تهران- ایرنا- استاد ارتباطات اجتماعی گفت: توصیه همیشگی من به دانشجویانم این است که هر زمان احساس کردید، تحمل اخبار بد از ظرفیت شما بیشتر شده، دیگر آن را دنبال نکنید. پیگیری اخبار کرونایی نیز باید از منبع موثق و به میزان لازم باشد. مهناز رونقی، عضو هیات‌علمی گروه ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز […]
تهران- ایرنا- استاد ارتباطات اجتماعی گفت: توصیه همیشگی من به دانشجویانم این است که هر زمان احساس کردید، تحمل اخبار بد از ظرفیت شما بیشتر شده، دیگر آن را دنبال نکنید. پیگیری اخبار کرونایی نیز باید از منبع موثق و به میزان لازم باشد.
مهناز رونقی، عضو هیات‌علمی گروه ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، از حال و روز فرهنگ و هنر در شرایط کرونایی گفت. به گفته او شهروندان در محاصره اخبار بحران کرونا هستند و در این شرایط حوصله پیگیری اتفاقات هنری را ندارند. در این شرایط انسان‌ها دچار خلأهای جدی می‌شوند.
وی با بیان این که شرایط کرونا جهان را تحت تاثیر خودش قرار داده اظهار داشت: دوام و بقای هنر یکی از دغدغه های هنرمندان است. هنرهای تصویری و تجسمی مساله اکران و بازدید را دارند و مردم در شرایط کرونا نمی‌توانند در سالن‌ها و گالری‌ها حضور یابند. تولید فیلم و تئاتر در این شرایط برای مجموعه دست‌اندرکاران کاری پرخطر محسوب می‌شود. همان‌طور که همه می‌دانند بسیاری نیروهای مرتبط با این قضیه حین تولید فیلم و سریال و تئاتر دچار بیماری شدند.
در شرایط پساکرونا تولید هنر باید بازتعریف شود
نویسنده کتاب سواد رسانه‌ای، منافع عمومی و مسئولیت‌های اخلاقی و انسان‌دوستانه، اقتصاد فرهنگ را یکی از بحث‌های مهم این روزها خواند و توضیح داد: در بحث تولید و عرضه و مخاطب هنر دچار مشکل هستیم. از طرفی مسائل معیشتی هنرمندان در معرض خطر است. از طرف دیگر حیات فرهنگی و هنری در هر جامعه‌ای بخش بزرگی از زیست معنوی و ذهنی افراد را تشکیل می‌کند. وقتی این شریان بسته می شود، ضربه روحی وارد شده به شهروندان بیشتر می‌شود.
وی با بیان اینکه در شرایط قرنطینه، افراد از لحاظ روحی و روانی شرایط مناسبی ندارند گفت: مجازی‌شدن رویدادهای هنری پدیده جدیدی بود. ولی به دلایل زیادی نمایش آنلاین فیلم ها با موفقیت همراه نشد. در شرایط پساکرونا اقتصاد هنر و تولید هنر باید بازتعریف شود تا حیات هنری دوباره جان بگیرد. فضاهای هنری باید مجدد برای مخاطبان ملموس شود. این فضاها از عادات زندگی روزمره ما خارج شده و پس از کرونا سبک زندگی مان به شرایط عادی برگردد.
کارگردان فیلم کوتاه وارنیش با بیان اینکه ادبیات چون در فضای فردی رخ می‌دهد کمتر مشکل داشته اظهار داشت: بازار مخاطب کتاب در این روزگار خوب است. چون افراد می‌توانند در فضای شخصی خودشان آن را بخوانند. ولی دیگر هنرمندان برای تولید و عرضه هنرشان درگیر مشکلات هستند. من به عنوان یک کارگردان فیلم کوتاه فیلمنامه‌ام آماده است. ولی جسارت تولید را ندارم. چون کارگردان مسوولیت سلامت گروه را بر عهده دارد و من در این شرایط کرونایی توانایی پذیرش این خطر را ندارم.
مردم دل‌مشغولی هنری ندارند
این استاد ارتباطات اجتماعی با بیان اینکه این روزها مردم اصلا دل مشغولی هنری ندارند، توضیح داد: همه چیز در فضای فرهنگی و هنری سخت به نظر می‌رسد. هنر اکسیژن و راه تنفس انسان عصر ماشینی است. در زندگی وقتی خسته می شویم آن چه ما را نجات می دهد هنر است. هنر یک نیاز ذاتی است. وقتی به نیازهای ذاتی انسان از جمله نیازهای زیبایی‌شناختی پاسخ داده نشود، بخشی از روح و روان انسان افسرده می شود.
وی ضمن تشریح دلایل فاصله‌گرفتن مردم از محصولات هنری تاکید کرد: وقتی ذهن درگیر و گرفتار باشد، کمتر سراغ محصولات هنری می رود. مردم روزانه فقط دارند در فضای مجازی اخبار کرونایی را دنبال می کنند. من مدام به دانشجویانم می گویم هر زمانی احساس کردید، تحمل اخبار از ظرفیت شما بیشتر شد آن را دنبال نکنید. چون ظرفیت انسان میزانی دارد. در فضاهای مجازی خودمان با فرستادن اخبار داریم به خودمان و دیگران آسیب می زنیم. اطلاع رسانی باید از منبع موثق و به میزان لازم باشد. با فرستادن بیش از حد اخبار کرونایی، ذهن و وجود و توان‌تان را می‌دهید و چیزی جایگزین نمی‌کنید. روح انسان نیاز به تغذیه دارد. در این شرایط بسیاری از ما احساس می کنیم داریم در خلا زندگی می کنیم. چون روح ما به فعالیت های هنری نیاز دارد و با زیبایی حال‌مان خوب می‌شود.
رونقی در پاسخ به این سوال که آیا اکران آنلاین توانست خلا مصرف هنری را پُر کند گفت: ارائه هنر به صورت آنلاین از نبودن آن بهتر است. ولی نمی تواند جای هنر حضوری را پر کند. ما چیزی به اسم فضای فرهنگی داریم که منظور از آن حال و هوا و اتمسفر ماجراست. وقتی در آن فضا قرار نگیریم بخشی از تجربه هنری شکل نمی گیرد. همان طور که معاشرت با دوست به طور آنلاین مثل یک مهمانی واقعی نیست.
وی افزود: مقصد به‌تنهایی اهمیتی ندارد و طول سفر هم مهم است. رفتن به یک موزه خودش یک مسیر است و در این فضا اتفاقات بسیاری رخ می دهد.
