مفروضاتی درباره مدیریت فوتبال در ایران هست که تقریباً همه باورش دارند؛ مدیریتی غیرحرفه ای، آغشته به همان بلایای عمومی اقتصاد ایران، همراه با رانت و رابطه بازی. هیچ سیستم ارزیابی درستی درباره عملکرد مدیران وجود ندارد، می آیند، هزینه های کلان می کنند، قراردادهای غیرشفاف دارند و بعد، می روند، بدون اینکه کسی بازخواست […]
مفروضاتی درباره مدیریت فوتبال در ایران هست که تقریباً همه باورش دارند؛ مدیریتی غیرحرفه ای، آغشته به همان بلایای عمومی اقتصاد ایران، همراه با رانت و رابطه بازی. هیچ سیستم ارزیابی درستی درباره عملکرد مدیران وجود ندارد، می آیند، هزینه های کلان می کنند، قراردادهای غیرشفاف دارند و بعد، می روند، بدون اینکه کسی بازخواست شان کند که منطق این کارها چه بود. وقتی همه ما مخاطبین فوتبال این چیزها را می دانیم، حتما چهره ای همچون علی دایی هم می داند، با جزییات بیشتر. اما علی آقای دایی، با این اعتبار و آگاهی از مسائل پشت پرده همیشه وارد بازی ها می شود و دست آخر، وقتی کارش به چالش تمام عیار کشیده شد شروع می کند به انتقاد از این مدیران.
بیشتر از ده سال است که علی دایی مربیگری را آغاز کرده و در این سال ها تقریبا با تمام تیم ها و مدیران به مشکل برخورده است. اتفاقی که باعث می شود به این فکر کنیم که جدای از نابسامانی های مدیریتی در فوتبال ایران، سهم خود دایی در این میان چیست؟ دایی سلسله مراتب موجود در درون باشگاه ها را نمی پذیرد، خود را فراتر از مدیران می داند، می خواهد همه سیاست ها در کنترل او باشد. تا جایی که مربوط به مسائل فنی باشد حق دارد، سرمربی مخیر است که کار فنی اش را به دلخواهش بچیند، که شاید اگر نبود این حق محمد دایی منطقا نمی بایست جایی روی نیمکت داشته باشد. اما خواسته های دایی فراتر از این ها است. اویی که الگوی مدیریتی ایران را خوب می شناسد، و مدیران را هم، یا نباید وارد کار شود یا قواعد آن را کمابیش بپذیرد. دایی بخصوص اواخر فصل های فوتبالی شروع می کند به انتقاد از مدیران. از این می گوید که پرداختی ها به تاخیر افتاده، در حالیکه این تاخیر در پرداخت در همه تیم ها وجود دارد و متاسفانه بخشی از نهاد باشگاهداری در ایران شده است.
حالا دایی برای سومین بار در دوران مربیگری اش از تیمی اخراج می شود. قضیه اختلافاتش با سایپا تقلیل پیدا کرده به قیمت پراید و محصولات این شرکت. در حالیکه این مسائل و سیاست های کارخانه چیزی مربوط به امروز و دیروز نیستند، دایی از خیلی وقت پیش درباره این ها می داند. دایی در این فصل عملکرد متوسطی با سایپا داشت، در تیمی که برخلاف آنچه خود می گوید خیلی هم کم مهره نیست. با این حال خوب یا بد، تیم های دایی نسبتی با آرامش ندارند، هم در کنار زمین و هم بیرون از آن.
حالا یک پرسش مهم آینده مربیگری علی دایی خواهد بود. پیشنهاداتی دارد، می گویند تراکتورسازی برای تحقق جاه طلبی هایش مذاکره با دایی را آغاز کرده است. هرچند گویا دایی حاضر نیست بیرون از تهران مربیگری کند، شاید نیم نگاهی هم به نیمکت تیم ملی دارد. هرچند شاید مدیران، حالا و با این سابقه ای که از دایی در ذهن دارند، با وسواس و احتیاط بیشتری سراغش بروند. تاریخ مربیگری علی دایی تاریخ چالش با مدیران و تیم ها است.
