فرمانده یگان حفاظت میراث فرهنگی بوشهر گفت: رصد مستمر فضای مجازی یکی از مولفه های کمک کننده برای کاهش جرائم علیه میراث فرهنگی در فضای مجازی است که برخی افراد سودجو با اغفال مردم نسبت به خرید و فروش اشیای تاریخی و یا گنج یاب و فلزیاب اقدام می کنند. سرهنگ عبدالحمید حقانی […]
فرمانده یگان حفاظت میراث فرهنگی بوشهر گفت: رصد مستمر فضای مجازی یکی از مولفه های کمک کننده برای کاهش جرائم علیه میراث فرهنگی در فضای مجازی است که برخی افراد سودجو با اغفال مردم نسبت به خرید و فروش اشیای تاریخی و یا گنج یاب و فلزیاب اقدام می کنند.
سرهنگ عبدالحمید حقانی گفت: یکی از نیازهای ضروری در حوزه حفاظت از میراث فرهنگی آگاه سازی عمومی است و می طلبد کلاس های آموزشی را در این خصوص برای پرسنل و خانواده این فرماندهی داشته باشید.
وی اضافه کرد: ما آمادگی داریم که از ظرفیت خود برای توزیع بسته های آموزشی و تولید محتوای شما در راستای همراه سازی مردم برای حفظ آثار تلاش کنیم تا با همکاری یکدیگر شاهد کاهش جرائم در این مسیر باشیم.
این مسئول تصریح کرد: رصد مستمر فضای مجازی یکی از مولفه های کمک کننده برای کاهش جرائم علیه میراث فرهنگی در فضای مجازی است که برخی افراد سود جو با اغفال مردم نسبت به خرید و فروش اشیا تاریخی و یا گنج یاب و فلزیاب اقدام می کنند.
محرابی که باستانشناسان از یک مدرسه کشف کردند
جعبه قرآنی موزه ملی و محرابی که باستانشناسان در محوطه مدرسه ری کشف کردند به عنوان دو اثر تاریخی جدید از گنجینه موزه مادر ایران معرفی شدند.
جعبه فولادی طلاکوب (جای قرآن) متعلق به قرن سیزدهم هجری قمری در اصفهان است که سطح آن با نقوش اسلیمی درشت و حاشیههایی با نگارههای گیاهی، اسلیمی زرین تزیین شده است.
همچنین آیات قرآنی از آیه ۲۵۵-۲۵۷ سوره البقره به خط ثلث و آیه اول سوره الفتح و اسماء الله الحُسنی روی بدنه این اثر تاریخی حک شده است.
دور تا دور درپوش جعبه کتیبه «السلطان بن السلطان فتحلیشاه صاحبقران» دو بار تکرار شده و بدنه آن علاوه بر نقوش تزیینی کتیبهای به خط نستعلیق و با این متن «یا قاضی الحاجات نصر من الله و فتح القریب یا کافی المهمات یا فاترات الجنتی انا جنان یا قاضی الحاجات انا فتحنا لک فتحاَ مبیناَ» دارد.
این اثر نفیس تاریخی به شماره ۴۳۵۷ در تالار قاجار موزه باستانشناسی و هنر دوران اسلامی موزه ملی ایران نگهداری میشود.
محراب گچبری که در کاوشهای باستانشناسی در محوطه مدرسه ری کشف شده، در نیمه قرن ششم هجری قمری کندهکاری شده است.
این محرابِ باقیمانده از دوره سلجوقی، با نوشتههایی به سه نوع خط کوفی و نگارههای گیاهی، گل، برگ و نقوش انتزاعی در قابهایی کندهکاری شده و در حاشیهها و متن اصلی تزئین شده است.
قسمت بالای محراب در داخل یک قاب سه ردیف نقوش تقلیدی از تاجهایی الهام گرفته که در گچبریهای دوره ساسانی نمونه آن دیده میشود.
محراب رقم و تاریخ ندارد، اما به شماره ۳۲۶۶ در تالار سلجوقی موزه باستانشناسی و هنر دوران اسلامی موزه ملی ایران قرار دارد.