سیده ریحانه قمی – روزنامه نگار/ اشاره: کشورهای در حال توسعه یا همان کشورهای جهان سوم از خیلی جهات به یکدیگر شباهت دارند. این کشورها تاریخی همراه با استعمارزدگی و استبداد را تجربه کرده اند. همچنین بسیاری از این کشورها منابع طبیعی و ثروت های خدادادی فراوانی دارند که چیزی از آن نصیب […]
سیده ریحانه قمی –
روزنامه نگار/
اشاره: کشورهای در حال توسعه یا همان کشورهای جهان سوم از خیلی جهات به یکدیگر شباهت دارند. این کشورها تاریخی همراه با استعمارزدگی و استبداد را تجربه کرده اند. همچنین بسیاری از این کشورها منابع طبیعی و ثروت های خدادادی فراوانی دارند که چیزی از آن نصیب مردمان این سرزمین ها نمی شود. حکومت های دیکتاتوری ، جنگ های داخلی و اشغالگری بخشی از تاریخ این کشورها را تشکیل می دهند. حتی آن زمان که این کشورها به ظاهر استقلال یافتند به طور میانگین بسیاری از آنان با حاکمانی مستبد، دست نشانده و یا دیکتاتور مواجه شدند. اما یکی از مهمترین ویژگی این کشورها، اقتصاد بیمار، ضعیف و پرفساد است. اقتصادی که به آسانی در پی هر رویدادی دگرگون می شود.
به گزارش «جمله» در ماه های اخیر شاهد بودیم که ویروس کرونا چطور توانست یکی از اقتصادهای بزرگ جهان یعنی چین را به چالش بکشد. اکنون نیز ایالات متحده به عنوان اقتصاد اول جهان به شدت درگیر کرونا شده است. بخش های زیادی از صنایع و بنگاه های اقتصادی آمریکا در چند روز گذشته به دلیل شیوع کرونا به تعطیلی کشیده شد است. بازار نفت به شدت آشفته است و مبادلات بانکی به سختی صورت می گیرد.
از سوی دیگر مبارزه با کرونا و نجات شهروندان هزینه های سنگینی را بر دولت ها تحمیل می کند. در این میان اما وضعیت در کشورهای در حال توسعه نگران کننده تر است. در شرایطی که کشورهایی با اقتصادهای قدرتمند برای مبارزه با گسترش کرونا متحمل هزینه های زیادی می شوند، بدون شک کشورهای جهان سوم با چالشی جدی مواجه خواهند بود. چالشی که نه امروز بلکه در چند ماه آینده خودنمایی خواهد کرد و جهان شاهد بزرگترین فروپاشی اقتصادی همراه با بحران انسانی در کشورهای در حال توسعه خواهد بود.
بحران در حال افزایش کووید ۱۹ کشور های در حال توسعه را بطور نامتناسب نه تنها به عنوان یک بحران سلامت در کوتاه مدت، بلکه به عنوان یک بحران اجتماعی و اقتصادی در ماه ها و سال های پیش رو تهدید می کند.
برنامه توسعه ملل متحد در اقدامی، یک مرکز واکنش سریع کووید- ۱۹ راه اندازی کرده است. ایده ما این است که همین حالا برای مرحله بازیابی با هدف داشتن ارزش بالا و راه حل های پایدار کم هزینه آماده شویم!
زخمی عمیق بر پیکره جهان!
در همین رابطه آخیم اشنایدر، مدیر اجرایی برنامه توسعه ملل متحد گفت: «این همه گیری یک بحران سلامت است. اما فقط یک بحران سلامت نیست و در اقصی نقاط جهان زخمی خیلی خیلی عمیق برجای خواهد گذاشت».
وی افزود: «بدون حمایت جامعه ی بین المللی، بخش اعظمی ازدست آوردهایی که در دو دهه ی اخیر بدست آورده ایم مورد تهدید و نابودی قرار می گیرند و انسان ها، اگر جان خود را از دست ندهند، حقوق، فرصت ها و کرامت انسانی شان از دست می رود».
انتظار می رود زیان درآمدی در کشور های در حال توسعه به بیش از ۲۲۰ میلیارد دلار برسد و ممکن است حدود نیمی از شغل ها در آفریقا از دست بروند. با توجه به اینکه حدود ۵۵ درصد جمعیت جهانی به حمایت های اجتماعی دسترسی ندارند، این زیان ها در جوامع مختلف طنین انداز می شوند و آموزش و تحصیلات، حقوق بشر و در شدیدترین موارد، امنیت غذایی و تغذیه را مشکل ساز می کنند.
