سعید سرفرازیان گویا قرار نیست تیم ملی فوتبال امید ایران طعم حضور در آخرین دوره‌ی فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی توکیو را بچشد. یک نمایش متوسط برابر ازبکستان و یک بازی ضعیف و سردرگم مقابل کره‌جنوبی آماده و سرپنجه رویای شاگردان استیلی را به کابوسی وحشتناک تبدیل کرده است. بازی اول با […]
سعید سرفرازیان
گویا قرار نیست تیم ملی فوتبال امید ایران طعم حضور در آخرین دوره‌ی فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی توکیو را بچشد. یک نمایش متوسط برابر ازبکستان و یک بازی ضعیف و سردرگم مقابل کره‌جنوبی آماده و سرپنجه رویای شاگردان استیلی را به کابوسی وحشتناک تبدیل کرده است. بازی اول با ازبکستان حداقل این حسن را داشت که تیم امید در فاز حمله تا حدودی موفق نشان داد اما در روز دوم هیچ نشانی از یک تیم فوتبال ندیدیم و هر بازیکنی انگار برای خود بازی می‌کند و در چارچوب تاکتیک‌های نداشته تیم قرار نداشتند.
تیم امید ایران که مانند طفلی سرگردان به دامن چندین نفر پناه داده شد و آخر سر هم به استیلی واگذار شد که مال بد بیخ ریش صاحبش، حمید استیلی بهتر از هرکس دیگری می‌داند که او با امید یک ملت برای رسیدن به المپیک پس از چهارو چهار سال چه کرده است که امروز مجبور شویم از این تیم به عنوان مال بد یاد کنیم. کرانچار و فرهاد مجیدی هرگز نتوانستند در کنار استیلی نقش یک مربی مستقل را بازی کنند دخالت های وقت و بی وقت زننده گل قرن کاسه‌‌ی صبر کرانچار باتجربه و مجیدی جوان را خیلی زود پر کرد. کرانچار با تجربه‌ای که از سالیان حضور در فوتبال اندوخته بود دوستانه و محترمانه از تیم امید جدا شد و خود را به نوعی از مواجهه و من و تو کردن با استیلی رهانید تا حداقل درگیر پاسخ و جواب های بی ثمر با مدیر همکاره تیم امید نشود، اما مجیدی که ذاتا فردی عجول و کم طاقت است و برای از کوره در رفتن حاضر به یراق است با استیلی وارد بگو و مگو شد و از شرایط و ضوابط حاکم بر تیم امید گله گذاری کرد که حمید استیلی اجازه نمی‌دهد که او به عنوان سرمربی تیم در همه‌ی تصمیمات مستقل عمل کند و همیشه استیلی در کارهایش دخالت می‌کند. حتی خط زدن چند بازیکن از سمت حمید استیلی و البته دعوت چند بازیکن که مورد توجه فرهاد مجیدی نبودند جرقه اختلاف این دو فوتبالیست قدیمی و سرخابی را روشن کرد. هرچند برخی از افراد برای دفاع از استیلی وارد بازی شدند ولی نباید فراموش کنیم که مجیدی با انتخاب و استقبال استیلی به تیم امید رفت. پس در این زمینه استیلی مقصر است مگر می‌شود هم کرانچار و هم مجیدی مشکل‌دار باشند و این وسط مرد بی تقصیر و خطا فقط حمید استیلی باشد. حمید استیلی با کشیدن یک خط بسته دور تیم ملی حتی در زمان حضور کرانچار و فرهاد مجیدی اجازه نداد که سرمربیان تیم امید به خوبی با ساز و کار خود تیم را اداره کنند و در نهایت هم با یک کادر ضعیف و بی رزومه تیم امید را در اختیار گرفت و حتی موفق نشد ازبکستان را شکست دهد در حالیکه در تمام این مدت او از چم و خم تیم امید آشنایی داشت و اتفاقا بهانه‌ی عدم همکاری تیم‌های باشگاهی در این مدت وجود ندارد. به هرحال امیدواریم یکبار دیگر اتفاقات در فوتبال جوری پیش رود که اما و اگرها به داد تیم امید برسد و تیم ملی امید ایران به دور بعد مسابقات انتخابی المپیک صعود کند هرچند اگر برای تاکتیک و تیم برنامه‌ی مدونی وجود نداشته باشد موفقیت این تیم در دور دوم هم بسیار سخت خواهد بود.
