نیاز به یک تصمیم شجاعانه برای فوتبال
نیاز به یک تصمیم شجاعانه برای فوتبال

      پژمان راهبر از صحبت های علی کفاشیان رئیس اسبق فدراسیون فوتبال ایران و عضو بازگشته فدراسیون پس از جدایی تاج، بعد از گفتگوی امروز با خبرنگاران می‌شود به سر نخ های تازه‌ای از وضعیت اداره‌ای فوتبال ایران و اوضاع فعلی رسید. علی کفاشیان که حضورش در فوتبال، مولود تعلیق فدراسیون فوتبال در […]

 

 

 

پژمان راهبر

از صحبت های علی کفاشیان رئیس اسبق فدراسیون فوتبال ایران و عضو بازگشته فدراسیون پس از جدایی تاج، بعد از گفتگوی امروز با خبرنگاران می‌شود به سر نخ های تازه‌ای از وضعیت اداره‌ای فوتبال ایران و اوضاع فعلی رسید.

علی کفاشیان که حضورش در فوتبال، مولود تعلیق فدراسیون فوتبال در سال ۱۳۸۶ و شروع به کار کمیته عادی سازی و سپس برگزاری انتخابات با حداقل نامزد بوده است، امروز در صحبت‌هایی موضوع مورد بحث اسناسنامه فدراسیون فوتبال ایران و فیفا را طوری با خبرنگاران مطرح کرد که حق را به سمت ایرانی ندهد؛ به عقیده کفاشیان، با توجه به سازوکار اداره فدراسیون‌ها در ایران و قانون کلی حاکم بر فدراسیون‌های ورزشی، فدراسیون فوتبال نیز باید به عنوان یک نهاد عمومی غیر دولتی به کار ادامه دهد اما این بندی است که فیفا، روی آن ایست کرده و به هیچ وجه آز آن کوتاه نمی‌آید. فیفا بدون قید و شرط از فدراسیون فوتبال ایران درخواست کرده در تعریف اساسنامه ابتدا سمت و سوی خود را معرفی کند؛ یک نهاد غیر دولتی بدون پیشوند، پسوند و میان‌وند.

* در ایران، جریان دولتی به هیچ وجه علاقه ندارد که کنترل بر فدراسیون فوتبال را با پذیرفتن این بند از دست ندهد؛ جالب اینکه  قبلا این مسیر یک بار طی شده و به بن بست رسیده و قرار است تاریخ تکرار شود: موضوع استفاده یا حذف کلمه  کلمه «عمومی» در اساسنامه فدراسیون به همان کمیته انتقالی معروف با ریاست محسن صفایی فراهانی باز می‌گردد که فدراسیون فوتبال ایران در اساسنامه اصلاح شده، یک نهاد غیردولتی خوانده شد اما با وجود ارسال اساسنامه به فیفا و اعلام این خبر که این اساسنامه در هیات دولت مورد تصویب قرار گرفته است، هیچ مدرکی دال بر تصویب اساسنامه در هیات دولت در مجلس شورای اسلامی وجود دارد. در واقع بخش دولتی هرگز زیربار اینکه فوتبال ماهیتا خصوص باشد نرفت.

– موضوع در این‌باره کاملا روشن است، بخش حاکمیتی (شامل دولت، مجلس و …) با توجه به سطح در برگیری فوتبال دوست ندارد فوتبال به عنوان یک نهاد خصوصی و به دست اشخاص مستقل اداره شود و علاقه‌مند است سررشته‌های فوتبال را در دست خود داشته باشد.

کفاشیان در مصاحبه مطبوعاتی خود، جملاتی را که قبلا از افراد وزارت ورزش شنیده بودیم تکرار کرد؛ او گفت: باید با فیفا مذاکره شود و قانع شان کنیم  که قانون کلی در ایران این است. اما آقای کفاشیان! قبلا و سالیان سال، در این زمینه تلاش های زیادی انجام پذیرفته است اما فیفا حاضر نشده از اساسی که برای خود در نظر گرفته، کوتاه بیاید. کما اینکه در سفر نمایندگان فیفا برای اصلاح اساسنامه به ایران نیز این مسئله مورد تذکر قرار گرفته که فدراسیون فوتبال ایران باید یک نهاد غیر دولتی تلقی شود.

