طاق نصرت یکی از مورد تکریم‌ترین بناهای یادبود فرانسه این روزها صحنه حمله معترضان فرانسوی موسوم به « جلیقه زردها»ست، حملاتی که در جریان آن بخشی از آثار تاریخی این کشور ویران شده است. این طاق مربوط به سده نوزدهم که بر فراز مقبره سربازی گمنام در ضلع غربی خیابان شانزه لیزه سر به […]
طاق نصرت یکی از مورد تکریم‌ترین بناهای یادبود فرانسه این روزها صحنه حمله معترضان فرانسوی موسوم به « جلیقه زردها»ست، حملاتی که در جریان آن بخشی از آثار تاریخی این کشور ویران شده است. این طاق مربوط به سده نوزدهم که بر فراز مقبره سربازی گمنام در ضلع غربی خیابان شانزه لیزه سر به فلک کشیده، به یغما رفته است و معترضان روی دیوار آن، شعارهای اعتراضی نوشته اند. مجسمه ماریان که نماد جمهوری فرانسه است و در ورودی موزه طاق نصرت به نمایش درآمده بود، شکسته و تخریب شده است. فیلم ویدئویی منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که بخش زیادی از سیمای این مجسمه از بین رفته است. همچنین در این فیلم تخریب دیگر آثار هنری با چکش از سوی تعدادی از جلیقه زردها به نمایش درآمده است.
انجمن‌های دوستی در جذب سرمایه گذار خارجی راهگشا باشند
مدیرعامل صندوق احیا و بهره‌برداری از بناها و اماکن تاریخی و فرهنگی گفت: انجمن‌های دوستی ایران می توانند در جذب سرمایه گذار خارجی راهگشا باشند. پرهام جانفشان در دیداربا رئیس انجمن‌های دوستی ایران و سایر کشورها گفت: باید توازن بین سرمایه گذاری و حوزه فرهنگی در واگذاری بهره برداری ابنیه تاریخی به بخش خصوصی مد نظر قرار گیرد. او ادامه داد: در حوزه بین المللی نیز نقش انجمن های دوستی تاثیرگذار است و درکنار سرمایه گذاری با استفاده از کانالهای ارتباطاتی فرهنگ و تاریخ ایران اسلامی را به سایر کشور ها منتقل کنند. سیدرضا سیدان رئیس انجمن‌های دوستی ایران و سایر کشورها نیز در این دیدار گفت: NGOها به عنوان تشکل های غیر دولتی می توانند در کنار دولت سیاست های جمهوری اسلامی ایران را درحوزه سرمایه گذاری و فرهنگی اجرایی کنند.
آثار غارت شده دوره استعمار در پستوی موزه های غرب خاک می خورد
موزه های سراسر اروپا و آمریکا با درخواست های فزاینده ای درخصوص بازگرداندن آثار تاریخی غارت شده در جریان دوره استعماری روبه رو شده اند.
اما بعد احساسی تر و تاریکتری از این مشکل وجود دارد که کمتر بازیدکننده ای از موزه های جهان از آن باخبرند.
موزه بریتانیا، موزه های دولتی برلین، موزه های ملی فرانسه و حتی موزه هنر متروپولیتن نیویورک، جملگی آثار باستانی زیادی را در پستوهای خود پنهان کرده اند. هزاران جمجمه، اسکلت، قطعات استخوانی و حتی سرهای محافظت شده بومیان در موسسات غربی نگهداری می شوند، آثاری که هرگز به نمایش درنخواهند آمد. هرچند برخی از این آثار به کشورهای مبدا خود بازگردانده شده یا می شوند، مابقی در اعماق انبارها خاک می خورند و به بوته فراموشی سپرده می شوند.
