محمدحسین جعفری سمیع- روزنامه نگار/ مجلس دهم در حالی آخرین روزهای خود را می گذراند که جامعه در حال تجربه یک دوره پر التهاب است. در چنین شرایطی نمایندگان حقیقی ملت در مجلس وظیفه ای ندارند جز آنکه از حقوق موکلان خود دفاع کنند و دردهای فرو خورده ملت را منعکس کنند. اما مصلحت اندیشی […]
محمدحسین جعفری سمیع-
روزنامه نگار/
مجلس دهم در حالی آخرین روزهای خود را می گذراند که جامعه در حال تجربه یک دوره پر التهاب است. در چنین شرایطی نمایندگان حقیقی ملت در مجلس وظیفه ای ندارند جز آنکه از حقوق موکلان خود دفاع کنند و دردهای فرو خورده ملت را منعکس کنند. اما مصلحت اندیشی ها و جاه طلبی ها این اجازه را به برخی نمایندگان نمی دهد تا به وظیفه ذاتی خود عمل کنند. در چنین شرایطی چشم ملت به معدود نمایندگان حقیقی خود در مجلس دوخته شده تا بلکه آنان بدون واهمه و ترس از نظارت استصوابی و رد صلاحیت، حقیقت را بیان کنند.
به گزارش «جمله» روز گذشته نطق اضطراری پروانه سلحشوری در مجلس با واکنش های فراوانی همراه بود. پروانه سلحشوری نماینده تهران که سه روز پیش در آخرین روز نام نویسی برای انتخابات با ضدور بیانیه ای از عدم کاندیداتوری اش در انتخابات مجلس خبر داد و از این دور از رقابت ها کنار کشید، در جریان نشست علنی روز گذشته مجلس آخرین نطقش را ایراد کرد. نطقی که باز هم در آن از شرایط امروز جامعه انتقاد کرد. این در حالی است که بسیاری از نمایندگان به دلیل مصلحت اندیشی و برای در امان ماندن از گزند نظارت استصوابی و رد صلاحیت، از پرداختن به مطالبات عمومی کشور خودداری کرده و سکوت اختیار می کرده اند. اما در میان تعداد زیادی از نمایندگان مصلحت اندیش که اکنون در فکر حفظ کرسی سبز پارلمان در مجلس یازدهم هستند، تعدادی از نمایندگان به دور از ترس و مصلحت اندیشی در روزهای گذشته سخن گفتند. بهرام پارسایی نماینده شیراز و یا محمودصادقی نماینده تهران از جمله همین نمایندگانند. اما نطق آتشین پروانه سلحشوری در روز گذشته گویا صدای ملت بود که برای اولین بار در صحن علنی مجلس منعکس می شد و موجب آشفته شدن خواب برخی از بهارستان نشین ها شد.
مطالبات انباشته شده ملت
پروانه سلحشوری در نطق روز گذشته خود در صحن علنی مجلس با اشاره به سخنان بنیانگذار جمهوری اسلامی در ۱۲ بهمن ۵۷ اظهار داشت: « امام خمینی(ره) ۴٠سال پیش در بهشت زهرا فرمودند به چه حقی ملتِ پنجاه سال پیش سرنوشت ملت بعد را معین می کند، سرنوشت هر ملتی به دست خودش است. در ١٠٠سال پیش از این، ١۵٠سال پیش از این ملتی بوده که یک سرنوشت و اختیاری داشته، اما اختیار ما را نداشته است».
نماینده مردم تهران در مجلس ادامه داد: «اعتراض‌های سال‌های ٧٨ و ٨٨ و همچنین دی ماه٩۶ و آبان٩٨، اعتراض‌هایی بوده که همواره مطالباتی در آن وجود داشته است، اما امروز معترضین اغلب جوانانی هستند که به دنبال اشتغال و یک زندگی مطلوب انسانی و اجتماعی هستند».
سلحشوری با نگاهی جامعه شناسانه به وضعیت جامعه تصریح کرد: «یکی از جامعه‌شناسان در این باره می‌گوید: ضرورت امروز کشور این امر را بر ما قطعی کرده است که از نو بپرسیم جامعه ای که در فاصله ٧٠ سال دو انقلاب بزرگ را تجربه کرده است و در هر یک‌یا دو‌دهه یک جنبش سیاسی و اجتماعی را، چرا آرام نمی گیرد و به بلوغ نمی‌رسد. چه چیز در لایه های پنهان این جامعه و در سیاست زمانه است که عموم مردم را مضطرب و نابردبار و ناآرام کرده است. آیا انسان‌هایی که این جامعه را برساخته‌اند دچار شوریدگی و خشم مداوم هستند یا وجود یک معلولیت پنهان در هویت و ذات».
*برخورداری طبقه ای خاص از امتیازات
نماینده مردم در مجلس سپس به تبعیض حاکم در کشور پرداخت و گفت: «مشکل در این است که ما گفته‌ایم ما این سبک زندگی را انتخاب کرده‌ایم. آیا به راستی جوانان ما این سبک زندگی را انتخاب کرده‌اند؟ متاسفانه به جز اقلیتی که برخوردار از تبعیض و امتیاز، بقیه مردم را رها کرده‌ایم به گونه‌ای که امسال گفته شد بیش از نیمی از پذیرفته‌شدگان در رشته پزشکی، کسانی بودند که دارای سهمیه بودند. یک طبقه نوساخته و برساخته و دارای امتیازات گوناگون و بقیه مردم رها شده»!
