مازیار اسکوئی از هزاران سال پیش، مردمان ایران زمین یلدا که دارای ریشه ای سریانی به معنای تولد است را به یاد بود تولد مهر یا همان میترا جشن می گرفتند. این جشن که نماد پیروزی روشنایی بر تاریکی و ظلمت است تنها به فاصله چند روز در جهان مسیحیت و تحت نام نوئل که […]
مازیار اسکوئی
از هزاران سال پیش، مردمان ایران زمین یلدا که دارای ریشه ای سریانی به معنای تولد است را به یاد بود تولد مهر یا همان میترا جشن می گرفتند. این جشن که نماد پیروزی روشنایی بر تاریکی و ظلمت است تنها به فاصله چند روز در جهان مسیحیت و تحت نام نوئل که بزرگداشت سالروز تولد مسیح است نیز جشن گرفته می شود. در حقیقت بر اساس متون تاریخی، تاریخ دقیق تولد مسیح مشخص نیست و کلیسای مسیحیت سرانجام تصمیم می گرد که بیست و پنچ دسامبر که مصادف با یکی از مهمترین جشن های رومیان باستان بوده را به عنوان روز تولد مسیح در نظر بگیرد. بی گمان ریشه هر دو به آیین میترائیسم باز می گردد. میترا در نزد ایرانیان باستان الهه حقیقت و روشنایی بود، این آيین دردوره هخامنشیان به صورت گسترده ای درآسیای صغیر گسترش پیدا می کند و یونانیان بخش آسیایی آن را با آیین آپولو ادغام کرده و آیینی نو پدید می آورند. این آیین جدید در سال ۶۷ پیش از میلاد وارد ایتالیا شده و درقرن دوم میلادی بطور وسیعی در سرتاسرامپراطوری روم گسترده می گردد. بدین گونه رومیان نیز همچون ایرانیان آخرین شب پائیز که مصادف با بلندترین شب سال بوده را جشن میگرفته اند، اما به دلیل خطای کوچکی که در گاه شمار رومی وجود داشته، تاریخ آن با چند روز تاخیر به بیست و پنچ دسامبر منتقل شده است.
