امیر کریمی / ابتدای حضور برانکو را به خاطر بیاورید، نتایج پرسپولیس چنگی به دل نمی زد، حتی در اصفهان شکست سنگینی از سپاهان خورد و داستان غم انگیز این تیم ادامه دار بود. برانکو و تیمش نیاز به اثبات خود در فوتبال ایران داشتند، نتایج سینوسی و کم اثر در جدول آن […]
امیر کریمی /
ابتدای حضور برانکو را به خاطر بیاورید، نتایج پرسپولیس چنگی به دل نمی زد، حتی در اصفهان شکست سنگینی از سپاهان خورد و داستان غم انگیز این تیم ادامه دار بود.
برانکو و تیمش نیاز به اثبات خود در فوتبال ایران داشتند، نتایج سینوسی و کم اثر در جدول آن روزها نگرانی ها را در بین هواداران پرسپولیس زیاد کرده بود تا اینکه برانکو و تیم تحت هدایتش به دربی رسید.
به جرات شاید بتوان گفت اگر آن دربی را برانکو می باخت باید چمدان های خود را می بست و می رفت. پرسپولیس آن بازی را با نتیجه ۴ بر ۲ برد و برانکو ماند و پرسپولیس در آغاز راه تحولی نوین قرار گرفت. در حقیقت نقطه عطف تیم برانکو دقیقا همان دربی بود که علاوه بر نتیجه هواداران را هم همراه کرد و اتفاقا بازیکنانی همدل ساخت و کلنگ بنای معماری نوین پرسپولیس به زمین کوبیده
شد.
پرسپولیس چهارتایی
دقیقا حالا این اتفاق برای گل محمدی در حال رخ دادن هست، ظاهرا او هم باید نقطه عطفی برای شروع و ادامه روزگار مربیگری اش در پرسپولیس داشته باشد. او باید تفکرات خود را جا می انداخت و ایده های خود را برای تیم تعریف می کرد، برای او که اتفاقا فوتبالی تر از همه مربیان ایرانی پرسپولیس، تیمش بازی می کند شاید چند ماهی زمان لازم بود تا بتواند کار نیمه تمام کالدرون را تمام کند. اما ظاهرا دل هواداران هنوز با قهرمانی لیگ ارام نبود و دنبال گمشده ای می گشتند، گمشده ای که برای آنها تعریفی از بازی فوتبال باشد به همراه موفقیت.
چهار میخ کشیدن الشارجه
پرسپولیس در حالی چهار گل به الشارجه زد و طومارش را در هم پیچید که همین الشارجه در طول دو بازی ده گل به دو تیم دیگر گروه زده بود و بدجور عطش صعود در آنها شکل گرفته بود اما در آخرین قدم گرفتار گردباد پرسپولیس شد.
مشت اول؟ همه جا صحبت از گل دقیقه دوم شجاع هست و ضربه اساسی و کاری به پیکره شارجه. اما دقیقا نکته اصلی و فنی این بازی اینجاست که مشت اول را کادر فنی به رهبری گل محمدی و در کنفرانس خبری روز قبل بازی زد و ضربه کاری را وارد کرد. چرا که یحیی از فوتبالی تهاجمی صحبت کرد و بی واهمه از تمایل شدید به صعود از گروه و داشتن تمرکز در تمام دقایق بازی حرف زد و ترسی از رو در رویی با الشارجه نشان نداد. این سبک حرف زدن برای مربی یعنی اطمینان داشتن و ایضا اعتماد به نفس بخشیدن به تیم تحت رهبری خود، این یعنی بازی مدرن و حساب شده پرسپولیس در مقابل الشارجه و خط و نشان برای آسیا.
آتش‌بازی با تازه واردها
پرسپولیس فقط بازی را نبرد و صعود نکرد بلکه معیارهای برنده شدن را هم بدست آورد. وحدت و فهم تاکتیکی بین قدیمی ها و جدید الورودها یکی از نکاتی هست که در بازی قبلی مشهود تر از قبل بود، جاییکه پهلوان بر عکس سه بازی قبلی دو پاس گل داد، آل کثیر با گلزنی خود را نشان داد، حامد لک با ری اکشن ها به موقع پرسپولیس را در باز نگه داشت و خود را شایسته حضور درون دروازه نشان داد و صد البته ارمان رمضانی هم پاس گلی داد که عبدی جوان هم خودی نشان دهد و گل آسیایی بزند . اینها همه نکات برنده بودن برای تیمی هست که به سکوی پرتاب خود رسیده و به دنبال بزرگی کردن هست.
