فشارهای فیفا، تصمیمات AFC، جدایی سرمربیان خارجی، کرونا و … فوتبال ایران با ایجاد حواشی بی سابقه بی شک عجیب ترین فصل باشگاهی اش را پشت سر می گذارد. برگزار نشدن دیدار فوق العاده حساس و شاید به نوعی فینال گونه ی سپاهان-پرسپولیس در اصفهان از آن دست اتفاقات نادری بود که کلکسیون […]
فشارهای فیفا، تصمیمات AFC، جدایی سرمربیان خارجی، کرونا و … فوتبال ایران با ایجاد حواشی بی سابقه بی شک عجیب ترین فصل باشگاهی اش را پشت سر می گذارد. برگزار نشدن دیدار فوق العاده حساس و شاید به نوعی فینال گونه ی سپاهان-پرسپولیس در اصفهان از آن دست اتفاقات نادری بود که کلکسیون حواشی لیگ برتر ۹۹-۹۸ را تکمیل کرد تا جایی که اگر از این پس اتفاق عجیب تری در هفته های حساس و سرنوشت ساز باقیمانده لیگ نوزدهم بیافتد دیگر خارج از گنجایش خواهد بود تا مثل ویترین افتخارات باشگاه السد قطر به ناچار برخی از آنها (جام ها) را باید روی زمین چید یا به در و دیوار آویزان کرد! البته که یکی مایه ی مباهات و دیگری باعث شرمساری است.
خبر انجام مسابقات هفته ی بیستم لیگ بدون حضور تماشاگران قطعا دلخوری و نارضایتی میزبان ها را در پی می داشت. اما مساله وقتی پیچیده شد که جدال شاگردان قلعه نویی و گل محمدی هم شامل این تصمیم ناگهانی شد. دیداری که ممکن بود قهرمان فصل از آن بیرون بیاید. پس اصفهانی ها حق داشتند به این تصمیم معترض باشند. آنها حق داشتند مهمترین بازی نیم فصل دوم را تماشا کنند اما …
وقتی مسئولان برگزار کننده بارها ثابت کرده اند که برای کنترل بهتر حواشی مربوط به مسابقات ترجیحشان حضور کمرنگ تماشاگران در ورزشگاه هاست می توان حدس زد انتشار ویروس کرونا شاید بهترین بهانه و فرصت را به مسئولان سازمان لیگ داد تا برای یکبار هم که شده خود را از گزند حواشی همیشگی الکلاسیکوی ایران نجات دهند. آنها با مقاومت بر روی برگزاری مسابقات طبق تقویم، تماشاگران را از تماشای یکی از حساس ترین و شاید سرنوشت سازترین هفته ی رقابت ها محروم کردند. تدبیری که در ابتدا چندان خوشایند بنظر نمی رسید اما به علت فشردگی برنامه ها چاره ی دیگری هم باقی نگذاشته بود.
با این تصمیم مشخص بود سپاهانی ها بیشترین لطمه را خواهند خورد. آنها روی حمایت هوادارانشان برای شکست دادن صدرنشین لیگ و ادامه ی رقابت برای قهرمانی حساب باز کرده بودند و مشخص بود که به سادگی زیر بار این تصمیم نمی روند و شاید بهتر بود این یک بازی برای برطرف کردن هر شبهه ای به زمان دیگری موکول می شد. اما آیا بازهم با این کار همه ی طرف ها راضی می شدند؟
خیر. در واقع اصلا اتفاقی که رضایت ۱۰۰ درصدی را برآورده سازد هیچگاه رخ نخواهد داد زیرا درصورتی که این تک دیدار به زمان دیگری موکول می شد خود شائبه برانگیز و در جهت حمایت از تیم اصفهانی به نظر می رسید. حال آنکه پیدا کردن زمان مناسب برای برگزاری مجدد این جدال حساس خود داستان مفصلی است. اما مسلم آن است که نمی شود قوانین برای برخی تیم ها با سایرین تفاوتی داشته باشد و همه ملزم به رعایت آن هستند. درواقع «یک قانون بد بهتر از بی قانونی است”.
برگزار نشدن دیدار بین تیم های سپاهان و پرسپولیس درحالی که شهرخودرو و استقلال دیگر میزبانان دو بازی روز گذشته به قانون ناخوشایند و ناگهانی تمکین کرده بودند بدترین تصمیمی بود که می شد دراین برهه گرفت. چه سپاهانی که دلش به بازی کردن بدون‌تماشاگر نبود و پس از اتفاقات جلوی هتل انگار بخاطر برقرار کردن شرایط برابر، قصد بیرون کشیدن پرسپولیسی ها را داشتند تا آنها با وضعیت بدنی مطلوب تری به میدان نیایند یا سوی دیگر که گل محمدی نشان داده در مواقع بحرانی و ناراحتی خیلی زود تصمیم می گیرد و تابع نظرات نزدیکانش است باوجود حضور با تاخیر زردپوشان در ورزشگاه نخواست یا نتوانست بازیکنان و شاید کادر اجرایی تیمش را برای انجام‌بازی مجاب کند و احتمالا با این کار به یک پیروزی ساده در سخت ترین جدال نیم فصل دوم می اندیشید. البته کاملا طبیعی است که هرکسی بیشتر از هرچیز به منافع خود فکر کند هرچند بهتر است نتایج در زمین مسابقه و در شرایط برابر رقم بخورند تا روح ورزش و رقابت سالم، مزه ی موفقیت را دلچسب تر کند.
با همه ی این تفاسیر به جای یکطرفه قضاوت کردن شاید بهتر باشد همگی بدون تعصب لحظاتی خود را جای طرف مقابل بگذارند. سپاهانی ها خود را جای سازمان لیگ بگذارند که این شرایط ویژه برای همه رخ داده و این تصمیمی بوده که در کمترین زمان گرفته شده، پرسپولیسی ها خود را جای رقیب می گذاشتند که در دیدار حیاتی فصل از وجود تماشاگر محروم شده اند و مشکلاتی که برای حریف پیش آمده ممکن بود برای خودشان اتفاق بیافتد پس بهتر بود روحیه ی جنگندگی‌شان را نشان می دادند، سازمان لیگ خود را جای هواداران فوتبال می گذاشت که مشتاق تماشای مسابقات حساس یک سوم پایانی فصل هستند و تا آخر.
