گروه سیاسی یکی از شاهکارهای مناظرههای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ این بود که تقریباً هیچ کدام از نامزدها و جریانات سیاسی که در این انتخابات، کاندیدا و نماینده داشتند، طرح و پیوستی برای محیطزیست نداشتند یا این موضوع برایشان در اولویت نبود، موضوعی که همان زمان نیز برخی فعالان رسانه به آن پرداختند اما پس […]
گروه سیاسی
یکی از شاهکارهای مناظرههای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ این بود که تقریباً هیچ کدام از نامزدها و جریانات سیاسی که در این انتخابات، کاندیدا و نماینده داشتند، طرح و پیوستی برای محیطزیست نداشتند یا این موضوع برایشان در اولویت نبود، موضوعی که همان زمان نیز برخی فعالان رسانه به آن پرداختند اما پس از پیروزی آیت الله سید ابراهیم رییسی و آغاز به کار دولت و همچنین پس از مشکلاتی چون «بحران خوزستان و زایندهروز» که هردو حاصل بیتوجهی مدیران ارشد ملی در این زمینه بود، و تصمیمات خطا در طرحهای انتقال آبهای بارها و بارها مرور شد، مشاهده میشود که هنوز هم برخی در بدنه دولت بر اجرای آن تصمیمات خطا اصرار دارند.
نیازی به گفتن نیست که مشکل آب از مشکلات ریشهای و تاریخی فلات مرکزی ایران است و راه چیره شدن بر این چالش نیز «مدیریت مصرف» است اما شاهد هستیم که وزارت نیرو و مدیران سازمان برنامه و بودجه بر طرحهای غیرکارشناسی و اقلیمسوز چون استخراج ژرفآبها و طرحهای انتقال آب بین حوزهای برای استمرار تأمین آب برای مراکز صنعتی سخن میگویند و همچنان بر تصمیمات خطای قبلی اصرار دارند در حالیکه اجرای طرحهای انتقال بین حوضهای فقط برای تامین آب شرب است و شامل مصارف صنعتی نمیشود.
از چندی پیش که لایحه بودجه ۱۴۰۱ به مجلس تقدیم شد، مشخص گردید تعداد قابلتوجهی از طرحهای فاقد مجوز زیستمحیطی در لیست دریافت اعتبارات وجود دارند و با پیگیری برخی نمایندگان، «دکتر علی سلاجقه» معاون رییسجمهوری و رییس سازمان حفاظت محیطزیست کشور طی نامهای به رییس مجلس از ضرورت حذف این طرحها که تعداد آن به ۴۱۱ مورد میرسد، گفت.
در گام نخست این انتقاد به «مسعود میرکاظمی» معاون ریاستجمهوری و رییس سازمان برنامه و بودجه و همکارانش وارد است که چرا با دیگر معاونتهای دولت ازجمله سازمان حفاظت محیطزیست، هماهنگ نیست و قوانین سازمان مورد نظر را -که مورد تأیید دولت است- رعایت نمیکنند و در گام دوم نیز برابر نامه نماینده مردم آبادان، مشخص شد که حتی پس از نامه دکتر علی سلاجقه نیز برخی از مدیران ارشد دولت، بر اجرای این طرحها اصرار دارند و قصدی برای کنار گذاشتن این پروژهها ندارند و موضوعاتی چون اقتصاد مقاومتی را بهانه و دستاویز اصرار خود کردند.
محمد درویش فعال محیطزیست در این زمینه نوشت: اینکه حدود چهارصد پروژه فاقد مجوز محیطزیستی، توانسته به لایحه بودجه سال آینده دولت راه یابد، آشکارا ثابت میکند که تا چه اندازه از نظر دولت و بهویژه سازمان برنامه و بودجه مملکت، سازمان متولی محیطزیست مملکت، سازمانی مزاحم است! واقعاً متاسفم.
