این مستند روایت آخرین سفر استانی و آخرین مأموریت رئیس‌جمهور شهید است که از بدو شروع سفر تا پایان سفر را روایت می‌کند. ۷۰ درصد تصاویر هم تا امروز نشان داده نشده و بدیع است.
امینی در این‌باره گفته‌است: «سعی ما این بود که یک روایت صادقانه از آخرین سفر رئیس‌جمهور را به تصویر بکشیم و از ابعاد مختلف به این حادثه ناگوار بپردازیم. این مستند ملودرامی شده‌است که به نظرم در تاریخ تصویری مستند کشور به یادگار و ماندگار خواهد ماند. تلاش ما این بوده که با تمام حس‌وحالی خودمان، زمانی که در میدان بودیم و شرایط را دیدیم این مستند را بسازیم. مستند از زبان همراهان رئیس‌جمهور در این سفر روایت می‌شود و همه تصاویر بکر و واقعی هستند و به همه چیز خیلی مستند و شفاف پرداخته شده‌است. »
این تهیه‌کننده درباره اینکه چرا در این مستند به دلائل سقوط و مطالبات عمومی از این اتفاق پرداخته نمی‌شود و خانواده شهید رئیسی نیز در میان راویان نیستند، بیان کرد: «ما در این مستند به روایت آخرین سفر و حادثه سقوط هلیکوپتر و عملیات جستجو و پیدا کردن پیکر رئیس‌جمهور و هیئت همراهشان پرداختیم و به نظرم جا دارد این مستند یک قسمت دومی هم داشته باشد و روایت دومی هم مطرح شود اما باید کمی زمان بگذرد و بین این اتفاق فاصله بیفتد چون هم ابهامات زیادی مطرح است و هم افکار عمومی مطالباتی دارد که خیلی مهم است شفاف و صریح به آن پاسخ داده شود. از این رو پرداختن به این مسأله گذشت زمان را می‌طلبد. »
اما ما یک نفر را می‌شناسیم که ابهامی در این خصوص ندارد. «کامران غضنفری»، نماینده مردم تهران در مجلس گفت: «رئیسی را به شهادت رساندند، اما آن را به یک توده ابر نسبت می‌دهند. عجب ابر متراکم هوشمندی! » گویا باید از غضنفری بپرسیم تا ماجرا را برایمان کامل تعریف کند. حتماً هم باید این کار را انجام داد چراکه نمی‌شود یک ادعایی مطرح شود و همین‌طور مسکوت ر‌ها شود. ضمن اینکه یادآور می‌شویم برای مطرح شدن و در صدر اخبار قرار گرفتن، راه‌های دیگری هم هست و مثلاً می‌توان مشکلات مردم را فریاد زد. اگرچه درخواست بررسی پرونده سقوط هلیکوپتر حامل رئیس‌جمهور هم مطالبه مردمی است، اما یک ادعای غیر مستند، تنها دستمایه دشمنان می‌شود.
