با عشق مردن و تلخ و شیرین قصه عشق
با عشق مردن و تلخ و شیرین قصه عشق
پسرخاله عزیز و برادر یگانه‌ام زنده‌یاد «محمد جوان» که از حدود ۱۵سالگی توفیق اجباری کار در نشر چشمه را جبر روزگار نصیبش کرده بود، به لطف جناب «حسن کیاییان» که همچون فرزند خود دوستش می‌داشت، از همان نوجوانی با کتاب‌های ارزشمند آن مؤسسه معتبر و خوش نام، هم‌نفس و با بسیاری از شاعران و نویسندگان صاحب نام همچون «فریدون مشیری»، «علی اشرف درویشیان» و... همنشین و هم‌صحبت شد،

این حضور۵۳ ماهه (به نوشته خود محمد عزیز) تا زمان رفتن به خدمت سربازی، علاوه برقلم شیرین و بیان شیوا، بسترساز شکوفایی استعداد‌های نهفته او در دیگر زمینه‌های هنری شد؛ از جمله گل کردن استعداد عجیبش در بازیگری و دوبله، زیرا پیشتر به واسطه کار در بخش تدارکات چند پروژه سینمایی در کنار برادر بزرگترمان مرحوم «غلامرضا جوانمهر»، علاوه بر نقش‌آفرینی کوتاهی درسریال معروف هزار دستان و ناصرالدین شاه آکتور سینما، مدتی درکنار زنده‌یاد «جلال مقامی» مشق صداپیشگی کرده بود و همیشه هم گلایه‌مند بود که چرا غم نان او را از مسیر دلخواهش دورکرد، به همین دلیل، هروقت فرصتی پیش می‌آمد و دل و دماغی داشت در محافل دوستانه، علاوه برتقلید گویندگی نقش‌های جدی، صدای شخصیت‌های طنز این سال‌ها مثل؛ نقی معمولی، ارسطو عامل و… از شخصیت‌های کارتونی سال‌های دور صدای گلام (با تکیه کلام من می‌دونستم!) ماجرا‌های گالیور با صدای «اکبر منانی» و لوک خوش شانس را که زنده یاد منوچهر والی‌زاده به زیبایی خلق کرده بود، برای ما و مخصوصاً دخترم ثنا که به شدت دوستش داشت اجرا می‌کرد.
شاید همین دلبستگی به دوبله و یا طنز تلخ روزگار باعث شد که محمد عزیز درست ۱۰ روز قبل از والی‌زاده (۲۱ بهمن) در۴۸ سالگی ناباورانه از میان ما برود و استاد (اول اسفند) در۸۴ سالگی که با جابجا شدن عدد‌های ۸ و ۴، سن رفتن این دو عزیز رقم می‌خورد.
«منوچهر والی‌زاده» با نام اصلی«منوچهر والی‌زاده طهرانی» چهارم تیرماه ۱۳۱۹ در محله لاله‌زار تهران متولد شد، از دوران دبیرستان بعد ازچند تئاتر آماتوری به تئاتر تهران راه یافت و دریک نمایشنامه به کارگردانی خانم مورین نقش کوتاهی به عهده گرفت و پس از همکاری درچند فیلم کوتاه، به «علی کسمایی» معرفی شد و چندین سال درکنار او کارآموزی کرد.
بعد از مدتی درفیلم «دختر بنفشه فروش» نقش اول فیلم «هل فرر» را به عهده گرفت. در سال ۱۳۴۰ از طریق «تاجی احمدی» به «‌امین ‌امینی» معرفی شد. (استودیو عصر طلائی) و اولین حضور او درسینما بازی در فیلم خداداد (۱۳۴۱) بود و تا سال ۱۳۵۷ درحدود ۱۸ فیلم سینمایی بازی کرد.
