آرمان طهرانی- روزنامه نگار/ طی روزهای اخیر موضوع معرفی چهره ای شاخص از سوی اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری، به یکی از داغ ترین موضوعات رسانه های این جریان سیاسی تبدیل شده است. این در حالی است که اصولگرایان سرخوش از تصرف آسان بهارستان در سودای تصاحب پاستور نیز […]
آرمان طهرانی-
روزنامه نگار/
طی روزهای اخیر موضوع معرفی چهره ای شاخص از سوی اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری، به یکی از داغ ترین موضوعات رسانه های این جریان سیاسی تبدیل شده است. این در حالی است که اصولگرایان سرخوش از تصرف آسان بهارستان در سودای تصاحب پاستور نیز هستند و از هم اکنون خود را در سرسرای ساختمان ریاست جمهوری تصور می کنند. با اینحال جریان مقابل آنان نیز بی کار ننشسته و در تدارک معرفی افرادی است که بتوانند از گزند تیغ شورای نگهبان در امان مانده و وارد عرصه انتخابات ریاست جمهور شوند.
به گزارش «جمله» طی روزهای اخیر نام برخی از سیاسیون نزدیک به جریان اصلاحات به عنوان گزینه های مطرح این جریان برای انتخابات ۱۴۰۰ به میان آمده است. با اینحال برخی از این افراد حتی اگر مورد لطف شورای نگهبان قرار گیرند، باز از کمترین محبوبیتی در جامعه برخوردار نبوده و هیچ شانسی برای پیروزی ندارند.
گمانه‌زنی‌ها در مورد کاندیداهای احتمالی اصلاح‌طلبان و شنیده‌ها حاکی از آن بود که احتمالا محسن هاشمی و اسحاق جهانگیری، گزینه‌های کارگزاران برای انتخابات ۱۴۰۰ باشد که گزینه محسن هاشمی قوی‌تر از جهانگیری به نظر می‌رسید. البته نزدیکی کارگزارانی‌ها به علی لاریجانی نیز قابل کتمان نیست. آنها همواره از علی لاریجانی به عنوان گزینه‌ای یاد کرده و می‌کنند که می‌تواند در انتخابات گزینه اصلاح‌طلبان هم باشد.
اسحاق جهانگیری که با حضور نمایشی خود در انتخابات ۹۶ حسن روحانی را همراهی و برای حضور جدی در ۱۴۰۰ تمرین کاندیداتوری می کرد. اسحاق جهانگیری گرچه خود را اصلاح طلب می داند اما سابقه او با عملکرد دولت روحانی گره خورده است و جامعه ایرانی نمی تواند او را در مصائبی که امروز بدان گرفتار شده بی تقصیر بداند . از سوی دیگر نام جهانگیری با موضوعاتی همچون دلار و حاشیه های آن نیز آمیخته شده است و نمی توان امیدوار بود با انتخاب او تغییری در اوضاع کشور پدیدار شود. هرچند که او به گفته خودش « حتی اختیار تغییر مسوول دفترش را هم نداشته…». بر این اساس خیلی بهتر است که اسحاق جهانگیری برای حفظ جایگاه سیاسی خود حتی برای ثبت نام انتخابات ریاست جمهور هم اقدام نکند.
لاریجانی اصولگرای معتدل نزدیک به کارگزاران!
اگرچه اغلب اصلاح‌طلبان همواره تاکید داشتند که هیچ قرابت فکری میان علی لاریجانی و اصلاح‌طلبان وجود ندارد اما کارگزارانی‌ها معتقد بودند که او می‌تواند نقش حسن روحانی را در انتخابات بعدی ایفا کند.
آنها در جریان رقابت برای هیات رئیسه مجلس در دوره دهم نیز بر این باور بودند که محمدرضا عارف نباید به رقابت با لاریجانی بپردازد که البته اصلاح‌طلبان و شخص عارف بر این موضع پافشاری کردند که دست‌کم او به عنوان نماد اصلاح‌طلبان در قوه مقننه در این رقابت حضور داشته باشد.
