باستانشناسان نخستین شهر بریتانیا را در نزدیکی سازه مشهور «استونهنج» کشف کردهاند و معتقدند ساکنان همین شهر سازنده «استونهنج» بودهاند. باستانشناسان بقایای یک سکونتگاه عظیم را در منطقه باستانشناسی «بلیک مید» جایی که تنها یک مایل با سازه «استونهنج» فاصله دارد، کشف کردهاند. قدمت منطقه باستانشناسی «بلیک مید» که با نام «کمپ وسپاسیان» هم شناخته […]
باستانشناسان نخستین شهر بریتانیا را در نزدیکی سازه مشهور «استونهنج» کشف کردهاند و معتقدند ساکنان همین شهر سازنده «استونهنج» بودهاند.
باستانشناسان بقایای یک سکونتگاه عظیم را در منطقه باستانشناسی «بلیک مید» جایی که تنها یک مایل با سازه «استونهنج» فاصله دارد، کشف کردهاند. قدمت منطقه باستانشناسی «بلیک مید» که با نام «کمپ وسپاسیان» هم شناخته میشود به آخرین دوره از عصر یخ یعنی حدود ششهزار سال پیش از میلاد مسیح بازمیگردد.
باستانشناسان تاکنون بیش از ۷۰ هزار ابزار سنگی و شواهدی از سازههای مخصوص مراسمهای تشریفاتی را در همین منطقه باستانشناسی کشف کردهاند که این اکتشاف به اهمیت این منطقه باستانشناسی برای جامعه شکارچی گردآورندهای که ۱۰ هزار سال پیش در آنجا زندگی میکردند، اشاره دارد.
با این حال طبق شواهد پیشین، جوامع شکارچی گردآورنده به ندرت در یک منطقه ساکن میشدند، اما «دیوید جکیز» استاد دانشگاه باکینگهام معتقد است این مکان دست کم یک کمپ دائمی برای کودکان، سالمندان و افراد بیمار این جوامع بوده است. این استاد دانشگاه بیان کرد: «وقتی به استونهنج نگاه میکنید به این سوال میرسید که مردم سازنده آن کجا زندگی میکردند. مسلما بهترین ایده برای پیدا کردن سازندگان آن، جستوجوی مکانی است که در نزدیکی آن آب وجود داشته باشد.»
به گفته باستانشناسان، این اکتشاف به اهمیت و جذابیت استونهنج میافزاید چرا که با این وجود تاریخچه طولانیتری که به مردمان دوران میانسنگی بازمیگردد، به این سازه تعلق پیدا میکند.
اما این روزها از «بلیک مید» تنها یک چشمه کوچک باقی مانده است. این مکان در دوران «میانسنگی» در مرکز یک دشت سیلابی بزرگ قرار داشت که رودخانه عظیمی از میان آن میگذشت و آب کافی را برای مصرف یک سال تامین میکرد. نوعی گیاه نادر نیز در این رودخانه میرویید که سبب سرخ شدن رنگ سنگها و جادوییتر شدن ظاهر دریاچه میشد.