دکتر فرحناز صادق بیگی به مناسبت ۳۱ اردیبهشت ماه – روز ملی اهدای عضو – در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه در حال حاضر در داخل کشور ۲۵ هزار نفر در لیست انتظار پیوند عضو هستند، گفت: بیشتر این افراد از بیماران دیالیزی نیازمند پیوند کلیه هستند و در رتبه‌های بعدی به […]
دکتر فرحناز صادق بیگی به مناسبت ۳۱ اردیبهشت ماه – روز ملی اهدای عضو – در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه در حال حاضر در داخل کشور ۲۵ هزار نفر در لیست انتظار پیوند عضو هستند، گفت: بیشتر این افراد از بیماران دیالیزی نیازمند پیوند کلیه هستند و در رتبه‌های بعدی به ترتیب بیماران نیازمند پیوند کبد، قلب، ریه، پانکراس و روده قرار دارند.
وی با بیان اینکه سالانه بین ۶ تا ۸ هزار مورد مرگ مغزی در داخل کشور رخ می‌دهد که شایع‌ترین علت آن تصادفات جاده‌ای است، اظهار کرد: از این تعداد مرگ مغزی تقریبا ۵۰ درصد از نظر علمی قابلیت اهدای عضو دارند، به عبارتی بین ۳ تا ۴ هزار مورد مرگ مغزی در سال؛ در حالیکه متاسفانه تنها ۲۵ درصد این ظرفیت یعنی چیزی حدود یک چهارم به اهدا می‌رسد.
به گفته وی، در حال حاضر تقریبا سه چهارم اعضایی که قابلیت اهدا دارند، به زیر خاک می‌روند و دلیل اصلی آن عدم رضایت خانواده‌های اهدا کننده است.
وی با اشاره به رشد مضاعف اهدای عضو از موارد مرگ مغزی طی سال گذشته، عنوان کرد: آمار اهدای عضو موارد مرگ مغزی از حدود ۹۳۰ مورد در سال ۹۷ به ۱۰۷۸ مورد در سال ۹۸ افزایش یافته است، با این حال هنوز با تحقق ظرفیت واقعی کشور فاصله داریم.
فوت روزانه ۱۲ نفر در لیست انتظار پیوند
وی با بیان اینکه روزانه تقریبا ۱۲ نفر به علت نرسیدن عضو پیوندی در لیست انتظار پیوند فوت می‌کنند، تصریح کرد: در صورتی که اگر به ظرفیت واقعی کشور در زمینه اهدای عضو یعنی شاخص pmp ۴۰ برسیم این میزان مرگ و میر به کمتر از ۲ مورد در روز کاهش پیدا می‌کند.
صادق بیگی اضافه کرد: در حال حاضر شاخص اهدای عضو (pmp) در داخل کشور با ۱۵۰ مورد افزایش پیوند نسبت به سال گذشته؛ از عدد ۱۱ در سال ۹۷ به ۱۴ در سال ۹۸ رسیده که هنوز با عدد طلایی اهدای عضو کشور فاصله زیادی دارد.
شایع‌ترین علت عدم رضایت خانواده‌ها برای اهدای عضو
وی «عدم باور به مرگ مغزی به عنوان فوت» را به عنوان شایع‌ترین علت عدم رضایت خانواده‌ها برای اهدای عضو عزیزانشان مطرح کرد و گفت: اکثرا مرگ مغزی را با کمای عمیق اشتباه می‌گیرند، چراکه ظاهر بیماران دچار کمای عمیق با بیمارانی که متاسفانه به علت مرگ مغزی فوت کرده‌اند شبیه به هم بوده و از آنجا که در مرگ مغزی تا مدت کوتاهی قلب افراد حیات خود را بر روی مانیتور نشان می‌دهد، باور مرگ مغزی و فوت بیمار برای خانواده ها دشوار است و به همین علت نسبت به اهدای عضو رضایت نمی‌دهند.
مرگ مغزی یک اتفاق غیرقابل برگشت است
وی با تاکید بر اینکه مرگ مغزی یک اتفاق غیرقابل برگشت است، توضیح داد: حیات انسان به عملکرد همزمان قلب و مغز بستگی دارد، در صورتیکه یکی از این اعضا به صورت کامل عملکرد خود را از دست بدهد فرد زنده نخواهد بود. در این میان مرگ قلبی شناخته شده بوده چراکه توقف عملکرد آن به صورت خط صاف بر روی مانیتور مشخص می‌شود. در حالیکه مرگ مغزی بسیار نادر است و تنها یک درصد مرگ بشر به صورت مرگ مغزی رخ می‌دهد، همچنین توقف عملکرد آن مانند مانیتور قلب برای خانواده‌ها مشهود نیست، لذا اگرچه امکان بازگشت حیات فرد مرگ مغزی ممکن نیست، باور فوت بیمار برای اطرافیان وی دشوار است.
