با توجه به اینکه در پایان چهارمین دهه انقلاب اسلامی قرار داریم دستاوردهای انقلاب اسلامی را به تفکیک هر دهه چه می‌دانید؟ در ابتدا از همه عزیزان در ایسنا تشکر می‌کنم که انصافاً مسؤولیت رسانه‌ای خود را علی رغم تمامی تنگناها، مسائل و مشکلات پیش رو به بهترین شکل انجام می‌دهند؛ انتظار کلی ما از […]
با توجه به اینکه در پایان چهارمین دهه انقلاب اسلامی قرار داریم دستاوردهای انقلاب اسلامی را به تفکیک هر دهه چه می‌دانید؟
در ابتدا از همه عزیزان در ایسنا تشکر می‌کنم که انصافاً مسؤولیت رسانه‌ای خود را علی رغم تمامی تنگناها، مسائل و مشکلات پیش رو به بهترین شکل انجام می‌دهند؛ انتظار کلی ما از ایسنا این است که با توجه به عقبه دانشگاهی و جوان خود عملکرد انقلاب را در طول چهار دهه گذشته به دقت ارزیابی و آسیب شناسی کند به خصوص در مواردی که از ارزش‌ها فاصله گرفته و نتوانستیم گام‌های بلندی در راستای تحقق آرمان‌ها برداریم، می‌توان از نتایج این آسیب شناسی برای ورود بهتر به دهه پنجم انقلاب و پاسخگویی به شعارها و مشکلات مردم استفاده کرد.
انقلاب اسلامی در طول ۴ دهه گذشته دستاوردهای ارزشمندی داشته که در نگاه کلی می‌توان از آن در قالب دغدغه مسؤولان، دولت‌ها، حاکمیت ارزش‌ها و پاسخگویی به مطالبات مردم یاد کرد.
در یک دسته بندی می‌توان دهه اول انقلاب را دهه تثبیت انقلاب نامید. در آن زمان انقلاب نوپا بود و علی رغم مبارزات طولانی مدت مردم در ۱۵ سال منتهی به ۲۲ بهمن، انقلاب زود به پیروزی رسید و به نظر می‌رسید زمان بیشتری برای مبارزه با رژیم طاغوت لازم باشد. انقلاب نوپا و جوان بود و طبیعتاً مسؤولان هم با تجربه کم مسؤلیت پذیرفتند.
انقلاب اسلامی زود به پیروزی رسید و زمان بیشتری برای مبارزه با رژیم طاغوت لازم بود، انقلابی نوپا و جوان که مسؤولان با تجربه کم مسؤولیت پذیرفتند؛ دهه اول انقلاب دهه تثبیت بود آن دوران شاهد حملات و هجمه‌های مختلف و فراوانی از سوی گروهک‌ها و دشمنان در دانشگاه‌ها، نقاط مختلف کشور و حتی ایجاد درگیری بین اقوام بودیم. آنها در هیچکدام از نقشه‌هایشان پیروز نشدند جنگی بزرگ را در شرایط نابرابر با حمایت ابرقدرت‌های شرق و غرب به ما تحمیل کردند تا انقلاب را به بن بست بکشانند اما ما در نهایت با پیروزی در جنگ توانستیم دهه تثبیت انقلاب را به خوبی پشت سر بگذاریم.
در کنار عقب ماندگی‌های زمان به ارث رسیده از گذشته، ۸ سال جنگ تحمیلی مشکلات و گرفتاری‌هایی را برای کشور به وجود آورد. دولت در سال‌های ۶۸ به بعد شعار سازندگی و پیشرفت، بازسازی و توسعه اقتصادی را در دستور کار قرار داد تا خرابی‌های ناشی از جنگ و عقب ماندگی‌های رژیم گذشته را جبران کند لذا می‌توان دهه دوم انقلاب را به نام دهه سازندگی نامگذاری کرد.
