در این خصوص کمیسیون اجتماعی مجلس و دولت با تعطیلی پنجشنبه‌ها موافقند و وزارت امور خارجه‌ی وقت با تعطیلی شنبه‌ها. برای این منظور باید منتظر باشیم و ببینیم که مجلس دوازدهم چه روندی را پیگیری خواهد کرد. اما گویا مسئولین مربوطه، امر دیگری را درخصوص سر و سامان دادن به تقویم ایرانی در اولویت می‌دانند و آن هم نامگذاری روزهای مختلف تقویم به عناوین مختلف است؛ اقدامی که بی‌شک زمان و هزینه برای بررسی آن صرف می‌شود و در بعضی موارد چون اضافه کردن توضیحات بیشتر به عنوان شب یلدا، واکنش جامعه و رسانه‌ها را هم به دنبال دارد اما در نهایت به جز یک عنوان روی کاغذ، هیچ تاثیر دیگری ندارد.
به گزارش ایسنا و بنابر اعلام شواری فرهنگ عمومی کشور، در تازه ترین مورد، به استناد ماده واحده «تقویم اصناف، حرفه‌ها و مشاغل کشور (مصوب جلسه ۸۸۱ مورخ ۱۲/۲/۱۴۰۲ شورای عالی انقلاب فرهنگی)» و تصمیم جلسه ۸۲۰ مورخ ۲۵/۲/۱۴۰۳ شورای فرهنگ عمومی کشور، ۳۳ مناسبت روز صنف، حرفه و شغل کشور، برای درج در تقویم اصناف، حرفه‌ها و مشاغل کشور توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس شورای فرهنگ عمومی کشور، به دستگاه‌های مرتبط و ذی‌ربط ابلاغ شد.
روز روان‌شناس و مشاور، عینک‌سازی و بینایی‌سنجی، صنعت آسانسور و پله برقی، سد و نیروگاه برق‌آبی و … از جمله این عناوین تازه است. همچنین ذکر شده که ۴ حرفه از این ۳۳ حرفه، مربوط به مشاغل مرتبط با حوزه فرهنگ، هنر و صنایع خلاق است. حال سوالی که باید مطرح شود این است: این نامگذاری‌های فله‌ای و بی‌شمار، چه دردی از صاحبان این مشاغل دوا خواهد کرد؟ حتی اگر به دنبال منفعت مادی از این اعطای عناوین نباشیم، در زمینه‌ی معنوی نیز هیچ سودی عاید این مشاغل نخواهد شد. آیا در زوهایی که پیش از این در تقویم به شغل‌های مختلف مربوط بوده، یک بنر، یک برنامه تلویزیونی یا مراسم بزرگداشت فقط در حدودی که جامعه بداند امروز مثلا روز بزرگداشت فلان صنعت است، در دستور کار قرار گرفته است؟ مثلا ۲۷ خردادماه سال جاری، روز ۲۲ اردیبهشت به عنوان «روز مشاغل خانگی و تولید خانواده محور» در تقویم ملی کشور ثبت شد. آن زمان «آزیتا همتیان»، رییس دبیرخانه ستاد ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی هدف از این اقدام را فرهنگ‌سازی، گفتمان‌سازی، تشویق و هدایت متقاضیان به سمت کسب و کارهای خانگی عنوان و بر لزوم پررنگ کردن نقش مشاغل خانگی به عنوان یکی از مولفه‌های مهم سیاست‌گذاری در ایجاد اشتغال دولت سیزدهم تاکید کرد. اهدافی که تنها روی کاغذ تعریف می‌شوند و بر همه ما مبرهن است که ۲۲ هر اردیبهشت، نه تنها هیچکدام از ما نخواهیم دانست که امروز چه روزی است، بلکه حتی هزار تومان سود و منفعت به جیب مشاغل خانگی نخواهد رفت در حالی که استانداردهای جهانی اینگونه نیست. مثلا روزِ جهانی کارگر یک یادبود و مراسم کارگری و از سوی طبقات کارگر است که هر ساله در روز یکم ماه مه برگزار می‌شود. این روز، یادمانِ اعتراضات منسجم کارگران آمریکایی است که برای نخستین‌بار در روز ۱ مه ۱۸۸۶ فراخوان اعتصاب سراسری دادند. خواست آن‌ها روزی ۸ ساعت کار به جای ۱۴ ساعت کار بود. این روز تنها یک عنوان نیست و حزب کمونیست حزب‌های کمونیست، سوسیالیست، آنارشیست و اتحادیه‌های کارگری در بسیاری از کشورهای جهان این روز را با برگزاری تظاهرات خیابانی برگزار می‌کنند.
در موارد معدود و محدودی البته اقداماتی در دستور کار بوده است که برای رعایت شرط انصاف باید یادآور شویم. مثلا به گزارش مهر، «نورا… مرادی»، معاون آموزش و مشارکت‌های مردمی و عضو شورای فرهنگ عمومی کشور با اعلام تصویب درج «روز محیط‌بان» در تقویم اصناف، حرفه‌ها و مشاغل کشور توسط شورای فرهنگ عمومی کشور اعلام کرد که براساس این مصوبه، سازمان حفاظت محیط‌زیست مکلف است هرساله گزارش عملکرد برگزاری مراسم گرامیداشت روز محیط‌بان را به‌طور مستمر به دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی کشور ارسال کند. با این حال اکثریت قریب به اتفاق نامگذاری‌ها این شرایط را ندارند و کمترین توقع این است که اگر روزی به یک عنوان شغلی یا رویداد خاصی اختصاص پیدا کرد، تمهیداتی اندیشیده شود که حداقل جامعه از آن نامگذاری آگاهی داشته باشد.
