شیداملکی/ سبد خریدتان را دست بگیرید و راهی میوه فروشی، قنادی و آجیل فروشی شوید تا از رونق افتادن یلدا را لمس کنید. حقیقت جامعه عکس های ثبت شده در شبکه های اجتماعی و مصاحبه های صدا و سیما با مردم در خیابان ولیعصر نیست. حقیقت جامعه پدری است که فکر می کند کاش […]
شیداملکی/
سبد خریدتان را دست بگیرید و راهی میوه فروشی، قنادی و آجیل فروشی شوید تا از رونق افتادن یلدا را لمس کنید. حقیقت جامعه عکس های ثبت شده در شبکه های اجتماعی و مصاحبه های صدا و سیما با مردم در خیابان ولیعصر نیست. حقیقت جامعه پدری است که فکر می کند کاش یلدا آخرین روزهای ماه نبود و هنوز ریالی از حقوقش باقی مانده بود. شاید هم حقیقت زن سرپرست خانواری است که فکر می کند آخرین قسط آذر ماه را پرداخت نکند و سفره یلدا را پهن کند.
نیسان های آبی را ببینید که در محله های قدیمی جنوب تهران خروار خروار هندوانه چیده اند و آخرین بازمانده یلدا را گران تر از گذشته به حراج گذاشته اند. زن چادر سیاهش را با دست هایش جمع می کند و به هندوانه فروش می گوید یک سرخ و شیرینش را برایم سوا کن. کیسه هندوانه سنگین را بار می کند و می رود تا به بچه هایش بگوید امشب یک دقیقه بیشتر کنار هم هستیم. هنوز هم این یک دقیقه کنار هم بودن دل خانواده ها را خوش می کند.
اظهارنظر هایی بر این قسم که: « مهم دور هم بودن است» دیگر برای جامعه امروز کارگر نیست. همین دور هم بودن ساده هزینه ای سنگین را بر خانوداه تحمیل می کند. در چنین شرایطی تصور جمع های خانوادگی ۲۰ تا ۳۰ نفره بسیار دشوار می شود. جشن های سنتی و ملی خاستگاه آرامش، طراوت و شادابی جامعه است. امروز اما همین جشن هایی که قرار بود دل جامعه را به زندگی خوش کند، مایه دلواپسی و گاهی مشاجرات خانوادگی می شود.
در این بین جالب آن است که علیرضا ارزانی ممقانی، رئیس اتحادیه آجیل و خشکبار مدعی کاهش قیمت آجیل شب یلدا شده است. این ادعا اما درخشکبارفروشی ها به طور جدی نقض می شود. این شب ها خرید یک کیلوگرم آجیل شب یلدا ۱۲۰ تا ۲۲۰ هزار تومان آب می خورد. یک کیلو آجیل تقریبا برای یک خانواده پنج نفره کافی است. اما میوه، شیرینی و شام را هم باید در نظر گرفت. حالا پهن کردن سفره یلدا برای یک خانواده ۵ نفره تقریبا ۶۰۰هزار تومان تمام می شود. نباید فراموش کرد این قیمت ها برای فراهم آوردن سفره ای متوسط است. پایه حقوق دریافتی وزارت کار برای کارگران ساده، کارمندان شرکت های خصوصی و البته روزنامه نگاران روزنامه های خصوصی یک میلیون و ۸۰۰هزار تومان است. پهن کردن سفره یلدا برای یک جمع خیلی خصوصی بهایی برابر با یک سوم حقوق دریافتی این افراد دارد. در چنین شرایطی چگونه می توان ژست خردمند بودن بگیریم و از دورهمی های خانوادگی نهایت لذت را ببریم. خانواده امروز به عنوان اولین سنگ بنای جامعه به طور جدی مورد حمله بحران های اجتماعی قرار گرفته است.
منشاء آغاز این بحران ها همچنان معیشت است. معاش خانواده به سختی مدیریت می شود و همین موضوع مسائل بعدی را رقم می زند. بهداشت، سلامت، تفریح و ساده بگوییم سطح اول نیازهای بشر در هرم مازلو نیازمند بهره مندی از درآمد است. روزهایی که دخل و خرج خانواده با هم سازگار نیست زنگ خطر آسیب های بعدی به صدا درمی آید. همین می شود که مردم می گویند: «ای بابا شب یلدا کجا بود…». رسم و سنت ها به طبقه ای خاص در جامعه کوچ می کنند. دهک های پایین اجتماعی سنت را روی طاقچه می گذراند و زندگی همچنان ادامه دارد.
