گروه سیاسی جمله – به چهارماهه شدن جنگ غزّه نزدیک می‌شویم جنگی که در ۱۵ مهرماه گذشته، با حمله پیش‌دستانه «طوفان‌الاقصی» توسط گروه‌های حماس و جهاد اسلامی به شهرک‌های جنوب اسراییل آغاز شد، حملاتی که بنابر بیانیه اخیر حماس، اگرچه لازم بود اما اشکالات و نقدهایی هم داشت و پس از این حمله، ارتش اسراییل که ادعا دارد قدرتمندترین ارتش خاورمیانه است، وارد عمل شد و تا این لحظه، قریب به سی هزار تن از فلسطینی‌ها را کشته است که عمده آنان، زنان و کودکان و همچنین شهروندان غیرنظامی و بدون‌سلاح بودند و هنوز هم به اهدافی که ترسیم
کرد نرسید.
سه هدف اصلی اسراییل از آغاز حمله و ورود به خاک غزّه «آزادی گروگان‌ها»، «نابودی کامل توان نظامی حماس» و «تجدیدنظر در مدیریت بر منطقه نوار غزّه» بود و تا امروز هنوز تعداد زیادی از گروگان‌ها آزاد نشدند و به‌رغم اینکه اسراییل از شمال تا جنوب غزه را مورد تاخت و تاز نظامی زمینی، توپ‌خانه‌ای و هوایی قرار داد، تونل‌های بسیاری را شناسایی کرد اما گویا گروگان‌ها به منطقه‌ای خارج از غزّه منتقل شده باشند، اثری از آنان در دست نیست.
درخصوص نابود کردن توان نظامی گروه‌های حماس و جهاد اسلامی نیز باید گفت بسیاری از متخصصان و کارشناسان نظامی اسراییل و حتی غرب مانده‌اند که چرا این توان، نابود نمی‌شود آن هم در شرایطی که ارتش اسراییل، همه منطقه نوار غزّه را که خیلی هم وسعت ندارد، به خیال خود شخم زد اما باز حملات موشکی از غزه به خاک اراضی اشغالی ادامه دارد ؟
بدیهی است وقتی دو هدف نخست محقق نشد، اسراییل نمی‌تواند ادعای تعیین تکلیف و تجدیدنظر در مدیریت بر نواز غزه سخن بگوید به این دلیل که مقدمه چنین برنامه‌ای، از میان بردن کامل شاخه نظامی حماس و جهاد اسلامی است.
«بنیامین نتانیاهو» به‌خاطر همین ناکامی در رسیدن به اهداف سه‌گانه که بهتر است بگوییم حتی به اهداف مدنظر خود حتی نزدیک هم نشد، بر ادامه نبرد تأکید دارد و بعضاً از امکان ادامه نبرد تا پایان سال میلادی سخن می‌گوید که با توجه به اینکه تازه در ابتدای سال میلادی قرار داریم، می‌تواند دورنمایی سیاه و مبهم برای مردم اسراییل باشد و ریشه اعتراضات مردم اسراییل را باید در همین بی‌اعتمادی جست، مردم اسراییل اعتمادی به ارتش ندارند و هر روز به اعتراضات خود ادامه می‌دهند و تنها مطالبه آنان این است که با استفاده از مسیرهای دیپلماتیک، گروگان‌ها را آزاد کنند.
نکته مهمی که نمی‌توان از کنار آن به آسانی عبور کرد همین است که ارتشی که همواره درخصوص توان آن اغراق می‌شد، چه اندازه توان عملیاتی پایینی دارد که در پهنه‌ای که مساحت بالایی هم ندارد، نتوانست دشمنان خود را نابود کند و هنوز راکت‌پرانی به خاک اسراییل ادامه دارد و ردی از گروگان‌های خود نیز پیدا نکرده است و دلیل اصلی تأکید بر ادامه جنگ و نبرد برای پوشاندن همین ضعف و ناکارآمدی است.
البته حماس و جهاد اسلامی، یک دولت و ارتش منظم نیستند بلکه گروهی شبه‌نظامی هستند که با ابتدایی‌ترین امکانات، مشق نظامی می‌کنند و اگر قرار بود ارتش اسراییل، با یک ارتش منظم و کلاسیک، درگیری نظامی پیدا کند، تردیدی نیست که تلفات بسیاری خواهد داد و شکست خواهد خورد.
نکته بعدی توان بالای عملیاتی محور مقاومت در فلسطین است که گویا بسیار ریشه‌دار است و مهم‌تر از آن انعطاف‌پذیر و همین نشان می‌دهد مانند برخی گروه‌های پارتیزانی در دوران جنگ دوم جهانی، از جامعه برآمده و در میان توده مردم جای دارد و هر عضوی از این نیروی نظامی، می‌تواند مربی و هم‌سنگر و هم‌رزمی در میان عامه مردم داشته باشد و شکست دادن چنین نیرویی، نه دشوار که محال است و اسراییل نمی‌تواند این شاخه را بخشکاند مگر اینکه همه مردان و زنان و کودکان غزّه را به شهادت برساند، چون حتی کودکانِ امروز درحقیقت تفنگداران فردای غزّه
خواهند بود.
نکته مهم بعدی درخصوص گنبدی است که قرار بود آهنین باشد و حدود یک‌سال قبل، ارتش آمریکا که توان لجستیک بالایی دارد، در یک نمایش یا شوآف، ادعا کرد که یک دست از این گنبد آهنین را با قیمت گزاف از اسراییل خریداری کرده و به ایالات متحده برده است تا در برابر تهدیدهای هوایی، از خاک این کشور دفاع کند.
امروز روشن است که گنبد آهنین اسراییل هم حفره و شکاف بسیار دارد، توان عملیاتی ارتش این کشور هم با همه حمایتی که از سوی آمریکا و انگلیس داشت، نتوانست به اهداف تعیین‌شده خود برسد و روشن است که اگر حمایت‌های هوایی قدرت‌های بزرگ نبود امروز جنگ نه در غزّه که در خیابان‌های «تل‌الربیع»-تل‌آویو- جریان داشت و بنیامین نتانیاهو و فرماندهان ارشد اسراییل در تونل‌ها پناه گرفته بودند.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
