حسن صانعی پور / روزنامه نگار درحالی که طبق آمار جهانی، تعداد مبتلایان به ویروس کرونا، بیش از یک میلیون نفر اعلام شده، تمام مسایل ریز و درشت از جمله ورزش و فوتبال تحت الشعاع آن قرار گرفته است. اکثر لیگ های فوتبال، تعطیل شده و فرضیه های متفاوتی برای تعیین تکلیف […]
حسن صانعی پور / روزنامه نگار
درحالی که طبق آمار جهانی، تعداد مبتلایان به ویروس کرونا، بیش از یک میلیون نفر اعلام شده، تمام مسایل ریز و درشت از جمله ورزش و فوتبال تحت الشعاع آن قرار گرفته است. اکثر لیگ های فوتبال، تعطیل شده و فرضیه های متفاوتی برای تعیین تکلیف نهایی مطرح شده است. با این حال لیگ ایران نیز حال و هوای خاص خود را پیدا کرده است.
تعیین تکلیف قهرمان و تیم های سقوط کننده
چند سال پیش به علت اتفاقات پیش آمده در بازی صنعت نفت آبادان، مسئولین وقت لیگ با حکم قضایی صادر شده، تعداد تیم های لیگ برتر را به هجده تیم افزایش دادند. وسعت سرزمین ایران و کمبود امکانات بسیاری از شهرستان ها، امکان افزایش دوباره تیم ها را که محتمل ترین راه در صورت تعطیلی لیگ به نظر می رسد، تبدیل به معضلی خواهد کرد که شاید به کلیت فوتبال باشگاهی ایران لطمه بزند. حساسیت های ای اف سی در مورد استاندارد نبودن ورزشگاه های ایران، وعدم برخورداری بسیاری از باشگاه ها از شرایط حرفه ای و مشکلات اقتصادی فوتبال نیمه دولتی، در صورت عدم سقوط تیم های قعرنشین و اضافه شدن دو تیم صعود کننده لیگ یک، شرایط را بحرانی تر از همیشه خواهد کرد. تعیین قهرمان نیز، با توجه به حضور تیم های مدعی پرسپولیس، استقلال، سپاهان، وبا عنایت به چگونگی اعلام سهمیه لیگ قهرمانان که با جابجایی امتیازات می تواند تغییر کند، فدراسیون بدون مسئول فوتبال ایران را بیشتر از پیش دچار بلاتکلیفی کرده است.
راه حل های موجود
فیفا و به تبع آن لیگ های مختلف اروپایی که مرکز اصلی فوتبال حرفه ای جهان می باشند، راه حل های متفاوتی را به فدراسیون های خود پیشنهاد دادند؛ «معرفی قهرمان، سهمیه‌ها و تیم‌های سقوط کرده براساس جدول فعلی. معرفی قهرمان، سهمیه‌ها و تیم‌های سقوط کرده براساس جدول نیم فصل. معرفی قهرمان براساس جدول فصل گذشته و معرفی سهمیه‌ها و تیم‌های سقوط کرده براساس جدول فعلی. نیمه تمام ماندن بازی‌ها بدون معرفی قهرمان و تیم‌های سقوط کرده؛ معرفی سهمیه‌ها براساس جدول فعلی.» هریک از راه حل های مطرح شده، مشکلات و نیز منتقدان خاص خود را دارد. صدرنشینان لیگ های گوناگون با اختلاف امتیاز مختلف،، روش دوم را بهترین راه حل می دانند. سایر تیم ها نیز به فراخور وضعیت خود، راه حلی را پیشنهاد می کنند. این معضل بیشتر از آن که در صدر جدول حساسیت ایجاد کند، شرایط ویژه ای در انتهای جدول بوجود آورده است. اتخاذ هرکدام از راه حل های چهار گانه ممکن است، سرنوشت باشگاه و یا باشگاه هایی را دچار بحران های ناخواسته کرده و تا مرز نابودی پیش ببرد. علاوه برآن قهرمان احتمالی نیز از هجمه رقیبان دور و نزدیک خود، در امان نخواهد بود. رها کردن لیگ بدون تعیین قهرمان و تیم های سقوط کننده نیز، وضعیت اقتصاد معمولا ورشکسته باشگاه های ایران را متزلزل تر خواهد کرد.
شرایط ویژه لیگ برتر و پرسپولیس
لیگ برتر ایران با پتانسیل بالایی که درمنطقه خاورمیانه و حتی آسیا دارد. همواره با حرف و حدیث های گوناگونی همراه بوده است. هر ساله قهرمان لیگ( هر تیمی که باشد) با اتهاماتی روبرو شده است. حضور یک یا چند مسئول که سابقه حضور در تیم های باشگاهی را نیز داشته اند به این حساسیت ها دامن زده و نقل محافل و رسانه های در تعطیلات پیش فصل می شود. اختلاف هشت امتیازی پرسپولیس در صدر جدول با توجه به آمادگی بالای روحی و فنی این تیم در آخرین بازی های انجام شده، احتمال قهرمانی این تیم در انتهای فصل، بسیار متحمل کرده است. اما این انتهای کار نخواهد بود. تیم استقلال درلیگ نهم با وجود اینکه با اختلاف امتیازی بالایی درصدر جدول حضور داشت، در رقابت های فشرده انتهای فصل نتوانست به صدر نشینی خود ادامه داده ودر پایان این لیگ سوم شد. با این وجود پرسپولیسی ها بیشتر از هر تیمی مشتاق قهرمانی هستند. کسب رکورد چهار قهرمانی پی در پی، باشگاه سرخ پوش پایتخت را که، ناکامی های نه ساله را پشت سر گذاشته و از رقیبانی چون سپاهان و استقلال عقب افتاده بود، بی رقیب خواهد کرد. مقوله ای که بدون تردید مورد توجه بوده و مسئولین فوتبال ایران نمی خواهند با انخاذ تصمیم نادرست در آینده مورد اتهام قرار بگیرند.
برگزاری ادامه لیگ امگان پذیر است؟
سوال بزرگی در ایران و حتی جهان، کلیت دنیا را در ابهامی بزرگ فرو برده است. ویروسی که به مراتب خطرناک تر از وبای قرن گذشته بوده و با توجه به مسایلی چون ازدیاد جمعیت و ارتباطات سریع، معلوم نیست زمان مهار آن چه هنگام می باشد. وضعیت نامعلومی را رقم زده است. با این وصف آیا ادامه لیگ در ایران امکان پذیر خواهد بود؟. پیشبینی برگشت به شرایط عادی و مناسب برای ادامه فعالیت های روزمره وجود نداشته و هر روز خبر از ابتلای ورزشکاران حرفه ای به گوش می رسد. از طرفی برگزاری مسابقات بدون حضور تماشاگر نیز که از گزینه های مطرح شده می باشد، شاید هواداران را از خطر ابتلا دور نماید. اما برگزاری یک مسابقه با پخش تلویزیونی، حداقل پنجاه الی شصت نفر را در ارتباط تنگاتنگ قرار داده و علاوه بر تکثیر ویروس کرونا ، بازیکنان تیم ها را نیز تهدید می نماید. بی شک فوتبال و قهرمانی ها و هیجانات آن مطلوب جمعیت کثیرهر کشوری به خصوص ایران است. و اتخاذ هرتصمیمی با توجه به شرایط ویژه امروز جهان، می تواند اثرات مثبت و منفی روانی، اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی داشته باشد.