تفاوت اصلی کمای عمیق با مرگ مغزی
این عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به تفاوت کمای عمیق با مرگ مغزی تصریح کرد: در کمای عمیق سلول‌های مغزی زنده هستند و تنها عملکردی ندارند ولی در مرگ مغزی نه تنها عملکرد از بین رفته بلکه سلول‌های مغزی نیز فوت شده‌اند که این اختلاف تنها به وسیله آزمایش‌های تخصصی پزشکی است و روش‌های تکمیلی مانند نوار مغز، آنژیوگرافی و سونوگرافی عروق مغز قابل تشخیص بوده و به هیچ وجه از روی ظاهر بیمار مشخص نیست. لذا تنها زمانی مرگ مغزی بیمار تایید می‌شود که تمامی این آزمایش‌ها و معاینات به صورت کامل انجام شده باشد.
مسوول واحد فراهم‌آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به پروسه اعلام و تایید مرگ مغزی، اظهار کرد: به محض اعلام موارد مشکوک، پزشک مسئول و آموزش دیده بر بالین فرد حاضر شده و در صورت تایید معاینات اولیه، روش‌های تشخیصی قطعی انجام می‌شود و در صورت تایید نهایی مرگ مغزی با اخذ رضایت از خانواده‌ها، فرد مرگ مغزی شده برای اهدای عضو به بیمارستان مسیح دانشوری منتقل می‌شود.
وی تفاوت کمای عمیق با مرگ مغزی را به سکته مغزی و قانقاریا تشبیه کرد و گفت: در قانقاریا پای فرد سیاه شده و قابل بازگشت نیست و تنها راه نجات بیمار قطع کردن پاست، چراکه در غیراینصورت سموم ترشح شده از آن بافت مرده منجر به فوت بیمار می‌شود، این در حالیست که در فلج پا به علت سکته، سلول‌های پا سالم بوده و تنها عملکرد آنها متوقف شده و احتمالا به مرور و با فیزیوتراپی قابل بازگشت است.
مراحل اهدای عضو
صادق بیگی با اشاره به اجرای مراحل اهدای عضو در بیمارستان مسیح دانشوری، گفت: پس از انتقال فرد به بیمارستان، مراحل تایید مرگ مغزی توسط ۵ متخصص داخلی، نورولوژی، جراحی اعصاب، بیهوشی و پزشکی قانونی بررسی شده و پس از تایید نهایی و اخذ رضایت مجدد از خانواده برای اهدای عضو به اتاق عمل منتقل می‌شود.
مسوول واحد فراهم‌آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه از ابتدای شروع اهدای عضو مرگ مغزی از سال ۸۰ در کل کشور بیش از ۸ هزار مورد اهدای عضو صورت گرفته است، گفت: از این ۸ هزار مورد نزدیک به ۱۹ هزار عضو اهدا شده است.
زمان طلایی در اهدای عضو پیوندی
مسوول واحد فراهم‌آوری اعضای پیوندی در بخش دیگر گفت‌وگو با تاکید بر اهمیت زمان طلایی در اهدای عضو پیوندی، خاطرنشان کرد: زمان طلایی اهدای عضو از مرگ مغزی ۴۸ ساعت است، چراکه با رخ دادن مرگ مغزی، سموم در بدن شروع به ترشح کرده و یکی یکی اعضای بدن را به ترتیب از ریه، قلب، کلیه و کبد از بین می برد. بنابراین اگر قصد کمک به دیگران و اهدای عضو عزیزان خود را داریم باید هر چه سریعتر تصمیم‌گیری کنیم.
وی با بیان اینکه در هر مورد مرگ مغزی امکان اهدای ۱ تا ۸ عضو بدن فرد وجود دارد، تصریح کرد: هرچه زمان بگذرد شانس اهدا کاهش پیدا می‌کند. باید بپذیریم که بدن تنها داربست و کالبدی برای روح و جان اصلی ماست، در این صورت پذیرش معنوی مساله اهدای عضو برای نجات سایرین بسیار آسانتر می‌شود.