درویش ادامه داد: نامه علی سلاجقه به همتایش در سازمان برنامه و بودجه، بیشک در تاریخ مکاتبات و اسناد سازمان حفاظت محیطزیست ماندگار خواهد ماند، این نامه چند واقعیت را نشان میدهد: نخست آنکه اگر یک نماینده متوجه چنین تخلف آشکاری نشده بود، معلوم نبود آیا خود دولت سامانهای برای زیستپالایی خویش دارد یا خیر؟ دوم اینکه چگونه میتوان پذیرفت که دستگاه عریض و طویل برنامه و بودجه مملکت چنین تخلّفی را سهواً مرتکب شده باشد؟ اگر یک یا دو پروژه بود شاید میشد قبول کرد که از دستشان در رفته، اما حدود چهارصد پروژه واقعاً باورنکردنی، تاسفبار و شرمآور است.
امروز و برابر مدرکی که به «جمله» رسید -نامه «جلیل مختار» نماینده آبادان به «سلاجقه» به تاریخ ۱۵ دیماه- مشخص شد بهرغم نامه رییس سازمان حفاظت محیطزیست کشور، برخی از این طرحها هنوز از لیست بودجه ۱۴۰۱ حذف نشد.
نماینده آبادان به تعدادی از این طرحها در استان خوزستان که دولت تصمیم دارد برای آن اعتبار در نظر بگیرد را در نامه خود آورده است افزون بر آن در برخی شبکههای اجتماعی نیز اخباری از تخصیص اعتبار برای «سد فینسک» که بنا دارد آب بخش کشاورزی اراضی وسیعی از شرق و مرکز مازندران را به سمت صنایع سمنان منحرف کند انتشار یافت و گویا «سد فینسک» نیز یکی از همین طرحها است و ما از نمایندگان مجلس توقع ویژه داریم در این شرایط حساس، به تکلیف قانونی خود عمل کنند و در کنار رییس سازمان حفاظت محیطزیست کشور بایستند و اجازه دستدرازی مدیران بیتدبیر به منابع آبی و جابهجایی آن را ندهند.
در پیوند با موضوع اخیر مردم و نخبگان استانهای شمالی برای جلوگیری از تکرار فاجعه خوزستان در مازندران نامهای به نماینده آبادان نوشتند و گفتند: «کوتاه و گویا خدمت جنابعالی بیان میداریم که «سد لاسک» در استان گیلان ۱۰۰ هکتار، «سد فینسک» با هدف انتقال آب به سمنان ۴۰ هکتار، «سد زارمرود» ۷۲ هکتار، «سد کسیلیان» با هدف انتقال آب به سمنان ۸۰۰ هکتار، «طرح شیرینسازی و انتقال آب دریاچه کاسپین» به سمنان و همچنین «انتقال آب از سرشاخههای رود هراز» به تهران، دست کم ۱۰۰ هکتار از جنگلهای هیرکانی و میلیونها متر مکعب از حاصلخیزترین خاکهای کشورمان را نابود و منابع آبی و حقآبه تاریخی صدها هزار تن از مردم مازندران که به امر تولید محصولات کشاورزی و دامی در راستای تامین امنیت غذایی پایدار، مشغولند را نابود میکند و از این نماینده درخواست عاجل کردند تا با استناد به وظایف مصرّح نمایندگی در قانون اساسی و همچنین احساس مسولیت انسانی در قبال آینده هممیهنان خود در استانهای شمالی کشور، با استعانت از بارگاه ایزد منان، بار مسولیت بر زمین مانده استانداران، نمایندگان و مسولین و متولیان استانهای شمالی کشور را به دوش کشیده و ضمن تداوم پیگیریهای خود در خصوص توقف اجرای طرحهای ویرانگر مدیریت سازهمحور آب در این نقطه از کشور عزیزمان، از تکرار فاجعه و تجربه تلخ، شکست خورده و ویرانگر خوزستان عزیز و سرافراز در مازندران مظلوم جلوگیری نمایید.
نکته آخر اینکه ما نیز از نمایندگان استان مازندران، گیلان و گلستان توقع داریم مانند نماینده آبادان، تلاش کنند و هشدار دهند تا کسی از مدیران ارشد دولتی، در خصوص تعیین اعتبار و اجرای طرحهای فاقد مجوز محیطزیستی اقدام عاجل بهعمل آورند.