عبدالرضا فرجی راد در ادامه افزود: چرا که دیگر طاقت جامعه از فشار‌ها و محدودیت‌ها طاق شده است و نظام سیاسی چاره‌ای جز این ندارد که برای رفع این مشکل بزرگ چاره‌ای کارساز بیاندیشد. استاد ژئوپلیتیک و کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه گفت: البته ناگفته پیداست، نظام سیاسی ایران طوری تعریف شده است که دولت اختیار تام را در سیاست خارجی ندارد و برای اتخاد تصمیم‌های مهم نیاز به تشخیص شورای عالی امنیت ملی است.
اما این دلیل نمی‌شود، پزشکیان از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند. چرا که در همین شرایط، شاهد بودیم دولت روحانی قدم‌های مثبتی در راستای توافق با نظام بین الملل داشت و اگر تصمیم جنجالی دونالد ترامپ مبنی بر امضای برگه خروج کشورش از برجام نبود، الان از شر خیلی از مشکلاتی که جامعه را گرفتار کرده است، رها شده بودیم.
تکرار می‌کنم، دولت مستقر می‌تواند با تکیه بر رویکرد کارشناسی و توجه به واقعیت‌های موجود و تشریح صریح و صحیح شرایط، نظام سیاسی را در راستای توافق با جهان همراه خود کند. به گفته وی، همچنین این را باید در نظر داشت، بحران فعلی زمانی می‌تواند به نقطه پایان برسد که کلِ سیستم تصمیم گیری در کشور که در سطوح مختلف به شکلی فعال هستند، به این برداشت برسند که گره‌های که مناسبات اقتصادی، سیاسی و حتی اجتماعی را تحت تاثیر خود درآورده اند، به شرطی باز خواهند شد که بتوانیم در بازار جهانی اقتصاد حضوری جدی داشته باشیم که تحقق این مهم، چیزی جز کمرنگ شدن نزاع‌های بین المللی نیست. سفیر اسبق ایران در کشورهای نروژ و مجارستان تصریح کرد: مساله مهم دیگر این است که دولت باید با مردم روراست باشد و هرآنچه هست و نیست را با افکارعمومی در میان بگذارد. در واقع «مردم_ دولت» ترکیب مهمی به شمار می‌روند و اگر دولت جامعه را از فرصت‌ها و تهدید‌ها مطلع کند، دست آورد مهمش این خواهد بود که مطالبات از دولت مطالبه‌هایی منطبق بر واقعیت باشد که اگر به این امر توجه شود، نارضایتی غیرواقعی صورت نخواهد گرفت.
این چهره در ادامه توضیح داد: اینکه پزشکیان در جریان تبلیغات انتخاباتی از دادن وعده توخالی اجتناب کرد که این را باید شاهکار وی تلقی کرد. چرا که جامعه دولتی را در قدرت می‌بیند که به صداقت و شفاف سازی اعتقادی راسخ دارد؛ بنابراین افکار عمومی به دولت زیاد می‌شود که این می‌تواند در نهایت منجر به گره گشایی شود. به هرحال در خاطر مردم بسیاری از وعده‌های انجام نشده مانده است و اگر در مقطعی نارضایتی عمومی نتیجه‌ای جز انتخابات با میزان رای حداقلی داشت، دلیلی جز بی اعتمادی مردم از سیستمی نبود که وعده‌های واهی داده بود.
فرجی راد در پایان گفت: مشاهدات این روزها موید این است که اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد و بازهم اگر دستگاه‌ها بنا را بر تعامل و همراهی با دولت بگذارند، می‌توان امید داشت، مشکلات حتی المقدور کمتر شده و به همان میزان رضایتمندی عمومی بیشتر شود.
