زهرا ایران شاهی / حملونقل ترکیبی یکی از موضوعات مهم و شاید بتوان گفت مهمترین موضوع این حوزه است که در دنیا به آن توجه زیادی می‌شود و کشورهای که دارای مزیت‌های استراتژیک همچون دسترسی به آب‌های آزاد رادارند سعی می‌کنند تا با استفاده از مزیت‌های موجودشان از همه شقوق حمل‌ونقلی برای […]
زهرا ایران شاهی /
حملونقل ترکیبی یکی از موضوعات مهم و شاید بتوان گفت مهمترین موضوع این حوزه است که در دنیا به آن توجه زیادی می‌شود و کشورهای که دارای مزیت‌های استراتژیک همچون دسترسی به آب‌های آزاد رادارند سعی می‌کنند تا با استفاده از مزیت‌های موجودشان از همه شقوق حمل‌ونقلی برای بهره بردن بیشتر از مزیت‌هایشان استفاده کنند.
بخش حملونقل یکی از شاخص‌های مهم توسعه‌یافتگی و ازجمله پایه‌های اقتصاد هر کشوری است. گروهی نیز معتقدند که حملونقل ریلی است که انقلاب صنعتی روی آن حرکت می‌کند و در یک جمله صنعت حملونقل نیروی محرکه توسعه اقتصادی و اجتماعی هر کشوری است.
یکی از فرصت‌های مهم درآمدزایی برای کشور ترانزیت کالا از طریق ارتباط ریل به بندر است که این مهم باید برنامه‌ریزی‌های کارشناسانه و سرمایه‌گذاری‌های هدفمند (که در راستای سند چشم‌انداز بیست‌ساله کشور و برنامه توسعه‌ای است) انجام شود و بتواند سهم صنعت حملونقل و به‌ویژه ترانزیت را بالا ببرد که تا کشور به رشد سالانه ۸ درصدی خود برسد.
در همین زمینه حالا نشست مشترک محمد رسولی، مدیرعامل شرکت راه آهن با اعضای انجمن بنادر خصوصی ایران به منظور همکاری و سرمایه گذاری در بخش لجستیک و صنعت حمل و نقل ریلی کشور در مورخ ۱۴ مهر برگزار شد.
در این نشست، رسولی با اشاره به رویکرد جدید شرکت راه آهن مبنی بر شتاب در توسعه صنعت حمل و نقل ریلی کشور، به تشریح اهم فعالیت‌های انجام شده از سوی مرکز جهادی پیشرفت راه آهن پرداخت و بر آمادگی این شرکت مبنی بر جذب سرمایه گذار در حوزه لجستیک و ریل کشور تاکید کرد.
مدیر عامل شرکت راه آهن گفت: اکنون این شرکت بهترین اراضی، تجهیزات و فناوری به روز و همچنین نیروی انسانی متخصص و متعهد را در اختیار دارد و با توجه به رویکرد جدید جهادی این شرکت، آمادگی لازم جهت همکاری و جذب سرمایه گذار بخش خصوصی وجود دارد.
در این نشست مشترک، محمد صادق کاوه، رئیس انجمن بنادر خصوصی ایران نیز ضمن استقبال از فرصت همکاری به دست آمده، از اهتمام اعضای این انجمن به منظور سرمایه گذاری در بخش لجستیک و حمل و نقل ریلی کشور خبر داد و خواستار برنامه‌ای عملیاتی به جهت اجرایی نمودن مصوبات شد.
در پایان این نشست، مقرر شد تا کمیته‌ای مشترک به منظور تدوین نقشه راه با حضور نمایندگان شرکت راه آهن و انجمن بنادر خصوصی ایران تشکیل شود تا طی آن، برنامه‌های مصوب شده با شتاب و سرعت بیشتری اجرایی شوند.
گفتنی است که قطعا یک سیستم مرکب می‌تواند پاسخگویی بهتری به نیازهای ترانزیتی و حمل‌ونقلی باشد. نباید ارتباط تنگاتنگ سیستم حملونقل ریلی با دریایی را فراموش کرد زیرا این نوع حمل در حجم انبوه به دلیل امتیازات خاص خود به‌سرعت در شبکه حملونقل بین‌المللی رسوخ پیداکرده و منجر به تغییر ساختار سیستم حملونقل در بسیاری از کشورها شده است.
سودمندی‌های این سیستم به‌تدریج جهان را به‌سوی حمل کانتینری سوق می‌دهد و به‌موازات آن تحولات تازه‌ای در جهت استفاده از این سیستم در شیوه‌های بسته‌بندی، حملونقل، تخلیه و بارگیری و انبارداری صورت می‌گیرد که مرتبا رو به افزایش است.
بر این اساس و با توجه به همکاری تنگاتنگ ریل و بندر در آخرین جلسه اتاق فکر سازمان بنادر و دریانوردی که برای دومین بار به‌صورت مشترک با مدیران راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران تشکیل‌شده بود موضوع جدی بحث و تبادل‌نظر قرار گرفت تا شاید برنامه‌های مرتبط با سرعت بیشتری انجام شود.
گفتنی است که سهم ریل در حمل و نقل بندری در کشور ۱۴ درصد است که برای کشوری به وسعت ایران با توجه به بازار منطقه ای که در پسکرانه بنادر آن وجود دارد رقم بسیار پایین و در واقع ناچیزی است. این به معنای حمل و نقل گران و ناایمن از طریق جاده هایی است که در جهان به حادثه خیز بودن شهره اند. به اذعان مدیران و کارشناسان بنادر صدمات سهم پایین ریل در حمل و نقل بندری تنها به ضعف در حجم تخلیه و بارگیری بنادر ایران ختم نمی شود چه آنکه حضور صدها کامیون در محوطه بنادر سبب شده تا اصلی ترین مبادی ورود و خروج کالا در کشور به محل هایی عمدتا شلوغ، پرترافیک و البته ناایمن تبدیل شوند. به عبارت دیگر ضعف ساختار ریلی برنامه های توسعه بنادر را با چالش روبرو کرده و بخش عمده ای از فرصت های ترانزیتی کشور را به محاق برده است.
اما دولت یازدهم و حالا در دولت دوازدهم نیز بر توسعه ریلی تاکید شده است. در این بین، یکی از دلایل پایین بودن سهم ریل از کل بار را باید در هدف ایجاد و توسعه شبکه ریلی در تاریخ ایران جستجو کرد؛ اساسا ایجاد و توسعه ریل در ایران کمتر بر اساس دسترسی به مراکز تولید و جذب سفر برای جابجایی بار و مسافر بوده است.
در این میان، هدف نهایی اتصال به شبکه ریلی آسیا است و ایجاد شبکه چند وجهی حملونقل و و حملونقل لجستیک به نحوی که بنادر شمالی را به جنوبی متصل کند، ضروری است. هدفی که سال هاست پیگیری شده اما بیشتر در طول دو سال اخیر عملیاتی شده است.
