صخره‌نگاره های عقربلو در شاهین‌دژ
صخره‌نگاره های عقربلو در شاهین‌دژ

    روستای عقربلو در ۸ کیلومتری غرب ‌شاهین‌دژ، از توابع آذربایجان‌غربی و در کنار رودخانه دایمی زرینه‌رود واقع شده است، در حدود ۵۰۰ متری شمال این روستا کوهی با نام محلی «کیوه سور» به معنای کوه سرخ قرار گرفته که در دامنه شرقی آن و رو به طرف رودخانه، صخره­ای با سطحی صاف و […]

 

 

روستای عقربلو در ۸ کیلومتری غرب ‌شاهین‌دژ، از توابع آذربایجان‌غربی و در کنار رودخانه دایمی زرینه‌رود واقع شده است، در حدود ۵۰۰ متری شمال این روستا کوهی با نام محلی «کیوه سور» به معنای کوه سرخ قرار گرفته که در دامنه شرقی آن و رو به طرف رودخانه، صخره­ای با سطحی صاف و صیقلی به رنگ قهوه­ای مایل به قرمز خودنمایی می‌کند. بر روی این تخته سنگ، تعداد زیادی نقوش کنده کاری شده، به صورت کاملا مشخص و قابل شمارش قابل رویت است، با وجود گذشت مدت طولانی از زمان ایجاد این صخره‌نگاره‌ها، فرسایش شدیدی بر روی آنها صورت نگرفته، به طوری که تمامی ویژگی‌های کیفی نقوش اعم از عمق کنده‌کاری‌ها، اندازه، قطر و نوع نقش‌ها به راحتی قابل شناسایی است. کنده‌نگاره های عقربلو به طور کلی به چهار دسته نقوش حیوانی، نقوش انسانی (صحنه های تلفیقی و صحنه‌های شکار)، نقوش هندسی و نقوش ابزارآلات (تیر وکمان و عصا یا نیزه) تقسیم می‌شوند.
حیوانات به تصویر کشیده شده در نگاره‌های عقربلو، غیر از یک مورد نقش اسب که همراه با سوارکار نمایش داده شده و حیوانی نامشخص، همگی شامل نقوش بز کوهی در ابعاد و اندازه‌های مختلف است. نقش بز در عقربلو به صورت منفرد، در صحنه­‌های شکار و به صورت ردیفی و پشت سر هم که در مقابل آنها تیر و کمانی به تصویر در آمده، به نمایش در آمده است. نگاره های انسانی موجود در نقوش صخره‌ای عقربلو تنها به دو نقش سوارکار در حال تیراندازی با تیر و کمان ختم می‌شود.

 

 


ایران زیباست؛ تکیه «بیگلربیگی”

عمارت تکیه بیگلربیگی در بافت قدیمی شهر کرمانشاه، در خیابان مدرس، مقابل مسجد جامع قراردارد. ساخت این تکیه در سال ۱۳۰۹ توسط عبداله خان فراش باشی ملقب به بیگلربیگی از مقامات مشهور و منتفذ کرمانشاه در دوره قاجاریه شروع و عملیات ساختمانی آن در سال ۱۳۱۵ به اتمام رسید. تکیه بیگلربیگی یکی از زیباترین بناهای ساخته شده استان کرمانشاه در دوره قاجار است که مزین به کتیبه‌ها، تزئینات و آجرکاری‌های است که نمایی چشم نواز را بوجود آورده است. عبداله خان فراش باشی ۱۴ سال پس از ساخت منزل مسکونی‌اش، بخش حسینیه را برای انجام مراسم عزاداری مردم به آن اضافه کرد.