دهه سوم با حماسه دوم خرداد همراه بود، دوم خرداد با شعار توسعه سیاسی خلق شد که با در نظر گرفتن شرایط آن زمان چنین شعاری قابل توجیه و منطقی بود؛ البته خوشبختانه دولت اصلاحات بعد از استقرار به این نتیجه رسید که نمی‌تواند از توسعه در بخش‌های دیگر غافل شود به همین دلیل تشکیل ستاد اقتصادی و سامان وضعیت اقتصادی برای حل مشکلات آن زمان از کارهای اولیه دولت خاتمی بود لذا می‌توان دهه سوم انقلاب را دهه توسعه پایدار و جامع نامید.
قرار بود در دولت خاتمی سازندگی با همان شتاب و حتی بیشتر جلو رود اما به اصلاحات ساختاری نیاز داشت. دولت دوم خرداد دولتی با بروکراسی شدید را تحویل گرفت لذا در جهت اصلاحات ساختار، واگذاری تصدی‌ها به مردم، تمرکززدایی در اصلاحات ساختاری و عدالت اجتماعی به عنوان مطالبه جدی انقلاب را دنبال کرد؛ در این دولت شاخصه‌هایی مثل بهبود وضعیت معیشتی مردم، افزایش اشتغال و کاهش نرخ بیکاری، توجه به اقشار آسیب پذیر، افزایش حقوق به خصوص در رده‌های میانی و پایین حقوق بگیر و طبقات خاص مثل معلمان، نیروی انتظامی، نیروهای خدماتی، جامعه پزشکی و اساتید رشد چشمگیری داشت به همین دلیل می‌توان دهه سوم را به نام دهه توسعه فراگیر و پایدار نامگذاری کرد چون عملکردها در اجرای برنامه سوم موفق بود، ما را به تدوین سند چشم انداز ۲۰ ساله رساند. دهه چهارم نیز با توسعه اجتماعی شروع شد اما به خاطر رفتارهای پوپولیستی و بیشتر شعارگونه عملاً اتفاقی نیفتاد.
دهه دوم انقلاب دهه سازندگی و دهه سوم دهه توسعه پایدار و جامع بود؛ دهه چهارم انقلاب با توسعه اجتماعی شروع شد اما به خاطر رفتارهای پوپولیستی و بیشتر شعارگونه اتفاقی نیفتاد. البته این تقسیم بندی‌ها خیلی مطلق نیست به همین دلیل از خبرگزاری ایسنا درخواست پیگیری ارزیابی عملکرد چهار دهه انقلاب و آسیب شناسی این دوران و ارائه رهنمودهایی برای دهه پنجم انقلاب داریم.
یکی از اتفاقات مربوط به دهه چهارم انقلاب، اعتراضات دی ماه ۹۶ است. به نظر شما آیا عملکرد مجموعه نظام و مسئولان در ۴۰ سال اخیر باعث این اعترضات شد یا اینکه پشت صحنه دیگری داشت؟
تحلیل ریشه‌ها و علل اعتراضات دی ۹۶ امری لازم است، ریشه یابی که باید بدون هرگونه فرافکنی و معطوف کردن نگاه‌ها به سمت عوامل خارجی باشد. البته در اینکه دشمنان و مخالفان ما همواره برای به بن بست کشاندن و نابودی انقلاب لحظه شماری می‌کنند و می‌خواهند از هر فرصت و بهانه‌ای برای رسیدن به خواسته‌هایشان استفاده کنند، تردیدی نیست اما من از جمله افرادی هستم که به جای پررنگ کردن عوامل بیرونی در این اتفاقات، تاکید دارم که باید به گونه‌ای از درون مصونیت ایجاد کرد که دشمنان نتوانند کاری انجام دهند.
