سعید سرفرازیان / وقتی خبر انتخاب محمدحسین زاهدی‌فر به عنوان داور بازی دربی منتشر شد رضا کرمانشاهی محتمل‌ترین گزینه برای داوری این بازی حساس و اسماعیل صفیری رئیس کمیته‌ی داوران را مجبور به عکس‌العمل و واکنش وا داشت، این دو که ظاهراً از این انتخاب شوکه شده بودند باور نمی‌کردند که مرجعی دیگر […]
سعید سرفرازیان /
وقتی خبر انتخاب محمدحسین زاهدی‌فر به عنوان داور بازی دربی منتشر شد رضا کرمانشاهی محتمل‌ترین گزینه برای داوری این بازی حساس و اسماعیل صفیری رئیس کمیته‌ی داوران را مجبور به عکس‌العمل و واکنش وا داشت، این دو که ظاهراً از این انتخاب شوکه شده بودند باور نمی‌کردند که مرجعی دیگر غیر از فدراسیون فوتبال و کمیته‌ی داوران بخواهد برای مسابقات فوتبال داور تعیین کند. صفیری تهدید به استعفا کرد و کرمانشاهی هم گفت با نماینده‌ی پاکدشت در فدراسیون فوتبال منتظر اصحاب رسانه است تا این موضوع را به صورت روشن و واضح شفاف سازی نماید که چه پست‌هایی در کار است حق او را برای این قضاوت نادیده بگیرند.
صفیری گفته انتخاب زاهدی‌فر از سوی مقامات بالا صورت گرفته و به نوعی فدراسیون فوتبال و کمیته‌ی داوران حق وتو کردن این تصمیم را ندارند، این مرجع بالاتر چه مرجعی است که اینچنین آشکارا به خود اجازه‌ی دخالت در تصمیم گیری های تخصصی در حوزه‌ی فوتبال را می‌دهد مگر چه اتفاقی قرار است بیفتد که رضا کرمانشاهی که مورد وثوق فدراسیون فوتبال و داور رسمی فوتبال است از انجامش ناتوان تشخیص داده شده و چرا محمدحسین زاهدی فر انتخاب شده است؟
موازی کاری و دخالت در امور مدیریتی و فنی یک فدراسیون به اصطلاح مستقل تا کی ادامه دارد؟ اگر فردا روز از سمت زاهدی‌فر مشکلاتی برای هرکدام از تیم‌های استقلال و پرسپولیس رخ می‌داد آیا همین مرجع بالاتر هم مانند وزارت ورزش در افتضاح قرارداد ویلموتس رخ داده خود را کنار می‌کشید و تمام کاسه کوزه‌ها را سر فدراسیون می‌شکست و وعده به برخورد شدید با مسببان این اتفاق می‌داد.
برای برگزاری یک مسابقه‌ی حساس و مهم بلبشویی ایجاد شده که در نوع خود بی‌نظیر است و دقیقاً در جایی که تیم‌ها و عوامل سرخابی تنها خواستار برگزاری یک بازی عادلانه و منصفانه هستند و چندان در مورد انتخاب داوری عکس‌العملی نشان نداده‌اند اما ظاهراً برای برخی از افراد که ظاهراً خارج از مجموعه‌ی این باشگاه‌ها هستند بسیار مهم است که چه کسی و چرا به عنوان داور انتخاب شود. این اتفاق که بیشتر به یک ندانم کاری و عدم توجه به اصول حرفه‌ای‌گری در فوتبال و ورزش است منجر به دمیدن در ساز تشکیک و تردید حتی در نتایج مسابقات فوتبال شده است و کسی هم پاسخ‌گو نیست. آیا نباید کمیته‌ی اخلاق و مراجع ذیصلاح قضایی برای بررسی این موضوع وارد گود شوند تا مشخص شود چه دست‌هایی در کار است که جریان عادی و طبیعی فوتبال ایران را به سمت و سوی مسائل حاشیه‌ای سوق دهد، آیا ارتباطی بین این تصمیمات و بنگاه‌های شرط بندی وجود دارد که می‌توانند فراتر از کمیته‌ی داوران فدراسیون فوتبال که متولی اصلی اداره‌ی امور داوری فوتبال است به چینش داوران دست بزنند و حتی اگر رئیس کمیته‌ی داوران فدراسیون فوتبال هم تهدید به استعفا نماید ککشان نگزد، از قدیم گفته کرم از خود درخت است و تا این کرم‌ها که در درخت ورزش و فوتبال ایران جای گرفته‌اند از بین نروند هیچ اتفاق مثبتی رخ نخواهد داد. آفت کش‌های قوی و سالم که دمشان به جایی وصل نباشد ضامن موفقیت بیشتر در عرصه‌ی مبارزه با فساد و بی اخلاقی در فوتبال است.