وی تصریح کرد: «به همین دلایل متاسفانه جمهوریت نظام به سمت تمرکزگرایی پیش رفته است، استبداد سرکش تام‌وتمام در هر یک از بخشها، قدرت نمایی نهادهای موازی در همه احوالات اداری کشور از مجمع تشخیص گرفته تا شورای نگهبان، از شورای امنیت ملی گرفته تا شورای فضای مجازی و شورای انقلاب فرهنگی و اخیرا سه‌گانه سران قوا، به راستی جایگاه نهاد ملت کجاست»؟
همیشه حقیقت محض نیست!
سلحشوری در ادامه با انتقاد از عدم آگاهی مسئولان نسبت به آنچه که بر مردم می گذرد گفت: «دوگانه ارگان‌ها و حتی چندگانه که همه حکم می‌رانند، چند دولت، چند اطلاعات، چند نهاد موازی و نهایتا حاکمیت دوگانه که از مسئولیت‌پذیری فرار می‌کند و با بازی «کی بود کی بود من نبودم»، مملکت را اداره می‌کنند. اکنون گسست اجتماعی، بی اعتمادی اجتماعی، نبود سرمایه اجتماعی، شکاف طبقاتی، شکاف جنسیتی، معلول‌های حکمرانی غیر مطلوب کشور هستند، متاسفانه تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران کشور، نمی‌دانند در بستر اجتماعی چه می‌گذرد، و تحولات چند دهه گذشته چه بوده است».
وی تاکید کرد: «قطعا اگر در بین مردم بودند، فقر و نداری و ناله‌های مردم را حس می کردند و سیاست‌های کلان را اینگونه اعمال نمی‌کردند. آنچه اطرافیان ما به ما می‌گویند، همیشه حقیقت محض نیست. ما پاسخگوی مادران داغدار و پدران رنج‌کشیده که شرمسار فرزندان‌شان هستند باید باشیم».
عضو فراکسیون امید مجلس افزود: « امام خمینی در همان سخنرانی بهشت‌زهرا می‌فرمایند: «من وقتی چشم به بعضی از اینها که اولاد خودشان را از دست داده‌اند می‌افتد، سنگینی بر دوشم می‌افتد که نمی‌توانم تاب بیاورم». چگونه پس منِ وکیلِ مردم کشته شدن جوانان میهنم، هرچند ممکن است در بین آنها افرادی نفوذ کرده باشند را برتابم و چگونه دوباره مسئولیت وکالت مردم را برعهده بگیرم».
*اعتراض دلواپسان به صدای ملت
هنوز صحبت های سلحشوری به پایان نرسیده بود که کم کم تحرکات برخی چهره های تندرو در اعتراض به او شروع شد ابتدا حاجی دلیگانی و علیرضا سلیمی شروع به انتقاد کردند، دقایقی بعد نیز سامری از مجمع نماینگان خوزستان که در جریان رای اعتماد به ظریف به وزیرخارجه ناسزا گفته بود، شروع به فریاد زدن کرد و خواستار آن شد که میکروفون سلحشوری خاموش شود.
ناصری نژاد و جاسمی مدام تکرار می‌کردند که از جایگاه نطق پایین بیا پس از آنکه نطق سلحشوری به اتمام رسید و در میان حلقه تعدادی از وکلای ملت قرار گرفت سلیمی و پژمانفر و برخی دیگر از نمایندگان به وی حمله کردند که تو شأن مجلس را زیر سوال بردی.
این نماینده ملت در گفت و گوی کوتاهی با «جمله» به این نکته اشاره کرد که «نمایندگان خوزستانی در حالی به سخنان من اعتراض می کردند که من مجلس خود اهل خوزستان هستم و بارها از مشکلات مردم خوزستان سخن گفته ام». شایان توجه است که حوادث اخیر در خوزستان و به ویژه ماهشهر با بی تفاوتی برخی از نمایندگان این استان مواجه شد و نماینده تهران وظیفه آنان را نیز به دوش کشیده بود.
داد و بیدادهای نمایندگان طیف تندرو مجلس به همین جا ختم نشد و وقتی سلحشوری نطقش به پایان رسید سامری خود را به او رساند و فریادش را ادامه داد و گفت: «کسی که خودش در انتخابات ثبت نام نکرده است تمام مقدسات نظام را زیر سوال می برد.» در همین لحظه نمایندگان دیگری از جمله کوهکن خودشان را به این جمع رساندند تا غائله را آرام کند.
سلحشوری به آنها پاسخ داد: «من نماینده ملت هستم باید حرف آنها را بزنم».
در ادامه که زنان مجلس به حمایت از سلحشوری پرداختند برخی دیگر از نمایندگان با آنان مشاجره کردند و در میان آنها زرآبادی را آماج حملات تند خود قرار دادند.
پروانه سلحشوری در پاسخ به توهین دلواپسان در صفحه توئیتیر خود نوشت: «امروز قرعه نطق اضطراری به نامم افتاد. قسم خورده‌ام که حقیقت بگویم و آن را فدای مصلحت نکنم. من ایرانی آباد و آزاد برای همه می‌خواهم. سعادت و رفاه را برای همگان می‌خواهم. فرصت برای ناسزا گفتن و تهمت زدن همیشه هست، اندکی تامل کنید.شاید شما هم ندای دلسوزانه و خیرخواهانه مرا شنیدید».
