دیدیه دشان سه‌شنبه ۵۱ ساله شد و قطعاً این روز تولدی نبود که آرزویش را داشت. مربی تیم ملی فرانسه ده روز سخت را پشت سر گذاشت. اول و از همه مهم‌تر اینکه تیمش نتوانست صعود به یورو ۲۰۲۰ را قطعی کند. برد خانگی مقابل ترکیه در بازی دوشنبه شب کافی بود اما از […]
دیدیه دشان سه‌شنبه ۵۱ ساله شد و قطعاً این روز تولدی نبود که آرزویش را داشت. مربی تیم ملی فرانسه ده روز سخت را پشت سر گذاشت. اول و از همه مهم‌تر اینکه تیمش نتوانست صعود به یورو ۲۰۲۰ را قطعی کند. برد خانگی مقابل ترکیه در بازی دوشنبه شب کافی بود اما از فرصت‌های‌شان خوب استفاده نکردند، یک گل دیرهنگام روی ضربات شروع مجدد خوردند که ضعف همیشگی‌شان است و تردید درباره قدرت نیمکت این تیم دوباره جان گرفت.
به اینها اضافه کنید بازی ضعیف برابر ایسلند را با وجود آنکه برنده شدند، درگیری با بایرن مونیخ بر سر آمادگی لوکاس هرناندس و مصدومیت بازیکنان کلیدی تیم، هوگو لوریس، پل پوگبا، انگولو کانته و کیلیان امباپه که نشان داد عمق تیم به آن خوبی که تصور می‌شده، نیست. البته آبی‌ها همین حالا هم خیلی آسان به یورو می‌روند. با پیروزی برابر مولداوی در بازی خانگی آبان از خط پایان عبور می‌کنند اما حتی رسیدن به این هدف مشکلات فرانسه در این دو بازی را پنهان نمی‌کند. خط حمله‌شان را نگاه کنید. فرانسه در این دو بازی دو گل زده، هر دو توسط الیویه ژیرو و هر دو در شروع مجدد؛ پنالتی برابر ایسلند و ضربه سر روی یک کرنر مقابل ترکیه. این کافی نیست. اواخر بازی با حریف اسکاندیناویایی توپ را به تیرک دروازه‌اش زدند اما به اندازه لازم خلاقیت، حرکت و حتی انگیزه نداشتند. مقابل ترکیه مشکل در فقدان جمعی اثرگذاری بود، آنها موقعیت‌های خوبی داشتند که خراب شد. وقتی پوگبا و امباپه نیستند، قطعاً خلاقیت و گلزنی سخت‌تر است اما این فرصتی عالی برای مثلاً آنتوان گریزمان بود که رهبری حمله را به عهده بگیرد و ثابت کند می‌تواند رئیس این تیم باشد. در غیاب بسیاری بازیکنان کلیدی، تیم اتکایی بیش از حد به ستاره بارسلونا داشت. قطعاً او خیلی دوید و مبارزه کرد و کوشید، یک پنالتی در ایسلند گرفت و در پاریس پاس گل داد اما می‌تواند و باید بهتر از این باشد.
قلب مشکل اما شاید در DNA دشان به عنوان مربی است. همانطور که در روسیه دیدیم جایی که فرانسه قهرمان جهان شد، دشان بیشتر مربی دفاعی است و همواره نگاهش به تعادل تیم و ایجاد ذهنیت دفاع قبل از حمله است. به خاطر انتخاب بازیکنان مقابل ترکیه مورد انتقاد قرار گرفت، او موسی سیسوکو را در راست به کار گرفت در حالی که ویسام بن‌یدر در حمله تنها و ناکارآمد بود. با همه استعدادی که کینگزلی کومان دارد، در تصمیم‌گیری و زدن توپ آخر ناامیدکننده است. وقتی از دشان سؤال شد، کمی با تندی جواب داد: «تیم هجومی‌تر چه شکلی است؟ ما هشت موقعیت گلزنی داشتیم، می‌توانستیم ۱۵ تا ۲۰ تا داشته باشیم. پشیمان نیستم، ما خیلی موقعیت داشتیم.» اما واقعیت این است که فرانسه هشت موقعیت گلزنی نداشت و با توجه به اینکه بازی را نبردند تماشای ۱۵ تا ۲۰ موقعیت قطعاً بهتر بود. این دو بازی ثابت کرد پوگبا، کانته و امباپه چقدر برای این تیم مهم هستند. البته این چیز جدیدی نیست اما وقتی فکر می‌کردیم می‌توانیم جای آنها را پر کنیم یا به آنها استراحت دهیم، اشتباه می‌کردیم. کورنتین تولیسو و بلای ماتویدی در کار با توپ و راه انداختن بازی از خط میانی ضعیف هستند. کومان، توماس لمار، سیسوکو و جاناتان ایکونه بازیکنان خوبی هستند اما برای بازی در تیم فرانسه در سطح بین‌المللی ویژگی‌هایی کم دارند. برنده بزرگ این ۱۰ روز بدون شک ژیرو است. او حالا در ۹۵ بازی ملی ۳۸ گل زده و سه گل با میشل پلاتینی و ۱۳ گل با تیری آنری در جدول بهترین‌های تاریخ فرانسه فاصله دارد اما آیا واقعاً نگران‌کننده نیست بازیکنی ۳۳ ساله که این فصل به ندرت برای چلسی بازی کرده، ستاره تیم شده؟ اینها به کنار، چیزی که بیش از همه در تساوی مقابل ترکیه دشان را آزار داد، گل تیمش بود. از روی ضربه آزادی که گریزمان لازم نبود بدهد، جاگیری بنژامین پاوار ضعیف بود و مجبور شد دو بازیکن ترکیه را بگیرد. استیو مانداندا هم می‌توانست در دروازه واکنش بهتری نشان دهد. ضربات شروع مجدد نقطه ضعف قدیمی فرانسه است. از تابستان سال گذشته یک‌سوم گل‌هایی که خورده‌اند و نه پنالتی‌ها از روی کرنر یا ضربه آزاد بوده. فرانسه در این موقعیت‌ها ضعیف عمل می‌کند و باید این مسأله را حل کند. در جام جهانی هم این مشکل را داشتند اما به موقع حلش کردند. آیا دشان می‌تواند به موقع قبل از شروع یورو این ضعف را از بین ببرد؟ این دو مسابقه برابر ایسلند و ترکیه می‌توانست موقعیتی عالی برای یادآوری این نکته به همه باشد که فرانسه قهرمان جهان و مدعی اصلی قهرمانی یورو ۲۰۲۰ است اما تردیدها را شکل داد و تنها خبر خوب برای دشان و بازیکنانش اینکه هنوز زمان زیادی برای اصلاح امور در یورو ۲۰۲۰ وجود دارد. برای طرفداران تاریخ هم باید گفت فراموش نکنید درست دو سال پیش، آبی‌ها در چنین موقعیتی بودند، دو برد خفیف یک بر صفر در بلغارستان و در خانه مقابل مقابل بلاروس بعد از تساوی خجالت‌آور خانگی مقابل لوکزامبورگ. ۹ ماه بعد آنها در مسکو جشن قهرمانی جهان گرفتند.
