تروریسم کور، نافرجام است
تروریسم کور، نافرجام است
ساعت ۱۰:۴۵ صبح دیروز سه تن از قضات دیوان عالی کشور مورد سوء‌قصد مسلحانه قرار گرفتند. حجت‌الاسلام والمسلمین رازینی رئیس شعبه ۳۹ و حجت‌الاسلام والمسلمین مقیسه رییس شعبه ۵۳ دیوان عالی کشور به شهادت رسیدند و قاضی میری نیز در این سوء‌قصد زخمی شده است. برابر اعلام رسمی عامل این اقدام یکی از نیروهای خدماتی دیوان عالی کشور بود که پس از ترور اقدام به خودکشی کرد.

البته باید در انتظار نتیجه تحقیقات بود اما نمی‌توان این گزینه را از ذهن دور داشت که ضارب، یا از طرف فرد یا افرادی مرتبط با پرونده‌های پیشین این دو قاضی شناخته‌شده، استخدام شده بود و یا خود به‌نوعی مرتبط با پرونده‌ای بود که دو قاضی موردنظر در آن حکم داده بودند.

همچنین نمی‌توان این گزینه را نیز از نظر دور داشت که ضارب، نفوذی بوده که توسط برخی سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی یا کشورهای متخاصم که از دست دو قاضی یادشده حکم شدید دریافت کرده و خسارت دیده بودند، باشد و برای رسیدن به انگیزه اصلی ضارب، باید در انتظار نتیجه تحقیقات قضایی باشیم.

در داخل کشور نیز بسیاری از افراد این اقدام را محکوم کردند و آن را در شرایطی که کشور بیش از هر زمان به آرامش نیاز دارد، خطرناک توصیف کردند.

آنچه که روز گذشته اتفاق افتاد درحقیقت یک ترور کور بود و ترور کور، نافرجام است. البته که ضارب به هدفی که داشت، رسید و دو قاضی بلندپایه دیوان را ترور کرد اما حرف ما این است که تروریسم کور در بلندمدت به اهداف خود نخواهد رسید و شکست خواهد خورد.

چند روز آینده و در پی شهادت دو قاضی، توسط رییس قوه قضاییه دو فرد دیگر جایگزین خواهند شد و شعبه تنها با چند روز تأخیر کار خود را شروع خواهد کرد.

نمونه چنین اقداماتی در دهه‌های قبل بسیار آزموده شد و افرادی وابسته به جریانات سیاسی ازجمله گروهک منافقین، اقدامات بسیاری در همین بستر انجام دادند که ترور مقر حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ و ترور مقر دولت در ۸ شهریور همان سال و نمونه‌های بیشتر و بی‌شمار از آن دست بود.

سازمان‌های تروریستی و کشورهایی که پشت سر چنین ترورهایی بودند، هدف‌شان نه حذف چند مدیر و نماینده و وزیر که شکست دادن ساختار سیاسی کشور بود و با خود فکر می‌کردند وقتی شهید بهشتی و مطهری و خامنه‌ای و هاشمی حذف شوند، نظام متلاشی خواهد شد و آنان بر ویرانه‌های نظام خواهند نشست اما دیدیم که این‌گونه نشد.

هر کدام از افرادی که ترور شدند و به شهادت رسیدند، فردی دیگر جایگزین‌شان شد و دستگاه و اداره موردنظر به کار خود ادامه داد و افرادی که از ترور کور جان به در بردند، نه ترسیدند و نه کوتاه آمدند و تنها چند هفته پس از پایان دوره درمان و بازیافتن سلامت جسمی خود، به پشت میز کار خود برگشتند با انگیزه و غیرت بیشتری ادامه دادند و بر این اساس است که ما تأکید داریم به‌رغم شهادت دو قاضی نامدار دیوان، کار متوقف نخواهد شد و آسیبی به نظم مستقر و نظام مقتدر وارد نخواهد شد.

تنها نکته نگران‌کننده درخصوص این ترور این است که به چرخه خشونت دامن نزنیم و اظهار خرسندی از چنین حرکت‌هایی می‌تواند گامی در این مسیر باشد.

در فلسفه اخلاق گفته می‌شود «حُسن و قُبح ذاتی است» یعنی کارِ بد و ناپسند، برای همه بد و ناپسند است و امروز همه باید ترور را محکوم کنند حتی سیاسیونی که در گذشته از این دوقاضی حکم گرفته و از آنان ناخشنود بودند.

نباید از خاطر دور داریم که خشونت با هر انگیزه‌ای و به هر وسیله‌ای و در هر جایی عملی «جامعه‌ستیزانه» محسوب می‌شود و تهدیدی جدی برای ساختارهای قانونی است که برای استمرارِ انسجام اجتماعی ضروری است.

نکته بسیار مهم بعدی این است که در شرایط فعلی که وزیر امور خارجه دولت چهاردهم در حال مذاکره با نمایندگان سه کشور اروپایی است و دولت جدید در ایالات متحده نیز فردا تحویل دونالد ترامپ می‌شود و رییس‌جمهوری نیز در مصاحبه اخیر خود احتمال آغاز مذاکره با واشنگتن را رد نکرد، بیش از هر زمانی لازم است در کشور وحدت و وفاق حاکم باشد و امیدواریم فردا طرفداران دولت سایه، این ترور کور را دستمایه حمله به دولت نکنند و از ضرورت کوبیدن مشت محکم بر دهان آمریکا و اروپا نگویند.