۱۲ سال پیش در چنین روزی عباس کاتوزیان در تهران درگذشت. می‌گفت: “کوشیده‌ام تاریخِ حفظ استقلالِ این سرزمین را عاشقانه بر بوم‌های نقاشی روایت کنم”. عباس کاتوزیان در خانواده توانگری در تهران زاده شد. پدرش از سیاستمداران بلندپایه بود و خط خوبی داشت. مادرش را در دوسالگی از دست داد. از کودکی شیفته نقاشی […]
۱۲ سال پیش در چنین روزی عباس کاتوزیان در تهران درگذشت. می‌گفت: “کوشیده‌ام تاریخِ حفظ استقلالِ این سرزمین را عاشقانه بر بوم‌های نقاشی روایت کنم”.
عباس کاتوزیان در خانواده توانگری در تهران زاده شد. پدرش از سیاستمداران بلندپایه بود و خط خوبی داشت. مادرش را در دوسالگی از دست داد. از کودکی شیفته نقاشی بود و به هنرستان نقاشی به نام کمال‌الملک رفت. او این هنر را نزد استادان وقت حسین‌خان شیخ و استاد اولیاء آموخت و از دومین نسل نقاشان پس از کمال‌الملک به شمار می‌آید. بیشتر آثارش در مکتب رئالیسم و اکسپرسیونیسم بود که در بیش از ۶۰۰ اثر بر جای گذاشته است.
می‌گفت: “آنقدر نقاشی کرده‌ام که شمار دقیقشان یادم نیست. در ۱۳ ۱۴ سالگی آنقدر انرژی کار کردن داشتم که روزی یک تابلو می‌کشیدم. سبک خاص؟ نه این سوژه و انگیزه نقاشی است که شکل اثر را تعیین می‌کند”. عباس کاتوزیان از پایه گذاران سندیکای گرافیست‌ها در سالهای قبل از انقلاب است. طی سالهای گذشته در نمایشگاه‌های جمعی بسیاری شرکت کرده و چندین نمایشگاه انفرادی برگزار کرده است. تمامی آنها به دلیل کیفیت بالای آثار ارائه شده و نگاه محبت آمیزی که به انسان‌ها و مسائل مربوط به زندگی آنها در نقاشی هایش بود از پر بیننده ترین نمایشگاه‌ها شد. به عنوان مثال نمایشگاه نقاشی هایش در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران در سال ۱۳۶۸ طبق آمار رسمی ۲۰ هزار بازدید کننده داشت. در مدت ۳۰ سال تدریس نقاشی از آتلیه‌ی کوچک او ده‌ها نقاش تقدیم جامعه‌ی هنری شد. برای معرفی و تشویق شاگردانش سه نمایشگاه جمعی برای آنان بر پا کرد و در یک نمایشگاه به همراه آنان در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران شرکت کرد.
به همت او در سال ۱۳۸۴ کتابی از نقاشی‌های هنرجویانش چاپ و مورد استقبال مردم قرار گرفت. اکنون تعدادی از آن هنرجویان از نقاشان و هنرمندان بنام ایران هستند. «دختر کردی» یکی از معروف ترین نقاشی‌های اوست که تا کنون صدها تخته فرش از رویش کپی شده است. آثاری چون “گر آمدنم به من بدی نامدمی”، تابلوی نقاش پیر، ترمه فروش، نگاه رند و همچنین ترکیب بندی‌‌های استادانه‌ای از سبدهای گل و میوه همگی از جمله آثار جاودانه تاریخ هنر نقاشی رئالیسم ایران هستند.
زرتشت، شهریار، اعتیاد، فقر و جنگ ایران و عراق موضوع تعدادی از آثار او را تشکیل میدهند که پیش از به اتمام رسیدن زندگی‌اش خلق کرد. بیشتر آثار کاتوزیان ملهم از زندگی مردم سختکوش بود که به سبک رئالیسم و اکسپرسیونیسم از خود به یادگار گذاشت. کاتوزیان یکی از قوی ترین نقاشان پرتره و فیگوراتیو در میان نقاشان معاصر ایران است.
۲۶ ساله بود که ازدواج کرد و ثمره آن دو دختر بود. ۳۵ ساله بود که یکی از آثارش در مجلس شورای ملی در کنار کارهای کمال‌الملک قرار گرفت. آثار او در موزه‌های معتبر جهان مانند موزه بوداپست و موزه سلطنتی لندن نگهداری می‌شوند. او در کنار هنر، دوستدار ورزش باستانی، گردآوری آثار کهن و کوهنوردی نیز بود. ۱۴ ساله بود که به زورخانه حاج وزیری می‌رفت و و این کار را تا پایان عمر در کنار پیاده‌روی بلندمدت ادامه می‌داد.
درگذشت پری منصوری کیانوش
پری منصوری کیانوش، نویسنده و مترجم ایرانی در سن ۸۴ سالگی در لندن درگذشت. او چند اثر به فارسی و انگلیسی در ایران و بریتانیا منتشر کرده، از جمله رمان “بالاتر از عشق” و مجموعه داستان “نه، خواب نمی‌دیدم”.
منصوری کیانوش متولد سال ۱۳۱۴ بود. او در دانشگاه تهران در رشته ادبیات انگلیسی و مطالعات اجتماعی تحصیل کرد. نخستین اثرش، ترجمه کتاب “مادام کور|” اثر آلیس ثورن در سال ۱۳۴۲ منتشر شد و جایزه بهترین کتاب ترجمه سال ایران را برد.
او حدود بیست سال به تدریس زبان انگلیسی در مدارس ایران مشغول بود تا اینکه در سال ۱۳۵۴ به اتقاق فرزندان و همسرش محمود کیانوش، نویسنده و شاعر، به انگلستان مهاجرت کرد. منصوری کیانوش ترجمه آثاری از ایوان تورگینف، ژول ورن، جرج الیوت، ادیت نسبیت و آندره موروا به فارسی را در کارنامه دارد.
در سالهای اخیر ترجمه کتاب “روزی از روزهای زندگی” نوشته مانلیو آرگه‌تا، نویسنده السالوادوری از منصوری کیانوش در ایران منتشر شده است.
