کوچه‌هایش هرچند باریک و کوچک، پلکانی و سراشیبی، خانه‌هایش اگر چه قدیمی و کاهگلی، اما هنوز هم صفا و صمیمیت در محلات قدیمی شهر موج می‌زند. “قطارچیان” یکی از قدیمی‌ترین محلات شهر سنندج است که دارای بناهایی با ویژگی معماری سنتی مربوط به سه دوره زندیه، صفویه و قاجاریه است که در […]
کوچه‌هایش هرچند باریک و کوچک، پلکانی و سراشیبی، خانه‌هایش اگر چه قدیمی و کاهگلی، اما هنوز هم صفا و صمیمیت در محلات قدیمی شهر موج می‌زند.
“قطارچیان” یکی از قدیمی‌ترین محلات شهر سنندج است که دارای بناهایی با ویژگی معماری سنتی مربوط به سه دوره زندیه، صفویه و قاجاریه است که در لیست ثبت ملی کشور قرار گرفته‌است. هنگام گذر از این محله قدیمی بافت پلکانی و خانه‌های قدیمی و دیوارهای کاهگلی آن از جذابیت هایی است که در همان نگاه اول خودنمایی می‌کند.
در گذشته آبی که از رودخانه “دره بیان” در محل بلوار کردستان کنونی جاری بوده، در حاشیه بافت مسکونی محله قدیمی قطارچیان چشم‌انداز بسیار زیبایی ایجاد می‌کرده که بیش از پیش بر زیبایی این محل افزوده است.
گفتنی است که پیش از آباد شدن محله قطارچیان، چون در آن زمان وسیله موتوری و خودرو در کار نبوده به ناچار برای ترابری از یابو، قاطر، استر و الاغ استفاده می‌شده است، بر همین مبنا برخی از اهالی سنندج به منظور آسان شدن ترابری کالا و استفاده از کرایه‌بار برای درآمد خودشان هر کدام دارای کمندها و قطارهای قاطر و یابو و الاغ و استر بوده‌اند که به همین دلیل این محل قطارچیان نام گرفته‌است. در پاک کردن سبزی زنان به صورت دسته‌جمعی، تجمع پیرمردان و بازی کودکان ردپایی از زندگی سنتی را می‌یابی که هر روزه در کوچه پس کوچه‌های آن در جریان است، صحنه‌هایی که در شهرک‌ها و محلات تازه ساخت به ندرت یافت می‌شود. عمارت وکیل الملک، عمارت غیاثی، گرمابه وکیل، گرمابه پاشاخان، مسجد قوله(ملامومن)، مجموعه منازل عطایی، گله‌داری و هادی‌خان، منزل قرنی، منزل ذوالفقاری، منزل دکتر خسروی، منزل آیت الله مردوخ و سر درب و منزل بابان از شاخص‌های تاریخی این محله قدیمی است.