والی‌زاده بیشتر به دلیل گویندگی بجای شخصیت کارتونی «لوک خوش‌شانس» و «مایکل اسکافیلد» درمجموعه تلویزیونی «فرار از زندان» شناخته می‌شود. همکاری با برنامه «صبح جمعه با شما» در رادیو هم از جمله فعالیت‌های مهم این هنرمند به شمار می‌رود.
منوچهر والی‌زاده خود را از شاگردان مرحوم هوشنگ لطیف‌پور می‌دانست و درتوصیف شخصیت استاد خود درجایی گفته بود: «ایشان جزء درجه یک‌های دوبله بودند. همه ما از «منوچهر اسماعیلی» عزیز گرفته تا بنده شاگردی او را کردیم که به اینجا رسیدیم.»
والی‌زاده همچنین به جای بازیگرانی چون؛ تام هنکس، جان تراولتا، تام کروز، هریسون فورد، نیکلاس کیج، جیسون استاتهام، جیم کری، ویل اسمیت، ادی مورفی، رابرت واگنر و الویس پریسلی صداپیشگی کرده است.
منوچهر والی‌زاده درسال ۱۳۵۲ دوره‌ای پرکار و فشرده را درعرصه سینما و تلویزیون گذراند و با نقش‌آفرینی در۴ فیلم و سریال مهم سینما و تلویزیون خود را به مردم معرفی کرد. سریال قصه عشق به کارگردانی «منصور پورمند»، فیلم هلوی پوست‌کنده به کارگردانی «عباس دستمالچی»، فیلم حریص به کارگردانی «ایرج رضایی» و فیلم طاهر به کارگردانی «قدرت‌اله بزرگی» از جمله این آثارند.
شاید یکی از مهم‌ترین بخش‌های بیوگرافی منوچهر والی‌زاده بازی درسریال قصه عشق درسن ۳۳ سالگی باشد که نقش مهمی در این مجموعه برعهده داشت و توانست با نشان دادن مهارت خود، آن نقش و خودش را میان مخاطبان تلویزیون مطرح نماید. او در این سریال با حضور درکنار چهره‌های مطرحی مثل «حمیده خیرآبادی»، «ثریا قاسمی»، «نعمت‌اله گرجی» و «پروین سلیمانی» به تجارب بسیار ارزشمندی دست یافت.
والی‌زاده علاوه بر سریال قصه عشق، سال ۱۳۷۳ و در۵۴ سالگی درسریال «خانه در آتش» نیز بازی کرده است. این‌بار درکنار هنرمندانی چون؛ «شهلا ریاحی»، «رحمان مقدم»، «رفیع مددکار»، «گیتی معینی» و…
در دهه‌های اخیر منوچهر والی‌زاده با هنرمندان بسیاری تجربه‌ی کارداشته است اما جالب است بدانید که در میان بازیگران حمیده خیرآبادی با ۵مرتبه، حسین عرفانی با ۴ مرتبه، محمود بصیری، رضا حاجیان و نعمت‌الله گرجی با هر سه با ۳ مرتبه بیشترین همکاری را با این هنرمند داشته‌اند.
منوچهر والی‌زاده هرچند با دوبله آثار تلویزیونی درمیان مردم شناخته می‌شود ولی با سند و مدرک می‌توان ثابت کرد که علاوه بر حضور چند دهه‌ای در رادیو بیش از۷۰ درصد آثار او سینمایی و کمتر از ۳۰ درصد کار‌هایش تلویزیونی است. در واقع از ۲۲ اثر منوچهر والی‌زاده با نام‌های؛ شریک زندگی، روز دیدار، باعشق مردن، زرخرید، رفاقت، خداقوت، حرمت رفیق، هیولا، هلوی پوست‌کنده، حریص و طاهر ۱۶ اثر فیلم سینمایی و فقط ۶ اثر تلویزیونی است که عبارتند از؛ سریال‌های من چه کاره‌ام، خانه درآتش، خانه بخت، همه از یک خانواده، تلخ و شیرین و قصه عشق.

  • نویسنده : محمد عمرانی / عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی