کتاب «کلکسیون شن» نوشته ایتالو کالوینو مجموعهای از جستارها، مقالهها، یادداشتها و سفرنامههای کالوینو است که در زمان زندگیاش در پاریس نوشته شده است. او در سالهای اقامت در این شهر، با بیانی روان و با بهرهگیری از قدرت قصهگویی، تحلیلها، تفسیرها و تعابیر مختص به خود از زندگی جاری در شهر و مشاهداتش مینویسند. […]
کتاب «کلکسیون شن» نوشته ایتالو کالوینو مجموعهای از جستارها، مقالهها، یادداشتها و سفرنامههای کالوینو است که در زمان زندگیاش در پاریس نوشته شده است. او در سالهای اقامت در این شهر، با بیانی روان و با بهرهگیری از قدرت قصهگویی، تحلیلها، تفسیرها و تعابیر مختص به خود از زندگی جاری در شهر و مشاهداتش مینویسند.
این کتاب مجموعهای از مقالات و نوشتههای جذاب ایتالو کالوینو است که آنها را از پاریس برای روزنامههای ایتالیایی میفرستاد. «کلکسیون شن» معرف برداشت کالوینو از موزههای پاریس و نظراتش درباره پدیدههای مختلف از جمله ادبیات است. علاوه بر آن، شامل مشاهدات نویسنده در سفر به سه کشور مکزیک و ژاپن و ایران است که فصل پایانی کتاب را تشکیل میدهد.
در یادداشت هاله ناظمی بر این کتاب میخوانیم که ایتالو کالوینو یکی از محبوبترین نویسندگان ایتالیاییِ قرن بیستم است که حدود نود درصد آثارش در ایران ترجمه شده است. از جمله آثار مشهور و پرطرفدار او در ایران میتوان به ویکنت شقهشده، بارون درختنشین، اگر شبی از شبهای زمستان مسافری و شهرهای نامرئی اشاره کرد. کالوینو در سانتیاگو دِ لاس وگاسِ کوبا به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو گیاهشناس بودند؛ از اینرو در آثارش شاهد گرایش او به طبیعت و شناخت کاملش از گیاهان هستیم. در پنجسالگی به همراه پدر و مادرش از کوبا به سنرموِ ایتالیا رفت و تا هجدهسالگی در آنجا ماند. سپس در ۱۹۴۱ به تورین رفت. در ۱۹۴۳ به نهضت مقاومت ایتالیا در جنگ جهانی دوم و بریگاد گاریبالدی و پس از آن به حزب کمونیست ایتالیا پیوست. تحصیل در رشته ادبیات در دانشگاه تورین مقطع مهم دیگر زندگی کالوینو است و پایاننامهاش درباره جوزف کنراد بسیار پربار و قابل تامل است.
در توضیح کتاب آمده که کلکسیون شن مجموعهای از مقالات و نوشتههای جذاب ایتالو کالوینو است که آنها را از پاریس برای روزنامههای ایتالیایی میفرستاد. این کتاب معرف برداشت کالوینو از موزههای پاریس و نظراتش دربارهی پدیدههای مختلف از جمله ادبیات است. افزون بر آن، شامل مشاهدات نویسنده در سفر به سه کشور مکزیک، ژاپن و ایران است که فصل پایانی کتاب را تشکیل میدهند. «جدید، همانند جهان جدید»، «مسافر در نقشهی جغرافیا»، «موزهی هیولاهای مومی»، «میراث اژدها»، «پیش از الفبا»، «شگفتیهای اخبار جنایی»، «داستان درون یک نقاشی»، «حرفت را با گره بگو»، «نویسندگانی که نقاشی میکنند»، «خاطره رولان بارت»، «حشرات زودمیر در قلعه»، «خوک و باستانشناس»، «حکایت ستون تراژان»، «شهر مکتوب: کتیبهها و دیوارنوشتهها»، «ماجراهای سه ساعتساز و سه آدمک»، «خانم مسن با کیمونوی بنفش» و«نودونهمین درخت» از جمله داستانها و مقالات این کتاب به شمار میرود که در چهار بخش به نامهای «کلکسیون شن»، «پرتو نگاه»، «گزارشهایی از چیزهای شگفتانگیز» و «شکل زمان» گردآوری شده است.
در بخشی از کتاب آمده است: «کسی را میشناسم که کلکسیون شن دارد. دور دنیا را میگردد و وقتی به ساحل دریا، کرانه رود یا دریاچه، به صحرا یا خلنگزار میرسد، یک مشت شن برمیدارد و با خود میبرد. به خانه که برگشت، آنها را در قفسههای بزرگی در کنار صدها بطری شیشهای میچیند که در آنها طیفی از رنگهای ملایم از شن ریز و تیره بالاتون تا شن سفید درخشان خلیج سیام و شن سرخ رود گامبیا -که در سنگال تهنشین میشود- نمایان میشود و علیرغم گوناگونی جنس و بافتشان همانند سطح ماه هموار به نظر میرسند.»
«شکل زمان» آخرین فصل از کتاب «کلکسیون شن» است که به سفرهای کالوینو در کشورهای مکزیک، ژاپن و ایران میپردازد که بخش ایران شامل سه قسمت به نامهای «محراب»، «شعلهها در شعلهها» و «مجسمهها و چادرنشینها» است. ایتالو کالوینو در دهه ۱۹۶۰ به کوبا بازگشت و در هاوانا با ارنستو چهگوارا دیدار کرد. وی از پایان همین دهه با حفظ سبک اصلی و طنز خاص خود روی به ادبیات علمی – تخیلی و فانتزی آورد و داستانهایی چون مارکووالدو، کمدیهای کیهانی و شهرهای نامرئی را نوشت. در سال ۱۹۸۱ نشان افتخار فرانسه به او اعطا شد و چهار سال بعد بر اثر خونریزی مغزی در سیهنا درگذشت.
کتابهای «کوره راه لانههای عنکبوت»(نشر قطره، ۱۳۹۵)، «شوالیه ناموجود»(نشر چشمه،۱۳۸۲)، «ویکنت دوشقه یا «ویکنت دونیمشده»، «مورچه آرژانتینی»(انتشارات کاروان)، «افسانههای ایتالیایی»(انتشارات نیلا)، «بارون درختنشین»(نشر نگاه)، «چه کسی در دریا مین کاشت؟»(نشر کتاب خورشید)، «سوداگری در ساخت و ساز»(نشر کتاب خورشید)، «کمدیهای کیهانی»(نشر کتاب نادر)، «کاخ سرنوشتهای متقاطع»(انتشارات روزنه، ۱۳۹۶)، «شهرهای نامرئی یا شهرهای ناپیدا»(انتشارات خورشید)، «اگر شبی از شبهای زمستان مسافری»(نشر آگاه)، «شاه گوش میکند»(انتشارات مروارید)، «یک روز ناظر انتخاباتی»(انتشارات خورشید)، «ابر آلودگی»(انتشارات خورشید) و «شش یادداشت برای هزاره بعدی» از جمله آثار کالوینو است که پیشتر ترجمه و منتشر شده است.
کتاب «کلکسیون شن» نوشته ایتالو کالوینو، در ۲۹۸ صفحه، به قیمت ۶۰ هزار تومان، در قطع پالتویی، جلد شومیز، در ۵۰۰ نسخه و با ترجمه هاله ناظمی از سوی نشر هرمس منتشر شد.
ايتالو كالوينو نويسنده ي نامدار ايتاليايي ۱۵ اكتبر ۱۹۲۳ درسانتياگوي لاسوگاس دهكده اي نزديك هاواناي كوبا به دنيا آمد. پدرش ماريو كالوينو كارشناس زراعت و گياه شناس و مادرش اولينا ماملي گياه شناس بود. خانواده ي او كه ايتاليايي بودند سال۱۹۲۵ به اين كشور برگشتند و كالوينو دوران كودكي رادر مناطقي پوشيده از درخت و جنگل هاي رشته كوه آلپ گذراند.سال ۱۹۴۰ به عنوان عضو اجباري گروه فاشيست ها به مناطق اشغالي مرزهاي فرانسه منتقل شد.ازسال۱۹۴۱ تحصيل خود را در رشته ي كشاورزي دانشگاه تورين كه پدرش در آن تدريس داشت آغاز كرد.اما به علت جنگ و عدم علاقه به اين رشته آن رانيمه كاره رها كرد.سال۱۹۴۳ از پيوستن اجباري به گروه فاشيست ها سرباززد و در پي احساساتي كه از كودكي داشت به پارتيزان هاي بريگاد گاريبالدي پيوست.وارد حزب كمونيست شد و باروزنامه ها و مجله هاي مختلف همكاري كرد تا اين كه در۱۹۴۷ “كوره راه هاي عنكبوت” را منتشر كرد.سال ۱۹۴۹ هم “كلاغ آخر از همه مي رسد” را منتشر كرد.در دهه هاي ۵۰ و ۶۰ مدير مسئول انتشارات “اينائودي” شد.
كالوينو به دنبال چاپ “مجموعه داستان ها ” در سال ۱۹۵۷ و بويژه كتاب “نياكان ما” شامل سه گانه ي “ويكونت دوشقه شده”(۱۹۵۲ ) ،”بارون درخت نشين”(۱۹۵۷)و”شواله ي ناموجود”(۱۹۵۹) كه رمان هايي در باره ي انسان معاصر هستند جايگاه خود را به عنوان نويسنده اي پيشرو به دست آورد.همچنين سال۱۹۵۸ “ركونتي” –كه داستان هاي آن در كتاب “عشق هاي صعب” چاپ شده است – رامنتشر كرد.
رساله ي مهم “نخاع شير” را سال۱۹۵۵ چاپ كردو افسانه هاي ايتاليايي را گردآوري كرد كه سال ۱۹۵۶ چاپ شد.بين سال هاي ۱۹۵۹ و ۱۹۶۷ ضمن اداره ي مجله ي مهم”منابو” داستان هاي “درياي عينيت”(۱۹۵۹)،”چالش هزارتو”(۱۹۶۲)و”ماركو والدو يا فصل ها درشهر” و “زندگي روزمره ي يك راي جمع كن”(۱۹۶۳) را نوشت.
سال۱۹۶۴ با جديت استر سينگر ازدواج كردو سال بعد دخترش ابي گيل به دنيا آمد.”كمدي هاي كيهاني” در همين سال و “تي با صفر”درسال۱۹۶۷ چاپ شد.در دهه ي ۷۰ هم “شهر هاي نامرئي”(۱۹۷۲)،”قصر سرنوشت هاي متقاطع”(۱۹۷۳) و رمان “اگر شبي از شب هاي زمستان مسافري” رانوشت –كه مورد آخر بسيار زود به پرفروش ترين كتاب تبديل شد. در سال ۱۹۷۵ اوبه عنوان عضو افتخاري آكادمي ادبيات امريكا انتخاب مي شودو سال ۱۹۷۶ جايزه ي ادبي “اشتات پريس” اتريش را در رشته ي ادبيات اروپايي ازآن خود مي كند.سال ۱۹۸۰ كالوينو به رم رفت و مهم ترين رساله ي خود “تمامش كن” رابه چاپ رساند. در۱۹۸۱ جايزه ي “لژيون دو نور” را دريافت مي كندو سال ۱۹۸۲ هم جايزه ي فستيوال فيلم ونيز به او اختصاص مي يابد. يك اوپراي دو پرده اي نوشته ي كالوينو در سالن اسكالاي ميلان به روي صحنه مي رود.سال ۱۹۸۴ ضمن همكاري با انتشارات گارتزانتي ” كلكسيون شن” رادر اين انتشارات منتشر كرد.در سال ۱۹۸۵ كتاب “درس هاي امريكايي” را پس از سخنراني هايي در امريكا آماده كرد كه ناتمام ماندو پس از مرگش در سال۱۹۸۸ منتشر شد. وي در سال۱۹۸۵ براثر خونريزي مغزي در بيمارستان سي انا با هستي وداع كرد.
پس از مرگش در ماه مي ۱۹۸۶ گارتزانتي “زير آفتاب ، گربه اي وحشي ” را چاپ كرد-كه شامل سه داستان بود:”نام”،” بيني” و” زير آفتاب گربه اي وحشي و پادشاهي گوش به زنگ ” كالوينو تصميم داشت متني درباره ي حواس پنج گانه بنويسد كه مرگ مجالش نداد و داستان هاي بينايي و لامسه ناتمام ماند.كتاب هاي “شش داستان براي هزاره ي بعد”(۱۹۸۸)”جاده ي سن جوواني”(۱۹۹۰) و” پيش از آن كه بگويي سلام”( ۱۹۹۳ ( هم پس از مرگش به چاپ رسيدند.