پژوهشگر، نویسنده و کارگردان تئاتر، زمستان را به دلیل کنار هم جمع شدن خانوادهها، فصل قصهگویی دانست و گفت: آیینها و جشنهای بسیاری داریم که انتظار بهار را بازگو میکنند. اردشیر صالحپور، با اشاره به ویژگیهای زمستان، گفت: شبهای زمستان، زمانی است که طبیعت به انجماد رسیده و برای بهار نوید زایش دارد. در […]
پژوهشگر، نویسنده و کارگردان تئاتر، زمستان را به دلیل کنار هم جمع شدن خانوادهها، فصل قصهگویی دانست و گفت: آیینها و جشنهای بسیاری داریم که انتظار بهار را بازگو میکنند.
اردشیر صالحپور، با اشاره به ویژگیهای زمستان، گفت: شبهای زمستان، زمانی است که طبیعت به انجماد رسیده و برای بهار نوید زایش دارد. در این فصل مردم به کومهها پناه میبرند و کنار هم قرار میگیرند و به همین دلیل زمستان بهترین فصل برای قصهگویی است. ما آیینها و جشن های بسیاری داریم که انتظار بهار را بازگو میکنند.
این کارگردان تئاتر، با اشاره به نظریه های تراژدی یونانی و مضامین نمایش های زمستانی،گفت: تراژدی مربوط به زمستان و رومانس مربوط به تابستان است.ما در ایران قصههای بسیاری داریم که در مورد افراد کوسه است از این نظر این افراد انتخاب شدهاند که ریش نماد رویش است و با زایایی ارتباط دارد. این آیینها نمادی از بزرگ و مربوط به دوران دامپروری و شکارگری هستند روزگاری که چوپان در زندگی دامداری بسیار اهمیت داشته است.
قابلیتهای نگارگری ایرانی از زبان مجسمههای برنزی
نگارگری یا نقاشی ایرانی ماحصل تمدن ایرانی اسلامی است که طی قرنهای متمادی به تکامل رسیده و در خود قابلیتهایی به جهت خلاقیت، نوآوری و گشودن مسیرهای تازه در مقابل هنر دارد، نمایشگاه نگارینهها شرح حالی از این هنر را از زبان مجسمههای برنزی نقل میکند.
نمایشگاه نگارینهها با ارائه آثار مینا صدری و حسین عصمتی شامل ۲۰ نگاره و ۱۴ مجسمه برنزی روز دوشنبه نهم دی ماه در محل گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری افتتاح میشود.
این نمایشگاه از درون مشق عملی و نظری سر برآورده است و برخی از تلاش ها و تجربه های مینا صدری و حسین عصمتی را در مرتبه مشق خیال، به منظور شناخت بیشتر قابلیت های نگارگری در بر می گیرد.
نگاره های موجود در این نمایشگاه را می توان پیشینه عملی برای خلق مجسمه هایی دانست که در این نمایشگاه در معرض دید قرار گرفته و تلاش شده مجسمه های برنزی نیز ویژگی های نگارگری را در خود داشته باشند.
گفتنی است، نگارگری یا نقاشی ایرانی ماحصل تمدن ایرانی اسلامی است. این هنر که در طی قرن های متمادی به تکامل رسیده و تکوین یافته، در خود قابلیت هایی به جهت خلاقیت و نوآوری و گشودن مسیرهای تازه در مقابل هنر دارد.
باید امکانات ابداع و خلاقیت موجود در نگارگری را شناخت و آنها را به جهت کاربست در تولیدات هنری احصا کرد که این شناخت جز با مشق نظری و عملی حاصل نمی شود و جز به مشق خیال به کمال نمی رسد.
نمایشگاه نگارینهها، با همکاری گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه و گروه هنر شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نهم دی ماه ساعت ۱۴ افتتاح و تا شانزدهم همین ماه برپا خواهد بود.