حمیدرضا عرب / اینکه در ظاهر شاتس آنچنانی برای استقلال قائل نمی‌شوند ریشه در یک بیتجربگی محض نسبت به وقایع فوتبال دارد وگرنه جبران ۸ امتیاز عقب ماندگی- اگر ۳ امتیاز بازی عقب افتاده را هم در کاسه استقلال ببینیم- برای این استقلال که تلخی‌های بسیاری را در ماه‌های اخیر تجربه کرده کار سختی […]
حمیدرضا عرب /
اینکه در ظاهر شاتس آنچنانی برای استقلال قائل نمی‌شوند ریشه در یک بیتجربگی محض نسبت به وقایع فوتبال دارد وگرنه جبران ۸ امتیاز عقب ماندگی- اگر ۳ امتیاز بازی عقب افتاده را هم در کاسه استقلال ببینیم- برای این استقلال که تلخی‌های بسیاری را در ماه‌های اخیر تجربه کرده کار سختی هم نیست و آبی‌ها قابلیت باز پس گیری صدر و حتی قهرمانی در روز آخر را دارند.
در عین حال جریانی به غلط در حال القای این باور است که حتی اگر لیگ دوباره شروع شود باز هم کاری از دستان استقلال ساخته نخواهد بود و مجیدی و یارانش به جام نخواهند رسید اما این یک پیشگویی مغرضانه است که اساس فوتبال و جاذبه‌های پنهانش را زیر سؤال خواهد برد و هیچ عاقلی در چنین شرایط امتیازی حکم به قهرمانی پرسپولیس نخواهد داد.
روی کاغذ که هیچ، واقع بینانه است بگوییم استقلال با تمام محاسبات فوتبال شانس ۵۰ درصدی برای قهرمانی دارد و از این ظرفیت برخوردار است که حتی در مقابل دیگر مدعیان که تا پایان لیگ پنجه در پنجه آنها خواهد انداخت به پیروزی دست یابد. دلیلی که فرهاد مجیدی را هم امیدوار می‌سازد تا در لیگ نوزدهم هرگز از میدان رقابت پا پس نکشد داشتن تیمی بدون مصدوم است. همان تیمی که وقتی همه سرمایه‌هایش را در اختیار داشت به صغیر و کبیر رحم نمی‌کرد. نگاهی بیندازیم به آمار گلزنی استقلال در فصل جاری که پی به ترسناکی خط آتش استقلال می‌بریم کما اینکه نباید از یاد ببریم خط حمله استقلال با جذب ارسلان مطهری تیغ دار‌تر هم شده و از یک هارمونی قابل توجه برخوردار است. حال شاید سازمان دفاعی استقلال به مانند خط آتش قابل تحسین نباشد اما آیا میشود زهردارترین خط آتش لیگ را فاقد شانس و اقبال کافی دانست و چنین تعبیری را نهادینه کرد که استقلال شانسی برای قهرمانی ندارد؟
در روزهایی که لیگ تعطیل شد همه مصدومان استقلال از راه رسیدند. از مهدی قائدی تا شیخ دیاباته. حتی استقلال از اقبال بازی گرفتن از داریوش شجاعیان هم بهره می‌برد و همین که او را کنار ۳ ضلعی وحشتناک استقلال در خط حمله تصور کنید به سختی پیکار با خط آتش آبی‌ها پی می‌برید.
اردشیر لارودی می‌گفت این استقلال بهترین استقلال هجومی ۱۰ سال اخیر است. تیمی هماهنگ با ضرباهنگی دلنشین که هر بیننده‌ای را به وجد می‌آورد. شاید اگر استقلال در خط دفاع خود از استحکام بیشتری برخوردار بود می‌شد همین حالا تیمی که به دستان استراماچونی ساخته و تحویل مجیدی داده شد را در صدر جدول هم دید اما اکنون به هر دلیل فنی و غیر فنی استقلال جایگاهی را تجربه می‌کند که بهانه‌ای شده برای جریانی تا شانسش را حداقلی بدانند اما این برداشت‌های غیر فوتبالی و بیشتر هواداری حقیقت امروز لیگ نیست و باید برای استقلال نیز اقبال بسیاری قائل بود، حتی به اندازه پرسپولیس که شاید خود را تافته‌ای جدا بافته و از پیش برنده می‌داند.
کافی است پرسپولیس در همان بدو بازگشت به لیگ دچار سکته شود که بعید هم نیست در بازی با پیکان درحال سقوط چنین حالاتی را تجربه کند. آنگاه اگر استقلال بازی عقب افتاده خود را هم ببرد چه داستانی در لیگ رخ خواهد داد؟ آیا هواخواهان سرخ بازهم با قطعیت از قهرمانی تیم خود حرف خواهند زد؟
استقلال به ترتیب با سایپا، پارس جم، تراکتور، صنعت نفت، نساجی، سپاهان، شهرخودرو، پیکان و شاهین بازی دارد و پرسپولیس با پیکان، شاهین، ماشینسازی، فولاد، مسجدسلیمان، نساجی، ذوبآهن، گل گهر و سایپا بازی خواهد کرد. روی کاغذ بازی‌های استقلال سخت‌تر جلوه می‌کند اما نتیجه را روی زمین چمن تعیین می‌کنند نه این پیش داوری‌ها و پیشگوییها. استقلال باید برای شانس‌اش بحنگد کما اینکه می‌شنویم فرهاد همین هدف را دارد و حتی در اندیشه سورپرایز قهرمانی در روز آخر است. البته فرهاد این مکنونات ذهنی را به زبان نمی‌آورد اما از درون عمیقاً به وقوع یک اتفاق شیرین و غیرمنتظره ایمان دارد و در جمع همکاران فنی‌اش بارها به برخورداری تیمش از شانس قهرمانی و تلاش تا روز آخر اشاره کرده است.