علی لاریجانی رئیس سابق مجلس است. او در طی سال های اخیر از ریاست صدا و سیما تا دبیری شورای عالی امنیت ملی و در نهایت ریاست چند دوره مجلس، تغییرات محسوسی در سیاست های خود داشته است. تا جایی که از یک اصولگرای صد در صدی تبدیل به یک سیاستمدار معتدل و حتی کمی اصلاح طلب شد. با اینحال برای خیلی از اصلاح طلبان اصیل او نمی تواند گزینه ای باشد که بتوان بر روی مشی سیاسی او اعتماد کرد و ممکن است خطای استراتژیکی که جریان اصلاحات در سال ۹۲ و ۹۶ مرتکب شدند، بار دیگر تکرار شود.
به هر روی می‌توان گفت که اگر لاریجانی تصمیم به حضور در انتخابات ۱۴۰۰ بگیرد، احتمالا می‌تواند روی حمایت کارگزارانی‌ها حساب باز کند، آن هم در شرایطی که طیف‌های دیگر اصلاح‌طلبی تاکید دارند دیگر ایده کاندیدای ائتلافی پاسخگو نخواهد بود. اما این پرسش نیز مطرح است که در چنین شرایطی آیا لاریجانی حاضر است همراهی کارگزارانی‌ها را بپذیرد یا به دامان اصولگرایان پناه خواهد برد.
خرداد ماه گذشته عباس سلیمی‌نمین، تحلیلگر اصولگرا اخیرا در مورد شرایط اصولگرایان گفت‌وگویی با برنا داشته و در بخشی از آن به احتمال حضور لاریجانی در انتخابات پیش‌رو پرداخته است.
او البته در این مصاحبه ضمن تاکید بر اینکه «برخی سلایق علی لاریجانی در بعضی موارد با سلایق بنده، سازگاری نداشته باشد اما قرار نیست در طیف اصولگرایان یک سلیقه حاکم شود» تاکید دارد که لاریجانی هیچ سنخیتی با اصلاح‌طلبان ندارد و هیچ گروهی هم نمی‌تواند لاریجانی را از اصولگرایی کنار بزند کما اینکه پایداری‌ها بنا داشتند این کار را انجام دهند اما نتوانستند.
سلیمی‌نمین همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا لاریجانی در انتخابات آتی کاندیدا خواهد شد یا نه، گفته است: «بعید می‌دانم برای انتخابات ۱۴۰۰ بیاید و نشانه‌ای نیست مبنی بر اینکه بیاید. فکر می‌کنم لاریجانی هم دچار خستگی شدیدی شده با توجه به اداره چند دوره مجلس و نیاز به یک نوع بازسازی جسمی دارد».
البته آخرین اخبار در مورد علی لاریجانی حاکی از بستری شدن او در بیمارستان و ابتلای مجدد لاریجانی به کروناست که قطعا این شرایط، او و نزدیکانش را از اظهارنظر درمورد انتخابات ۱۴۰۰ دور کرده اما اظهارات سلیمی‌نمین شاید نشانه‌ای باشد بر اینکه اصولگرایان بخواهند با بازگشت به لاریجانی وجهه رادیکال‌شان را تلطیف کنند.
محسن هاشمی جدی ترین گزینه اصلاح طلبان
محسن هاشمی رفسنجانی هیچ وقت چهره‌ه‌ای اصلاح طلب نبوده است. او بیشتر برای علاقه‌مندان بیت هاشمی، نمادی از رفتار پدر به شمار می‌رود. همین دیروز بود که او در نامه‌ای به صدا و سیما به خاطر پخش برنامه‌ای که چهره مرحوم آیت‌الله هاشمی را مخدوش کرده بود اعتراض کرده است. در حالی که در این چند سال صداوسیما بار‌ها و بار‌ها گزارش و برنامه‌های ساخته که چندان خوشایند مردم نبوده، اما محسن هاشمی با وجود اینکه ریاست شورای شهر تهران را برعهده دارد، همچنان خود را سخنگو و مدافع ارزش‌ها، رفتار‌ها و برنامه‌های پدر می‌داند و با وجود اینکه این موقعیت را داشته که از زیر سایه پدر خارج شود همچنان دوست دارد خود را فرزند مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بنامد تا یک چهره مستقل.