در حال حاضر مهدی محمد نبی که به عنوان دبیرکل فدراسیون از وزارت ورزش، قدرت اداری فدراسیون را برعهده دارد به دنبال یک راه میانبر کم هزینه برای رفع و رجوع این مشکل است؛ اما تا به حال مذاکرات در این زمینه پیش نرفته است و از گوشه و کنار خبر می‌رسد که ممکن است فیفا ناگهان چوب تعلیق را بلند کند و بر سر فوتبال ایران فراهم بیاورد.

آن چیزی که مشخص است، عدم تمایل وزارت‌خانه ورزش (و البته بخش های بالاتر) به پذیرفتن قانون کلی فیفاست؛ تا جایی که یکی از مشاورین وزیر ورزش در توئیتی خطاب به سردبیر ورزش سه اعلام کرد حتی رئیس جمهور نیز نمی‌تواند قانون مربوط به اداره فدراسیون فوتبال را تغییر بدهد! بی‌توجه به اینکه فیفا مکررا به فوتبال ایران اعلام کرده مشی خصوصی باید در دستور کار اداره فوتبال ایران قرار گیرد.

* جالب است اساسا برای فیفا، تصویب و یا عدم تصویب اساسنامه نهایی فدراسیون فوتبال ایران(در مجلس یا دولت) ارزشی خاصی ندارد چرا که تنها مرجع تصویب این اساسنامه، خود فیفاست نه نهادهای قانون گذاری و حاکمیتی ایران که با توجه به ساختار دولتی ورزش در ایران، حضوری دائمی در تصمیم‌سازیهای مربوط به ورزش دارند.اما تنها بحث قابل توجه پذیرفتن قواعد فیفا به عنوان نهاد بالادستی فدراسیون فوتبال ایران به جای نهادهای قانون گذاری سیاسی است که طبق ساختار طراحی شده از سوی فیفا نباید ارتباط خاصی با فوتبال ایران داشته باشند مگر در جهت توسعه، پیشرفت و کمک هایی که در سراسر دنیا به فوتبال انجام می‌شود چرا که این سرگرم کننده‌ترین و استراتژیک‌ترین ورزش دنیاست.

در این‌باره گفته می‌شود که فدراسیون فوتبال ایران از فیفا مهلت مجددی را درخواست کرده است تا در این‌باره تصمیم بگیرد و شاید با برگزاری یک انتخابات زودهنگام (آنطور که کفاشیان گفت) کار را تا حدی هم پیش ببرند اما فیفا به نامه ایران پاسخ نداده و شاید ناگهان تصمیم بر آن شود که کمیته عادی سازی رشته امور فدراسیون را در دست بگیرد که در آن صورت، قدرت چانه زنی به حداقل رسیده و فدراسیون فوتبال ایران بی کم و کاست آنچه فیفا می‌خواهد را به عنوان اساسنامه بپذیرد.

در هفته گذشته در یکی از اعضای فدراسیون فوتبال در گفتگو با سردبیر ورزش سه تاکید کرد که موضوع اساسنامه فدراسیون فوتبال در اوج پیچیدگی قرار گرفته است و باید هر چه سریع‌تر در این زمینه اقدام عاجلی به عمل بیاید؛ اقدامی که وزارت ورزش (جناب وزیر و معاونانش) علاقه‌ای به انجام آن ندارد (تلقی وزارت همانطور که کفاشیان هم می‌گفت برخی تحرکات منفی از سوی مدیران پیشین فدراسیون فوتبال ایران در این رابطه است) . ضمن آنکه آنها بدنبال تغییر کامل در بدنه فدراسیون هستند و فکر می‎کنند با پذیرش این بند بازهم ممکن است فردی که مدنظر آنها نیست رییس بشود.

*اما به نظر نمی‌رسد بیشتر از یک انتخاب در انتظار مسئولین ورزش و البته دولت محترم ایران باشد؛ یک انتخاب که البته از دو مسیر می‌توانیم به آن برسیم.

یک – مسیر سخت، پر هزینه و اعصاب‌خردکنی که از طریق کمیته عادی سازی(و در واقع مستقیما با اراده فیفا) انجام می‌شود و حتی ممکن است به تعلیق فوتبال نیز بیانجامد.

دو-گردن نهادن به تصمیم فیفا و گرفتن تصمیم شجاعانه نحوه اداره فدراسیون تحت لوای یک عنوان دو کلمه‌ای: «نهاد غیردولتی».

تمام.