کارگردان سوئدی در میان ۹ استثنای جشنواره کن جشنواره هفتاد و پنجم کن نیز سرانجام به کار خود پایان داد و در سالی که برای هیچ فیلمی نسبت به سایر آثار شانس بیشتری برای کسب عنوان بهترین فیلم متصور نمیشد در نهایت فیلم «مثلث غم» ساخته «روبن اوستلوند» سینماگر سوئدی برنده نخل طلای ۲۰۲۲ […]
کارگردان سوئدی در میان ۹ استثنای جشنواره کن
جشنواره هفتاد و پنجم کن نیز سرانجام به کار خود پایان داد و در سالی که برای هیچ فیلمی نسبت به سایر آثار شانس بیشتری برای کسب عنوان بهترین فیلم متصور نمیشد در نهایت فیلم «مثلث غم» ساخته «روبن اوستلوند» سینماگر سوئدی برنده نخل طلای ۲۰۲۲ شد تا با کسب این جایزه نام خود در میان ۹ کارگردان تاریخ جشنواره کن ثبت کند که دو نخل طلا در کارنامه دارند.
«آلف شوبرگ»، کارگردان سوئدی برای فیلمهای «عذاب» (۱۹۴۶) و «دوشیزه جولی» (۱۹۵۱)؛ «فرانسیس فورد کاپولا»، کارگردان آمریکایی برای فیلمهای «مکالمه» (۱۹۷۴) و «اینک آخرالزمان» (۱۹۷۹)؛ «بیل آگست»، کارگردان دانمارکی برای فیلمهای «پله فاتح» (۱۹۸۸) و «بهترین نیات» (۱۹۹۲)؛ «امیر کاستاریکا»، کارگردان صربستانی برای فیلمهای «وقتی پدر برای کسب و کار رفته بود» (۱۹۸۵) و «زیرزمین» (۱۹۹۵)؛ «شوهی ایمامورا»، کارگردان ژاپنی برای فیلمهای «ترانهی غمانگیزی از نارایاما» (۱۹۸۳) و «مارماهی» (۱۹۹۵)؛ برادران «داردن» کارگردانان بلژیکی برای فیلمهای «روزتا» (۱۹۹۹) و «بچه» (۲۰۰۵)، «میشائل هانکه» سینماگر اهل کشور اتریش برای فیلمهای «ر.وبان سفید» (۲۰۰۹) و «عشق» (۲۰۱۲) و «کن لوچ» کارگردان انگلیسی برای فیلم «بادی که در علفزار میپیچید» (۲۰۰۶) و «من، دنیل بلیک» (۲۰۱۶)؛ دیگر چهرههایی هستند که دو بار برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره کن شدهاند.
در میان کشورهای برنده نخل طلای کن (نخل طلا بهعلاوهی جایزه بزرگ جشنواره) کارگردانان آمریکایی با ۱۹ بار کسب این جایزه سینمایی، با اختلاف پیشتاز هستند و «ترنس مالیک» آخرین کارگردان آمریکایی است که در سال ۲۰۱۱ با فیلم «درخت زندگی» موفق به کسب این جایزه مهم سینمایی شد.