متاسفانه فوتبال ایران، با خروج از قواعد مربوط به این رشته، نامتعادل و پر نوسان شده است. این قصه منحصر به فوتبال ملی و باشگاه های حرفه ای نیست. بلکه در استان ها و شهرستان های این کشور به حواشی غیر قابل کنترلی تبدیل شده و منافع شخصی و گروهی بر منافع ملی و منطقه […]
متاسفانه فوتبال ایران، با خروج از قواعد مربوط به این رشته، نامتعادل و پر نوسان شده است. این قصه منحصر به فوتبال ملی و باشگاه های حرفه ای نیست. بلکه در استان ها و شهرستان های این کشور به حواشی غیر قابل کنترلی تبدیل شده و منافع شخصی و گروهی بر منافع ملی و منطقه ای ترجیح دارد.
تیم ملی، تیمی بدون دفاع و حمله
شاگردان مارک ویلموتس، با ارایه بازی دور از انتظار، نتوانستند از سد تیم سخت کوش عراق بگذرند. دروازه بیرانوند، دردقیقه ۱۱ بازی با گلزنی مهند علی، گشوده شد، و هرچند در دقیقه ۲۵ شوت احمد نوراللهی کار را به تساوی کشاند. اما ایران نیمه دوم را به عراق واگذار کرده و این تیم با استفاده از ضربات آزاد پُرتعداد، در دومین دقیقه وقت‌های تلف شده روی ارسال یک کرنر و ضربه سر علاء عباس به گل دوم رسید، تا دومین شکست پیاپی ویلموتس درمسابقات مقدماتی جام جهانی رقم بخورد. نکته حائز اهمیت این دیدار، عدم گلزنی مهاجمانی است که در تیم باشگاهی خود موفق بوده و در حقیقت این مشکل، درد مشترک، تیم کیروش و ویلموتس، می باشد. علاوه برآن، از بین رفتن سازمان دفاعی مستحکم تیم ملی، که ایران را، به تیمی بدون دفاع و ناتوان در حمله، علیرغم داشتن مهره های تهاجمی مثل آزمون و طارمی و ذخیره هایی همچون کاوه رضایی، و مدافعانی نظیر کنعانی زادگان و سید مجید حسینی، کرده است. باید مورد بررسی قرار گیرد. بازیکنان ایران در دیدار با عراق، قادر نبودند یک موقعیت صد در صدی حمله در نیمه دوم روی دورازه حریف، ایجاد کنند. تکنیسینی همچون، کارلوس کیروش، بهتر از همه، معضل روحی و روانی فوتبال ایران را تشخیص داده بود و می دانست، بازیکنان تابع احساسات ایران، بعد از دریافت گل، ذهنیت مناسبی برای اتخاذ شیوه های منطقی در جهت عوض کردن نتیجه را، نداشته و ندارند. لذا با نظم بخشیدن به دفاع ایران، و با گرفتن نتایج خفیف، به هدف خود می رسید. متاسفانه ویلموتس، نه تنها برنامه جامعی در فاز حمله ایران، ندارد. بلکه برای ایجاد دفاع منطقی هم، تفکری نکرده است.
پولادی ستاره فراموش شده ایران
پولادی بازیکن مورد علاقه کارلوس کی روش، با تغییر پست از هافبک دفاعی به یک دفاع چپ رونده، و ارایه بازی های یکدست در دیدارهای باشگاهی و ملی، تبدیل به مهره انکار ناپذیر فوتبال ایران شده بود. مهرداد که در جام ملت‌های آسیا با تصمیم سر سختانه داور، از زمین مسابقه اخراج شد و این اخراج زمینه ساز باخت تلخ تیم ملی ایران مقابل عراق گردید. اگربه دلایلی که قابل حل بود، از تیم ملی نرفته بود، در حال حاضر بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر بازو می‌بست. پولادی ستاره فراموش شده ایران، در حال حاضر به اتفاق پژمان منتظری در لیگ دسته اول قطر عضویت تیم الخریطیات را دارد. درخشش پولادی، حتی او را در فهرست صد نفره برترین بازیکنان جام جهانی۲۰۱۴ از نگاه پایگاه بلیچر ریپورت، قرار داده بود و انتظار می رفت فوتبال ایران، با تدبیری ملی گرایانه، از محو شدن این ستاره جلوگیری می کرد.
پیام صادقیان، بازیکنی که جدی گرفته نشد
روز گذشته خبر محرومیت پانزده ساله پیام صادقیان از سوی کمیته اخلاق، فوتبال ایران شوکه کرد. صادقیان بازیکن سابق تیم ملی نوجوانان و جوانان و ستاره سابق دو باشگاه ذوب آهن و پرسپولیس، که در باشگاه هایی مثل نفت ، ماشین سازی، عثمانلی اسپور و سپیدرود هم سابقه بازی دارد. خیلی سریع از فوتبال ایران محو شد. او که یکی از استعدادهای مهم فوتبال ایران در اوایل دهه ۹۰ می باشد. ودر مقطعی ستاره پرسپولیس هم محسوب می شد. با رفتن به بیراهه موقعیت طلایی خود را برای تبدیل شدن به یک فوق ستاره، از دست داد. این شرایط حتی باعث شد تا وی در ابتدای فصل جاری، تصمیم به خداحافظی از فوتبال باشگاهی را گرفته و در جوانی بازنشسته شود. تاسیس سایت شرط بندی توسط او، آخرین حلقه امید برای برگشت به فوتبال را، بر روی صادقیان بسته و هرچند محرومیت اعمال شده، تاثیر آنچنانی در روند کارش ندارد. اما با کنار رفتن او، فوتبال ایران یکی از آینده دار ترین فوتبالیست های خود را از دست داد. مقوله ای که توسط بزرگان و مسئولین و نیز باشگاه ها و حتی پیشکسوتان، مورد غفلت قرار گرفته و با جدی نگرفته نشدن، چنین بازیکنانی، تبدیل به مهره سوزی در ورزش ایران شده است.
