پنجاه و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو میزبان نمایش فیلم «متری شیش و نیم» و فیلم کوتاه «نقش» خواهد بود. در این رویداد سینمایی که از تاریخ ۱۶ تا ۲۷ اکتبر (۲۵ مهر تا ۵ آبان) در آمریکا برگزار می‌شود؛ فیلم «متری شیش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی در بخش «کارگردانان جدید» در کنار […]
پنجاه و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو میزبان نمایش فیلم «متری شیش و نیم» و فیلم کوتاه «نقش» خواهد بود.
در این رویداد سینمایی که از تاریخ ۱۶ تا ۲۷ اکتبر (۲۵ مهر تا ۵ آبان) در آمریکا برگزار می‌شود؛ فیلم «متری شیش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی در بخش «کارگردانان جدید» در کنار فیلم‌هایی از ۱۳ کشور چون آلمان، مراکش، هلند، هند، فرانسه، ایتالیا، لتونی، دانمارک، روسیه، اسپانیا و تایوان به روی پرده می‌روند.
این چهارمین حضور بین‌المللی فیلم «متری شیش و نیم» پس از جشنواره‌های ونیز، ورشوو زوریخ خواهد بود.
همچنین فیلم کوتاه «نقش» به کارگردانی فرنوش صمدی نیز در دو بخش «فیلم‌های کوتاه» و «زنان در سینما» این جشنواره سینمایی به نمایش گذاشته خواهند شد
اظهارات صریح ابوالفضل جلیلی درباره سینما و فقدان امیرنادری‌ها
کارگردان فیلم‌های «گال» و «رقص خاک» این روزها مشغول ساخت فیلمی اجتماعی درباره چند نوجوان با نام «مسیر معکوس» است و احتمالا به زودی فیلمبرداری آن را تمام می‌کند، اما به بهانه هفته کودک خواستیم گپی با او بزنیم درباره نبود سینمای مولف در سال‌های اخیر در حوزه کودک و نوجوان، درباره خود سینمای کودک و نوجوان که زمانی آثاری ماندگار داشت و حالا سینماداران کمتر تمایل به اکران فیلم‌هایش دارند.
جلیلی که سر صحنه فیلمش بود در گفت‌وگویی کوتاه بیان کرد: «من خیلی وقت‌ها با خودم مصاحبه می‌کنم، به سوال‌هایی فکر می‌کنم و آزادانه جواب می‌دهم و می‌دانم شما خیلی از حرف‌هایم را نمی‌توانید منتشر کنید. به نظر می‌رسد عنان کار از دست رفته چون قبلا یک برنامه‌ریزی برای کودک و نوجوان وجود داشت ولی الان سال‌هاست همه به دنبال پول و مسائل اقتصادی و حتی سیاسی هستند. ما در این سال‌ها اینقدر نگران برنده شدن در سیاست بودیم که نسل‌مان را از یاد بردیم. برای این سینما افرادی دلسوز بودند که دلسوزی می‌کردند ولی رفتند. ما امیر نادری را داشتیم که رفت. بهرام بیضایی را داشتیم که رفت. کیارستمی را داشتیم که دیگر در میان ما نیست. تقوایی را داشتیم که دیگر فیلمی نمی‌سازد. این‌ها همه دلسوز بودند ولی چرا در این سال‌ها دیگر کسی نیامد؟ اصلا چرا دیگر کسانی مثل شریعتی و مطهری نداریم؟».
جلیلی در جواب به اینکه آیا خودش را هم باید دلسوز دانست که با وجود اکران نشدن فیلم‌هایش هنوز در همان حوزه سینمای کودک و نوجوان فیلم می‌سازد، گفت: «من خودم و فقط خودم هستم که کار می‌کنم. اگر یک دوربین باشد می‌بیند که من حتی برای کار پاچه‌های شلوارم را بالا می‌زنم تا مثل یک کارگر نه کارگردان، گِل صحنه‌ام را آماده کنم. خیلی‌ها در خارج از کشور وقتی این فیلم‌ها رامی‌بینند، می‌گویند چند وقت روی آن کار کرده‌ای؟! و من خودم می‌دانم که چقدر و چطور تنها وقت گذاشته‌ام. البته شاید همین‌ها هم از خودشیفتگی باشد ولی برای من بیش از هر چیز میهنم و مردم و بعد خودم اهمیت دارند».
وقتی بحث اکران فیلمش و برنامه‌ریزی برای اینکه آیا آن را به جشنواره فیلم فجر می‌دهد یا خیر، پیش آمد گله‌اش از تبعیض در نمایش فیلم و سریال‌ها را عنوان کرد و گفت: «همه فیلم‌های من قابل اکران هستند و در هیچ کدام از آنها حرف و کلامی نیست که خجالت‌آور باشد، اما همین چند شب پیش خیلی اتفاقی در مغازه‌ای چند دقیقه از سریالی را دیدم که پر از ادبیات لُمپنیزم بود و من اگر چه برای بازیگر و گروه احترام قائلم، اما انگار مردم همین را بیشتر می‌پسندند. فیلم‌های من هم که اکران نشدند، به جایش گفتند آنها را به شکل یک مجموعه وارد بازار کرده‌اند ولی نمی‌دانم کجا که خیلی از اطرافیانم گفتند هر جا را گشتند پیدا نکردند. با این حال دوست دارم «مسیر معکوس» را به جشنواره فیلم فجر بدهم ولی به نظرم جشنواره فجر بیشتر برای سینمای بدنه و تجاری است و فیلم هنری مورد پسندش نیست».
راه‌یابی «جسم خاکستری»
به جشنواره زنان «لس‌آنجلس»
به گزارش جمله به نقل از مهر، پانزدهمین دوره جشنواره فیلم زنان لس‌آنجلس از ۲۵ تا ۲۸ مهرماه ۱۳۹۸ در آمریکا برگزار می‌شود و فیلم انیمیشن «جسم خاکستری» به کارگردانی سمانه شجاعی، در بخش مسابقه این جشنواره روی پرده می‌رود.
جشنواره زنان لس‌آنجلس به شکل خاص، توسط زنان برای زنان هنرمند برگزار می‌شود.
پیشتر اعلام شده بود که این فیلم در اولین حضور بین‌المللی خود، یکی از آثار منتخب بخش مسابقه فیلم‌های انیمیشن سی‌اُمین دوره جشنواره فیلم نیواورلئان آمریکا است که از ۲۴ تا ۳۰ مهر در ایالت لوئیزیانای آمریکا برگزار می‌شود.
«جسم خاکستری» به روایت پزشکی می‌پردازد که با خونسردی مشغول ویزیت بیماران است. تعدادی بیمار اعصاب و روان منتظرند تا نوبت‌شان شود اما از این بیماران نمی‌توان توقع داشت که آرام بمانند.
