جنگ داخلی بین روایت‌ها
جنگ داخلی بین روایت‌ها

سرویس سیاسی برابر کنوانسیون‌های بین‌المللی، فروش یا واگذار کردن هر نوع سلاح سنگین و پیشرفته به کشوری که برخلاف قوانین سازمان ملل متحد، به خاک کشور دیگری از اعضای این سازمان، تجاوز کرده است، می‌تواند پیگرد قانونی و محکومیت حقوقی داشته باشد و قطعاً سیاست‌مداران و دیپلمات‌های جمهوری اسلامی از این فقره، آگاهی دارند اما […]

سرویس سیاسی

برابر کنوانسیون‌های بین‌المللی، فروش یا واگذار کردن هر نوع سلاح سنگین و پیشرفته به کشوری که برخلاف قوانین سازمان ملل متحد، به خاک کشور دیگری از اعضای این سازمان، تجاوز کرده است، می‌تواند پیگرد قانونی و محکومیت حقوقی داشته باشد و قطعاً سیاست‌مداران و دیپلمات‌های جمهوری اسلامی از این فقره، آگاهی دارند اما گویا اطلاعات دولت‌مردان سیزدهم در این بخش اندک است.

در زمان جنگ تحمیلی که رژیم حاکم بر عراق به خاک کشور ما تجاوز کرده بود نیز یکی از فریادهای حق‌خواهانه مسئولان وقت این بود که برخی کشورهای غربی ازجمله آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان را متهم می‌کرند که سلاح در اختیار دولت متجاوز می‌گذارند و این تخلّف آشکار از قوانین بین‌الملل است و فرقی ندارد این سلاح به عراق فروخته می‌شد یا مجاناً در اختیار ارتش این کشور قرار می‌گرفت.
با آغاز تجاوز روسیه به خاک اوکراین در اول اسفندماه ۱۴۰۰، جمهوری اسلامی ایران اعلام بی‌طرفی کرد اما طی یکی دو ماه اخیر، مستمراً از این جا و آن جا نقل شد که دولت ایران پهپادهای انتحاری در اختیار ارتش روسیه گذاشته است و برخی شخصیت‌های حقیقی هم‌سو با دولت سیزدهم در داخل کشور نیز تلویحاً این موضوع را تأیید کردند اما از مدیران ارشد دولت سیزدهم تا امروز درحقیقت سه روایت شنیدیم.
«امیر سعید ایروانی» دوم آبان‌‎ماه با ارسال نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل و رییس شورای امنیت این سازمان، مواضع صریح جمهوری اسلامی ایران در مورد اتهامات و ادعاهای بی‌اساس وارد شده از سوی تروئیکای اتحادیه اروپا (آلمان‌، انگلیس، فرانسه) و آمریکا در مورد استفاده از پهپادهای متعلق به ایران در جنگ اوکراین را تشریح کرد.
سفیر و نماینده دائم کشورمان در این نامه ادعاها و مواضع مغرضانه برخی کشورهای غربی، به‌ویژه اتهامات بی‌اساس نمایندگان فرانسه، انگلیس، آلمان، به‌همراه آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران در مورد ادعای فروش پهپاد به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین که در نشست ۲۹ مهرماه شورای امنیت مطرح شد را قویاً رد و محکوم کرد. نامه ایروانی حکایت از آن دارد که ایران هیچ سلاحی به روسیه نفرستاده است و چنین قصدی
هم ندارد.
حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه دولت سیزدهم سوم آبان‌ماه در دیدار با اعضای سازمان خبرگزاری‌های آسیا و اقیانوسیه (اوآنا)، گفته بود: درگذشته تسلیحاتی را از روسیه دریافت کرده‌ایم و همچنان دریافت می‌کنیم و امکاناتی را به روسیه می‌دهیم و در جنگ اوکراین با نگاه اصولی مخالف به جنگ، هم مخالف جنگ در روسیه و هم مخالف جنگ در اوکراین هستیم و هیچ سلاحی به روسیه برای جنگ به اوکراین ندادیم.
وزیر امور خارجه دولت سیزدهم در این روایت، قصد دارد بگوید ما سلاح -احتمالاً پهپاد- به ارتش روسیه داده‌ایم اما نه با این قصد که از این سلاح در خاک اوکراین استفاده شود.
وی البته تأکید کرد: آمادگی داریم از طرف اوکراین هر گونه مدرکی که دارند ارائه کنند و اگر برای ما مشخص شود که روسیه از پهپاد ایرانی در جنگ استفاده کرده، ما بی‌تفاوت نخواهیم بود.
در روایت سوم و روز گذشته حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه در خصوص موضوع پهپادهای ایرانی گفت: این هیاهویی که برخی کشورهای غربی به راه انداختند که ایران برای کمک به جنگ اوکراین موشک و پهپاد در اختیار روسیه قرار داده، بخش موشکش کاملا غلط است؛ بخش پهپادش درست است و ما مقدار معدودی پهپاد، ماه‌ها قبل از جنگ اوکراین در اختیار روسیه قرار دادیم.
روزنامه «جمله» بارها تأکید کرد بهترین موضع ایران در این جنگ، اعلام بی‌طرفی است هرچند بر این باور هستیم که حتی با اعلام بی‌طرفی نیز روشن نیست فردای پس از شکست روسیه که قطعی است، از سوی کشورهای غربی چه برخوردی با ما خواهد شد اما بدتر از اعلام بی‌طرفی، متمایل شدن به سمت روسیه بود که از نظر همه دنیا، متجاوز است و آن هم به لطف دیپلماسی دولت سیزدهم، محقق شد و حتی خطرناک‌تر از آن مساعدت لجستیک و کمک نظامی به ارتش متجاوز است که می‌تواند تبعات بسیار مهلکی برای کشور ما به دنبال داشته باشد.
ضرورت دارد دولت‌مردان سیزدهم هوشمندانه رفتار و هرچه زودتر دامن خود را از این شایعات پاک کنند و پای خود را از این دام بیرون بکشد به‌ویژه این‌که دولت‌های غربی که نمی‌توانند با هزینه کم، بحران اوکراین را مدیریت کنند و روسیه را به عقب برانند، تلاش دارند با تراشیدن شریک جرم برای روسیه، معادله را به نفع خود بازگردانند و با خود فکر می‌کنند این‌گونه با یک تیر می‌توانند جمهوری اسلامی ایران و روسیه را با هم بزنند و به اهداف شوم خود برسند.