کارگزاران سازندگی سال‌هاست با تکیه بر پیشینه هاشمی رفسنجانی سعی دارند روح او را به عنوان محور حرکت خود معرفی کند. آنها معتقدند ایران در دوره هاشمی رفسنجانی دورانی باشکوه را سپری کرده بنابراین همان سیاست تعدیل اقتصادی و آزادسازی قیمت‌ها و سایر برنامه‌های سیاسی و اجتماعی او باید در پیش گرفته شود. مردم ایرانبه خاطر دارند که در دوران هاشمی رفسنجانی اقتصاد ایران تورم ۴۰ درصدی را تجربه کرده بود شبیه آن چیزی که در دولت احمدی نژاد و روحانی بار دیگر تکرار شد.
از نظر سرکوب رسانه‌ها نیز برخی معتقدند دولت هاشمی بیشترین خفقان وجود داشت؛ خفقانی که در دوره احمدی‌نژاد و بعد از سال ۸۸ نیز تجربه شد. البته در دوره خاتمی تعداد زیادی از روزنامه‌نگاران به زندان رفتند و رسانه‌های شماری توقیف شد با این حال وزارت ارشاد دولت خاتمی با صدور مجوز‌های متعدد به رسانه‌های منتقد مانع انسداد سیاسی شده بود چنانچه در دولت روحانی نیز باز بودن فضای مجازی در اینستاگرام و تلگرام به خصوص در دولت اول او مانع انسداد سیاسی شد و به نظر می‌رسید دولت روحانی حداقل در فضای داخلی با سرکوب موافق نیست. اما در دولت هاشمی بعد از استعفای خاتمی، وزارت ارشاد به میرسلیم سپرده شد!
محسن هاشمی رفسنجانی خود را پدر متروی تهران می‌داند. او در زمینه اجرایی مدیریت ضعیفی نبوده است، اما با برندی که از خود نشان داده، نمی‌تواند حامل گفتمان اصلاح‌طلبی پیش رو باشد. البته حامیان کارگزاران سازندگی شدیداً معتقدند راه توسعه کشور در دست خاندان هاشمی رفسنجانی است. آنها می‌گویند مهدی و فائزه هاشمی رفسنجانی به خاطر دفاع از مواضع اصلاح‌طلبانه به زندان رفته‌اند؛ در حالی که فرزندان سایر مقامات ارشد اصلاح‌طلب زندان را نچشیده‌اند. هرچند کنایه آنها به فرزندان میرحسین موسوی و مهدی کروبی و سیدمحمد خاتمی است، اما در میان فرزندان، حکم زندان مهدی اساسا ارتباطی به فعالیت‌ها و مواضع سیاسی او نداشت و ماجرا اقتصادی بود.
سلیمی نمین درباره احتمال نامزدی محسن هاشمی هم در پایان گفت: «اگر در یک‌سال پیش رو، شورای شهر تلاش ویژه‌ای کند، اتفاقات مهمی را رقم بزند و وضعیت شهر تهران را متحول کند ممکن است که محسن هاشمی شانسی در انتخابات سال آینده داشته باشد اما در حال حاضر که خدمات شهری عملا غیرفعال است و شهرداری تهران و شورای شهر تهران کارنامه ضعیفی از خود ارائه داده‌اند و حتی تعدادی از پروژه‌های نیمه‌تمام شهرداری پیشین هم به پایان نرسیده است، محسن هاشمی هم وضعیت خوبی برای حضور در رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری ندارد».
