میشیگان و پنسیلوانیا ، سندرز می‌تواند با تاکید بر حمایت بایدن از نفتا توجه قشر کارگر را به سمت خود بیشتر جلب کند.
موضوع مهم دیگر قدرت مانور سندرز در بین گروه‌های سنی است. سندرز نیز مانند کاندیدایی دیگر تا به حال نتوانسته رأی دهندگان زیر ۴۵ سال را کاملا به خود جلب کند. این‌ها اکنون بزرگترین گروه‌های انتخاباتی هستند، اما تعداد مشارکت آنها بسیار پایین تر از بزرگ‌سال‌ها است. سندرز باید بیشتر تمرکز خود را بر جوانان بگذارد چرا که دموکرات‌های قدیمی به اندازه کافی از ترامپ نفرت دارند که به او رای ندهند، اما جوانان باید به نوعی برای شرکت در انتخابات به نفع سندرز به هیجان بیایند.
آخرین کاری که سندرز باید انجام دهد این است که از حمله به دموکرات‌های معتدل اجتناب کند. سه شنبه شب، ماریانا ویلیامسون یکی از هواداران سندرز در مورد سه‌شنبه بزرگ توییت کرد: این یک قیام نبود. این یک کودتا بود. روسیگیت مولر، استیضاح این‌ها هیچکدام کودتا نبودند، آنچه دیروز اتفاق افتاد، کودتا بود و ما آن را عقب خواهیم زد. البته او چند دقیقه بعد این توییت را حذف کرد. این نوع از اظهارات بدون شک موقعیت سندرز را تضعیف خواهد کرد.
سندرز هنوز یکی از دو مدعی اصلی کاندیداتوری حزب در انتخابات اصلی است. به همین خاطر او باید استدلال‌هایی را مطرح کند که بتواند آرا طیف خاکستری را پست سر خود بیاورد.