بیمارستان هایی که دارای منابع کمتر و سیستم های سلامت ضعیف و شکننده هستند به احتمال زیاد با کمبود ظرفیت مواجه خواهند شد. این مورد ممکن است با اوج گرفتن موارد ابتلا تشدید شود زیرا بیش از ۷۵ درصد از افرادی که در کشور هایی با کمترین سطح توسعه زندگی می کنند به آب و صابون نیز دسترسی ندارند.
شرایط اجتماعی دیگر، مثل برنامه ریزی شهری ناکارآمد و ازدیاد جمعیت در بعضی شهرها، خدمات دفع زباله ی ضعیف و حتی ازدحام ترافیک که مانع دسترسی به امکانات پزشکی می شود ممکن است به مشکلات موجود بیفزایند.
حمایت از سیستم سلامت کشورها
برنامه توسعه سازمان ملل متحد با همکاری سازمان جهانی بهداشت به کشورها در آماده سازی، پاسخ و بهبود از همه گیری کووید ۱۹ با تمرکز خاص روی آسیب پذیرترین اقشار جامعه کمک می کند. برنامه توسعه سازمان ملل متحد در حال حاضر نیز به حمایت از سیستم سلامت کشور هایی همچون بوسنی و هرزگوین، چین، جیبوتی، الساوادور، اِریتره، ایران، قرقیزستان، ماداگاسکار، نیجریه، پاراگوئه، پاناما، صربستان، اوکراین و ویتنام می‌پردازد.
در حال حاضر تسهیلات سریع پاسخ به کووید ۱۹ که توسط برنامه توسعه سازمان ملل متحد هدایت می شود با منابع مالی موجود و سرمایه گذاری اولیه ی ۲۰ میلیون دلاری ایجاد شده است. تامین مالی این تسهیلات از طریق مکانیزم برداشت مالی سریع تامین می شود که برنامه توسعه سازمان ملل متحد را قادر می سازد تا به کشور ها در پاسخ ملی خود، کمک فوری ارائه دهد. انتظار می رود برنامه توسعه سازمان ملل متحد به حداقل ۵۰۰ میلیون دلار برای حمایت از ۱۰۰ کشور نیاز داشته باشد.
برنامه توسعه سازمان ملل متحد
برنامه توسعه سازمان ملل متحد از جامعه ی بین المللی در خواست کرده است تا ورای تاثیر فوری کووید ۱۹ بیندیشند. UNDP روی سه مورد تاکید بالا دارد: «منابع برای کمک به توقف شیوع ویروس، حمایت برای پاسخ در زمان شیوع ویروس و منابع برای جلوگیری از فروپاشی اقتصادی کشور های در حال توسعه».
به عنوان پاسخ فوری، برنامه توسعه سازمان ملل متحد پیروی حمایتی که به چین و سایر کشورهای آسیایی ارائه داده است، به تقویت سیستم های سلامت مشغول است. این حمایت شامل کمک به تهیه ی تدارکات پزشکی، بهره گیری از تکنولوژی های دیجیتال و حصول اطمینان از پرداخت حقوق به کارکنان بخش سلامت می شود.
در همین حین، برنامه توسعه سازمان ملل متحد به کشور ها در کاهش سرعت شیوع ویروس با ارائه ی حمایت های اجتماعی به قشر آسیب پذیر جامعه و ارتقا پاسخ سراسری جامعه و دولت برای تکمیل تلاش های بخش سلامت فعالیت می کند.
در بازه ی زمانی طولانی تر، برنامه توسعه سازمان ملل متحد با کشور ها در حوزه ی ارزیابی تاثیرات اجتماعی و اقتصادی کووید ۱۹ کار خواهد کرد و اقدامات بازیابی فوری را جهت به حداقل رساندن تاثیرات به خصوص روی گروه های آسیب پذیر و گروه هایی که کمتر به آنان توجه شده است انجام خواهد داد.
مبارزه با کووید ۱۹ و تاثیراتش نیازمند شرکایی است که بتوانند در میان سیستم ها و بخش ها و زمینه هایی که پیچیده و نامعلوم هستندکار کنند. با سال ها تجربه در خطوط مقدم، این همان چیزی است که برنامه توسعه سازمان ملل متحد برای انجام آن طراحی شده است. برنامه توسعه سازمان ملل متحد در ۱۷۰ کشور و منطقه ی دنیا فعالیت عملیاتی دارد و با تمرکز روی پاسخ به کووید ۱۹ ، تمامی سرمایه های خود را برای پاسخ به این چالش بی سابقه بسیج می کند.
برنامه توسعه سازمان ملل متحد، آژانس پیشرو سازمان ملل متحد در مبارزه با فقر، بی عدالتی، نابرابری و اقدامات اقلیمی است. با فعالیت و استفاده از شبکه ی گسترده ی متخصصان و شریکان در ۱۷۰ کشور، ما به ملت ها در ارائه ی راه حل های یکپارچه و ماندگار برای مردم و سیاره زمین کمک می کنیم.
