سفیر ایران در زاگرب با اشاره به اینکه اراده مقامات دو کشور همکاری و توسعه روابط دو جانبه در همه زمینه‌ها است از افزایش و همچنین متنوع‌تر شدن روابط تجاری ایران و کرواسی خبر داد. پرویز اسماعیلی در گفت‌وگو با نشریه «گلاس اسلاونیا» به سوالات مختلف خبرنگار این نشریه در خصوص روابط ایران و کرواسی، […]
سفیر ایران در زاگرب با اشاره به اینکه اراده مقامات دو کشور همکاری و توسعه روابط دو جانبه در همه زمینه‌ها است از افزایش و همچنین متنوع‌تر شدن روابط تجاری ایران و کرواسی خبر داد.
پرویز اسماعیلی در گفت‌وگو با نشریه «گلاس اسلاونیا» به سوالات مختلف خبرنگار این نشریه در خصوص روابط ایران و کرواسی، مسائل فرهنگی دو کشور و برخی از موضوعات مهم منطقه ای و بین المللی از جمله تحولات افغانستان، وضعیت محیط زیست و تحولات فناوری ارتباطات پاسخ داد که متن کامل آن بدین شرح است:
حدود دو سال از ماموریت شما در زاگرب گذشته است، اولویت های کاری شما در کرواسی چیست؟
من به عنوان سفیر ایران در کرواسی وظیفه ای جز توسعه روابط دو کشور در همه بخش های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و علمی و دانشگاهی ندارم. این مهم ترین اولویت من است. در این مسیر تلاش می کنم تا هر چه بیشتر مقامات دولتی، بخش خصوصی، شرکتها، تجار، نخبگان فرهنگی و دانشگاهی و از همه مهم تر مردم دو کشور را به هم نزدیک تر کرده و با هم بیشتر آشنایشان کنم. از نظر من، تبادل اطلاعات و ایجاد ارتباط، مهمترین بخش از ماموریت ما دیپلمات ها است.
در چه زمینه ای بیشتر انتظار پیشرفت در روابط دوجانبه دارید؟
ما اکنون در بخش سیاسی روابط دوجانبه خوشبختانه وضعیت بسیار بهتری نسبت به بخش های دیگر داریم و من از نزدیک شاهد اراده و تمایل مقامات عالی دو کشور برای همکاری و توسعه روابط در همه زمینه ها هستم. روابط دو کشور از بدو استقلال کرواسی به بهترین وجه آغاز شد. ایران بلافاصله پس از اعلام استقلال، دولت کرواسی را به رسمیت شناخت و از این نظر اولین کشور مسلمان و اولین کشور آسیایی بود.
در بخش فرهنگی با توجه به اشتراکات فراوان و نیز علاقمندی مردم ایران و کرواسی به یکدیگر، خوشبختانه وضع خوبی داریم. من طی ۲۰ ماه ماموریت خود توجه بسیار زیادی به گسترش ارتباطات فرهنگی و اجتماعی فیمابین داشتم؛ چون باور دارم که فرهنگ به روابط دو کشور عمق و ثبات می بخشد. اخیرا کتاب خاطرات هروُیه روپچیچ از سفر به کشور من در کرواسی و ایران چاپ و جزو پر فروش ترین ها شد. هنرمندان دو کشور هم فعالانه در فستیوالها شرکت دارند. کرونا بسیاری از فعالیتهای سیاسی و اقتصادی را متوقف کرد اما قادر به تعطیلی فرهنگ و هنر نبود. متاسفانه در بخش تجاری تحریم های یکجانبه و ظالمانه آمریکا آسیب زیادی به اقتصاد و منافع شرکتهای ایران و کرواسی زده است. در حالی که فعالان اقتصادی دو کشور بسیار مشتاق همکاری هستند. من تلاش کردم با احترام به ملاحظات و منافع شرکتهای کرواسی، شرایط همکاری آنها با طرف های ایرانی را به نحوی فراهم کنم که هیچ ریسک و خطری از نظر اقتصادی متوجه آنها نباشد. خوشحالم که علیرغم شرایط سخت تحریم و کرونا، روبط تجاری ما افزایش یافته و متنوع شده است.
تجار و صنعتگران ما در گذشته ارتباطات خیلی خوبی با هم داشتند و خاطرات ارزشمندی از آن همکاری ها دارند. ولی گذشت زمان ایجاب می کند که شناخت ها از هم روزآمد شوند. این کاری است که از ابتدای حضورم در کرواسی پیگیری می کنم. به نظر من نیاز بیشتری به تبادل اطلاعات و شناسایی ظرفیت ها و توانمندی های فراوان دو طرف برای همکاری اقتصادی وجود دارد. این یک زمینه سازی ضروری برای جهش روابط تجاری در آینده است.
آیا فرصتی برای بازدید از برخی از نقاط کرواسی را داشتید و چه چیزی بیشتر توجه شما را جلب کرد؟
کرونا محدودیت زیادی به برنامه های دیپلماتیک و سفر تحمیل کرد. علیرغم این من از هر فرصتی برای سفر به شهرهای مختلف و دیدار با نخبگان فرهنگی، صنعتگران و مردم کرواسی استفاده کردم. تعداد زیادی از شرکتهای کرواسی قابلیت های بسیار بالایی برای همکاری در حوزه فناوری و توسعه بازار دارند. کرواسی شایسته سهم بیشتری از مبادلات منطقه ای و بین المللی در حوزه صنعت، کشاورزی و خدمات است. همکاری با ایران به این هدف سرعت زیادی خواهد داد. ویژگی مهم مردم کرواسی، نجابت، عشق به فرهنگ و درک ارزش زندگی است. کرواتها یک ملت شاد و خواهان صلح و آرامش هستند؛ یک ملت به ظاهر کم جمعیت، اما دارای روحی بزرگ. به همین دلیل احترام و علاقه من به ملت کرواسی به طور دائم افزایش یافته است. شاید پیوندهای تاریخی و علاقه قلبی دو ملت باعث شده تا سبک زندگی و حتی ادبیات آنها شباهت زیادی به هم داشته باشد.
ایران کشوری با تمدن، تاریخ و فرهنگ غنی است. چگونه از این ظرفیت ها استفاده می کنید؟
کشور من یک از پایه گذاران اصلی تمدن در جهان است. ایران سرزمین فرمانروایان عادل در تاریخ بوده است و منشور حقوق بشر کورش، به عنوان قدیمی ترین و متعالی ترین متن مدون برای حقوق بشر، جزو گنجینه منحصر بفرد سازمان ملل متحد است. همچنین ایران در ردیف کشورهایی است که بیشترین آثار ثبت شده در میراث جهانی یونسکو را دارد. ملتی که میراث غنی تاریخی و فرهنگی دارد، هرگز منزوی نخواهد شد. و ملت من این را ثابت کرده است.
