تاکنون ۱۰ شهر و روستای جهانی در حوزه صنایع دستی به ثبت جهانی رسیده‌اند و سودای جهانی شدن در سایر شهرها نیز به راه افتاده است؛ این در حالی است که به نظر می‌رسد پیش از آنکه سرنوشت این شهرها و صنعت‌گران آنها دارای اهمیت باشد، افزایش آمار تعداد شهرهای جهانی مهم است. مدیر […]
تاکنون ۱۰ شهر و روستای جهانی در حوزه صنایع دستی به ثبت جهانی رسیده‌اند و سودای جهانی شدن در سایر شهرها نیز به راه افتاده است؛ این در حالی است که به نظر می‌رسد پیش از آنکه سرنوشت این شهرها و صنعت‌گران آنها دارای اهمیت باشد، افزایش آمار تعداد شهرهای جهانی مهم است.
مدیر کل سابق دفتر آموزش و حمایت از تولید صنایع‌دستی اظهار کرد: حدود سه سال پیش پروژه جهانی شدن شهرها و روستاها مطرح و با معرفی شهر اصفهان به عنوان شهر جهانی صنایع‌دستی آغاز شد. از جمله معیارهای اصلی برای انتخاب این شهرها نیز تعداد کارگاه‌های فعال و اشتغال در تولید عنوان شده بود. فریدون میرزالو، ادامه داد: سوال اساسی من در آن دوره این بود که برنامه‌های بعدی برای شهری که جهانی می‌شود، چیست؟ و چه آینده‌نگری در این حوزه وجود دارد که به عنوان مثال این شهرها به بازارهای جهانی متصل شوند؟ موضوعاتی که توجه چندانی به آنها نشده است و بیشتر به نظر می‌رسد به دنبال آمارسازی هستند تا تعداد شهرهای جهانی را افزایش دهند و اصلا به این موضوعات پرداخته نمی‌شود که این شهرها و روستاها تا چه اندازه زیرساخت‌های لازم برای جهانی شدن را دارند و چه برنامه‌هایی برای بعد از به ثبت جهانی رسیدن در نظر گرفته شده است.
میرزالو خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات اصلی شهرهای جهانی این است که تصور می‌کنند به واسطه جهانی شدن می‌توانند قیمت آثار را افزایش دهند که اصلا اتفاق خوبی نیست! این در حالی است که این شهرها باید بتوانند سطح کیفی آثار تولیدی را متناسب با یک شهر جهانی بالا ببرند و وارد حوزه تجاری‌سازی شوند؛ به عنوان مثال به شخصه با جهانی شدن شهر سیرجان موافق بودم، اما متاسفانه پس از مدتی شنیدم که با وجود جهانی شدن، اشتغال این شهر دچار مشکل شده است؛ البته طبیعی است وقتی که قیمت‌ها بالا برود، فروش دچار مشکل و با اختلال همراه می‌شود.
