درباره کرونا، سناریوهای همیشگی به سرعت وارد عمل شدند. اما جالب است که در زمان شیوع ابولا در سال ۲۰۱۴، همین نظریه پردازان در تلاش بودند تا شیوع ابولا را سیاسی كرده و علبه باراک اوباما(رئیس جمهور وقت ایالات متحده) در خصوص منفعل و ناکارامد بودن وی سخنرانی کردند. به هر حال ، دولت […]
درباره کرونا، سناریوهای همیشگی به سرعت وارد عمل شدند. اما جالب است که در زمان شیوع ابولا در سال ۲۰۱۴، همین نظریه پردازان در تلاش بودند تا شیوع ابولا را سیاسی كرده و علبه باراک اوباما(رئیس جمهور وقت ایالات متحده) در خصوص منفعل و ناکارامد بودن وی سخنرانی کردند. به هر حال ، دولت اوباما پس از آن شیوع ، قوانینی را برای مقابله با اپیدمی های های آینده به تصویب رساند؛ قوانینی که ترامپ به محض رسیدن به قدرت لغو کرد.
اما انکار ویروس آخرین نبرد در یک جنگ طولانی مدت با حقیقت است. محافظه کاران چندین دهه را صرف انكار كردن واقعیت تغییرات اقلیمی خطرناک كردند. آنها می گفتند این(تغییرات زیست محیطی) یک فریب عظیم است كه توسط یك توطئه علمی گسترده بین المللی انجام می شود. این نوع ادعا در شرایطی مطرح می شود که نشانه های فاجعه آب و هوایی اکنون چند برابر سالهای پیش است. از آتش سوزی در استرالیا تا خشکسالی در کالیفرنیا نشانه های اجتناب ناپذیر مشکلات تغییرات اقلیمی است و انکار این موضوع هیچ سودی ندارد. نتایج یک نظرسنجی که در آستانه سال ۲۰۱۸ ، انجام شد، نشان داد که ۷۳ درصد از سناتورهای جمهوریخواه منکر اجماع علمی مبنی بر تغییرات اقلیمی به دست بشر هستند.
در نظر داشته باشید که بسیاری از افراد حزب راست ایالات متحده در زمان ریاست جمهوری ایالات متحده که پیشبینی های آب و هوایی، احتمال آلودگی های شدید را نشان دادند به این پیشبینی ها واکنش نشان دادند، اما نه برای اعتراف به اشتباه خود ، بلکه با هدف اعتراض به اعداد و ارقام. آن ها اصرار داشتند که در اعداد و ارقام مرتبط با فجایع زیست محیطی اغراق شده است. البته این نوع تئوری توطئه مختص این گروه فکری خاص نیست. برای مثال اکنون می توانید برخی از تمایلات مشابه را در تیم برنی سندرز (کاندیدای حزب مخالف) مشاهده کنید. یک مشاور ارشد ساندرز اظهار تأسف كرد كه همه افرادی كه با پیشنهادهای مالیات بر ثروت مخالفند ( كه به هر حال من از آن حمایت می كنم ) دانشگاهیان و گروههایی هستند که در نهایت از بودجه همان طبقه ثروتمندان تغذیه می شوند.
مسئله این است که اگرچه بسیاری از فسادهای مالی با سرمایه های بزرگ رخ می دهند، اما این موضوع، ایده مناسبی برای راه انداختن یک اختلاف سیاسی نیست. به خصوص با توجه به این که برخی تحلیلگران به شکل جدی مخالف چنین رویکردی هستند و این برای سندرز و اطرافیانش موضوعی نگران کننده است. وقتی افکار و سبکهای پارانوئیدی(مبتنی بر توهم و تئوری توطئه) با قدرت واقعی در کنار یکدیگر قرار می گیرند و می توانند صدماتی جدی را ایجاد کنند و نابودگر باشند. این افکار پارانوئیدی به مرور منجر به انکارهای غیرمنطقی ناشی از تئوری توطئه می شوند و نقش بزرگی در مسدود کردن هر نوع تلاش برای اقدامات موثر ایفا می کنند.
اکنون و با وجود همه شواهد خطرناک بودن کرونا، مشاوران و اطرافیان ترامپ می گویند، اغراق درباره کرونا تهدیدی است از سوی رسانه های خبری لیبرال. البته شواهد اندکی نیز وجود دارد که نشان می دهد دولت ترامپ واقعیت کرونا را جدی گرفته است.
دونالد ترامپ دموکرات ها را متهم کرد که مایلند میلیونها نفر بمیرند. اما در واقع این خود ترامپ بود که با کمتر جلوه دادن خطر کرونا سعی کرد اوضاع را سیاسی تر کند. درست است که دموکرات ها از اقدامات ترامپ انتقاد می کنند اما این موضوع نشان می دهد که ترامپ حاضر نیست مسئولیت خود را بپذیرد. تا جایی که من می دانم، انتقاد از رهبران آمریکا هنوز هم قانونی است و ترامپ باید پاسخگو باشد.
