آقای رییس‌جمهور ! لطفاً سری به «سازمان محیط زیست» بزنید !
آقای رییس‌جمهور ! لطفاً سری به «سازمان محیط زیست» بزنید !
فردی به این کرسی منصوب شد که مانند مدیران پیشین، از بیرون از دستگاه آمده بود، محیط‌زیست را خوب نمی‌شناخت و نسبت به این دستگاه، موضوعات مهم اقلیمی و محیط‌بانان فداکار هیچ تعصبی نداشت و همین موضوع، سبب کاهش انگیزه کارکنان و به انحراف رفتن امور اصلی سازمان انجامید

جناب آقای رییسی ! هر اندازه که شما دغدغه تولید، اشتغال و خدمت به مردم دارید و هر روز به یک نقطه از کشور سر می‌زنید تا  این اهداف محقق شود، «علی سلاجقه» به همان اندازه و در جهت معکوس، فعال است و با بهانه الزامات زیست‌محیطی، سد راه سرمایه‌گذاری، تولید و اشتغال شده است

 

 

سرویس سیاسی

اخیراً نامه‌ای که محيط‌بانان، كارشناسان و متخصصين سازمان حفاظت محيط‌زيست كشور و تشكل‌هاي مردم‌نهاد خطاب به رییس‌ دولت سیزدهم نوشتند به دست ما رسید که مربوط به ضرورت تغییر «علی سلاجقه» است و در آن از آیت الله رییسی خواستند حتماً فردی از خانواده بزرگ سازمان محیط‌زیست را به‌عنوان مدیر انتخاب کند تا هم تخصص و دانش مورد نظر را داشته باشد و هم در میان کارکنان زحمت‌کش و محیط‌بانان فداکار، واجد جایگاه ممتاز باشد و درنهایت بتواند در مدیریت امور موفق‌تر عمل کند.

این نامه بر انواع آسیب‌هایی تأکید دارد که ورود مدیرانی خارج از این دستگاه دولتی در چهار دهه گذشته، بر سر سازمان و به تَبَع آن به محیط‌زیست کشور آوار
کرده است.این نامه بسیار محترمانه و مستدل خطاب به رییس دولت سیزدهم نوشته شده و با نگاه دلسوزانه و تخصصی، تلاش دارد با انتخاب درست، محیط‌زیست کشور را
نجات دهد.
سلاجقه اگرچه تحصیلات و تحقیقاتی در‌خصوص مشکلات اقلیم، کم‌آبی و منابع طبیعی داشته است، اما از خانواده سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور نبوده است با این وجود و با توجه به حساسیت محیط‌زیست و آثار زیان‌باری که مشکل کم‌آبی و سیلاب‌ها بر محیط‌زیست کشور داشته و وی نیز در این بخش، تحقیقات و تألیفات بسیاری داشت، امیدها به انجام اقدامات مثبت بالا گرفت.
اما تنها چندماه لازم بود تا مشخص شود که «سلاجقه» به درد این جایگاه که زخم‌های متعددی بر پیکر دارد، نمی‌خورد چون در این مدت از وی چیزی جز بی‌عملی و نگاه سیاسی به محیط‌زیست ندیدیم.
اگر امروز که چندماه از آغاز مدیریت «علی سلاجقه» بر معاونت رییس‌جمهوری و رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست سپری شد، به طومار کارمندان، محیط‌بانان و اعضای تشکل‌های حوزه محیط‌زیست نظری بیندازیم متوجه خواهیم شد همه آن آسیب‌هایی که امضاکنندگان نامه از سر دلسوزی و در نهایت احترام به رییس‌جمهوری هشدار دادند، در دوران مدیریت سلاجقه محقق شد.
باور ما این است که در دولت سیزدهم برای سازمان محیط‌زیست کشور دو اشتباه راهبردی رخ داد؛ اول این‌که فردی به این کرسی منصوب شد که مانند مدیران پیشین، از بیرون از دستگاه آمده بود، محیط‌زیست را خوب نمی‌شناخت و نسبت به این دستگاه، موضوعات مهم اقلیمی و محیط‌بانان فداکار هیچ تعصبی نداشت و همین موضوع، سبب کاهش انگیزه کارکنان و به انحراف رفتن امور اصلی سازمان انجامید. دومین اشتباه استراتژیک دولت در انتخاب «علی سلاجقه» است که به دلیل آشنا نبودن وی با محیط‌زیست و نیروهای کارآمد این سازمان مهم و همچنین به دلیل نزدیکی با افرادی مشکوک چون «کاوه مدنی» به نظر می‌رسد کارها را رها کرده است و اخیراً نیز شاهد هستیم بی‌توجهی به حقوق محیط‌بانان و افزایش معوقات آنان در مقایسه با سال‌های قبل ادامه دارد و حتی بیشتر شده است.
همه حرف ما این است که رییس‌جمهوری باید نامه کارکنان دلسوز محیط‌زیست کشور را بخواند و به عملکرد ضعیف «علی سلاجقه» نگاهی دقیق‌تر بیندازد و در نهایت این مدیر ناکارآمد را با فردی متخصص و متعهد از همین مجموعه، جایگزین کند، فردی که هم به گفتمان دولت سیزدهم نزدیک باشد و هم روابط مشکوک با افرادی چون «کاوه مدنی» نداشته باشد و مهم‌تر از همه در قبال این همه ظلم و ستمی که به محیط‌بانان می‌شود گامی بردارد و در برابر مشکلات پیچیده محیط‌زیست کشور که درصورت ادامه، امکان زیستن در ایران کهن را برای بسیارانی، ناممکن خواهد کرد، طرحی بریزد و کاری بکند.
همان‌گونه که امضاکنندگان این نامه با اشاره به جملاتی از مقام معظم رهبری به درستی گفتند محیط‌زیست مسأله این دولت و آن دولت نیست بلکه موضوعی ملی است و سازمان حفاظت محیط زیست نیز جایگاهی تخصصی و حاکمیتی دارد و باید از این منظر به آن نگاه شود.
جای تأسف است که «علی سلاجقه» این سازمان حاکمیتی و تخصصی را تحویل مافیایی داده که هر مدیر دلسوزی را به دلیل همراهی و همکاری نکردن با آنان، به‌راحتی عزل می‌کند و ماجرای عزل مدیرکل محیط‌زیست تهران طی همین چند روز اخیر و برخی حواشی ایجاد شده در این‌خصوص همه نشانه‌های مدیریت ضعیف علی سلاجقه است و وی نمی‌تواند شانه خود را از این حواشی که در نهایت، به محیط‌زیست کشور آسیب می‌رساند و امید کارکنان خدوم این مجموعه را تباه می‌سازد، خالی کند.
حرف آخر ما این است که محیط‌زیست بستر توسعه هر کشوری است و اگر مدیران این بخش، به آن بی‌توجه باشند و ترک فعل کنند حتی با رعایت همه جوانب توسعه، هرگز توسعه پایدار در کشور محقق نخواهد شد و نتیجه تلاش همه دستگاه‌ها و امید یک ملت مظلوم نابود و تباه خواهد شد.
نامه کارکنان این سازمان نیز تاکنون امضاهای زیادی به خود گرفته و افراد بیشماری از این مجموعه را با خود همراه کرده و امید ما به اقدام جهادی رییس‌جمهوری است.