کارگرزاده آرژانتینی گابریل كالدرون كه برای گذراندن تعطیلات بین دو نیم‌فصل راهی كشورش شد، هنوز به ایران برنگشته و ممکن است دیگر هم برنگردد؛ گو اینکه همچنان تلاش‌هایی در این زمینه در حال انجام است. دستیاران او بعد از حضوری كوتاه‌مدت در تهران، وسایل‌شان را جمع كردند و رفتند. در حال حاضر داستان كالدرون […]
کارگرزاده آرژانتینی
گابریل كالدرون كه برای گذراندن تعطیلات بین دو نیم‌فصل راهی كشورش شد، هنوز به ایران برنگشته و ممکن است دیگر هم برنگردد؛ گو اینکه همچنان تلاش‌هایی در این زمینه در حال انجام است. دستیاران او بعد از حضوری كوتاه‌مدت در تهران، وسایل‌شان را جمع كردند و رفتند. در حال حاضر داستان كالدرون با جدایی آندرا استراماچونی از استقلال مقایسه می‌شود، اما به نظر می‌رسد بین این دو پرونده، چند تفاوت عمده وجود داشته باشد.
تفاوت معدل امتیازی
هر دو مربی در شرایطی ایران را ترك كردند كه تیم‌شان در صدر جدول قرار داشت. با این همه، صدرنشینی استقلال بعد از پیروزی برابر شهرخودرو، به لطف عقب افتادن چند مسابقه لیگ رقم خورد، این در حالی است كه صدرنشینی پرسپولیس با گابریل كالدرون، در شرایط برابر و پس از آن به دست آمد كه همه تیم‌ها ۱۶ بازی كامل انجام داده بودند. استراماچونی موقع ترك ایران با كسب ۲۵ امتیاز از ۱۳ بازی حد نصاب «۱٫۹۲» را به ثبت رساند، در حالی كه كالدرون با كسب ۳۴ امتیاز از ۱۶ بازی، به معدل امتیازی «۲٫۱۲» رسید.
شروط كمتر، سكوت مطلق
استراماچونی بعد از ترك ایران مصاحبه‌های پرشمار و بعضا متناقضی انجام داد. او لیست بلندبالایی از شروط مالی و غیرمالی برای بازگشت به تهران داشت كه در نهایت برآورده نشد و كار مرد ایتالیایی به پایان رسید. این در حالی است كه كالدرون از زمان بازگشت به آرژانتین، غیر از یك پست كوتاه دو خطی هیچ اظهارنظر دیگری نداشت. او شروط كمتری هم گذاشت كه البته در پایین‌ترین سطح اتكا به مسایل مالی بود. كاملا روشن بود كه كالدرون در زمینه دریافت دستمزدش، همچنان آماده ادامه تعامل با باشگاه بود، اما حتی شرط ساده او برای تغییر سرپرست كه می‌توانست نشان‌دهنده حسن نیت باشگاه باشد هم اجرا نشد تا پروژه گابریل در تهران، نیمهتمام باقی بماند.
همه دست روی دست گذاشتند
واقعیت آن است كه اراده داخلی برای بازگرداندن استراماچونی بسیار پررنگ‌تر بود. باشگاه استقلال اگرچه ابتدا در پرداخت دستمزد استرا اهمال كرد اما پس از آن، هم پول كافی به حسابش ریخت و هم از مسوولان مختلف برای به انجام رساندن این پروژه كمك خواست. این در حالی است كه مدیران پرسپولیس رسما دست روی دست گذاشتند و اجازه دادند كالدرون به راحت‌ترین شكل ممكن جدا شود. حتی برخورد هواداران هم با این دو مربی متفاوت بود و در حالی كه كالدرون معدل امتیازی بهتری به جا گذاشته بود، قرمزها حتی یك‌دهم اشتیاق موجود در اردوگاه حریف را برای بازگرداندن مربی‌شان نشان ندادند. به نظر می‌رسد این بخش از ماجرا مربوط به همان قصه خوابیدن پرسپولیسی‌ها در باد عصر برانكو باشد.
دماغ سر بالا و كارگرزاده
استراماچونی و كالدرون در سبك كار و نوع رفتارشان هم تفاوت‌های بنیادین با هم داشتند. سرمربی ایتالیایی استقلال كلا «بجوش» نبود و اگرچه بین هواداران این تیم محبوبیت زیادی به دست آورد، اما انبوه تمناها برای بازگشتش به ایران را بی‌پاسخ باقی گذاشت. او یك بار به خاطر از بین رفتن خط‌كشی زمین تمرین در اثر بارندگی به خانه برگشت و این اقدامش موقعیت جواد زرینچه را به شدت به خطر انداخت. استراماچونی یك بار هم به خاطر حاضر نشدن كفش‌هایش توسط تداركات تیم قهر كرد و رفت. این در حالی است كه كالدرون هر روز خودش زمین تمرین را آماده می‌كرد، توپ‌ها و موانع را می‌چید و حتی پیش آمده بود كه موقع بارندگی، چمن را تی بكشد. مربی آرژانتینی در توضیح این قبیل رفتارهایش گفته بود: «پدر من كارگر بود و از پنج سالگی به من یاد داد باید كار كنم.» نهایتا هم او با كمترین بهانه‌گیری ممكن، صرفا به خاطر تعلل و بی‌میلی باشگاه جدا شد و رفت، درست بر خلاف داستان استراماچونی و استقلال.