طرح مطالبات مردم در دی ۹۶ طبیعی بود چون قرار بود دولت دوازدهم برای رفع مطالبات و مشکلات مردم به خصوص اقشار آسیب پذیر گام‌هایی بردارد که به دلایلی موفق نشد. از طرف دیگر مردم تعامل و پاسخ مثبت و ارتباط صمیمی با دولتمردان را احساس نمی‌کردند که این خود باعث کاهش سرمایه اجتماعی شد. در این بین دولت مسؤولیتی در بروز برخی اتفاقات نداشت نمونه آن وضعیت مؤسسات مالی و اعتباری است که مسؤولیت آن به گردن دولت افتاد که اساساً پذیرفتن این مسئولیت اشتباه دولت بود. در نهایت تصمیماتی برای سامان این وضعیت گرفته شد که نتیجه آن تحمیل هزینه‌هایی همچون تورم به اقتصاد بود، در این‌باره هم انتقاداتی به دولت درباره دلیل ورود بیش از حد به این موضوع مطرح می‌شود. اینکه دولت می‌توانست این مقدار هزینه را برای حل مشکل اشتغال به عنوان چالش جدی اجتماعی انجام دهد. در همان دوران با اعتراضات صنفی، صنفی برخورد نشد. اعتراض حق مردم بود اما برخوردهای سیاسی و امنیتی همچون برخورد با معلمان و کارگران صورت گرفت، تمامی این عوامل دست به دست هم داد تا مسائل دی ماه به وجود آید.
نکته مهم اعتراضات دی ماه، نداشتن عقبه مردمی‌اش بود و اینکه جریانات سیاسی یعنی مشخصاً اصولگرایان و اصلاح‌طلبان به عنوان دو جریان اصلی درون نظام از این اتفاقات برای تخریب یکدیگر استفاده نکردند. این عوامل باعث جمع شدن سریع اتفاقات شد کما اینکه معتقدم باید حادثه به صورت دقیق ریشه یابی شود چون برخی معتقدند ریشه این حوادث به مشهد برمی‌گردد و از آنجا شروع شده است. رقیب جریانی فکر می کرده که می‌تواند این اتفاقات را مدیریت و مهار کند اما از عهده‌اش بر نیامده است؛ عده‌ای دیگر هم نظر متفاوتی دارند. بنده نمی‌خواهم این حوادث را به هیچ جریان و رویداد مهمی مرتبط کنم چون در نهایت مهم آن است که نظام با نشان دادن ظرفیت خود توانست موضوع را خوب و طبیعی و به کمک مردم جمع کند.
اعتراضات دی ۹۶ عقبه مردمی نداشت. برخی معتقدند ریشه این حوادث به مشهد بر می‌گردد، جریانی که تصور مدیریت این حوادث بعد از شروع آن را داشت اما از عهده‌اش برنیامد. به هر حال حوادث دی ماه زنگ خطری بود از آن جهت که باید مطالبات به طور جدی دنبال شود نه اینکه بعد از اعتراض پیگیر باشیم لذا این یک هشدار جدی بود.
شما در صحبت‌های خود به این موضوع اشاره داشتید که گروهی با انجام اقداماتی پشت صحنه اتفاقات دی ۹۶ بودند. از طرف دیگر اخیراً عده‌ای موضوع فتنه ۹۸ را مطرح می‌کنند سوال این است که اینها چه کسانی هستند و قرار است تا کی این افراد کشور را دچار تلاطم کنند؟
این بحث جدی است؛ امام (ره) سال اول بعد از پیروزی انقلاب را سال اجرای قانون گذاشتند که این نشان از تاکید ایشان به اجرای قانون دارد چون اساساً حاکم شدن قانون مساله جدی است. اگر بنا باشد هر کسی بر اساس سلیقه خود عمل کند دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و دشمنان سوءاستفاده می‌کنند لذا موضوع جدی است. در این بین متأسفانه گاهی برخورد با این افراد با نگاه به عقبه‌شان و با مسامحه انجام می‌شود؛ اگر یک مورد برخورد جدی بود شاید شاهد حوادث مشابه نبودیم.
باید این برخورد جدی از سوی چه کسی و چه نهادی صورت گیرد؟
قانون، دادگاه، قوه قضائیه و به طور کلی حاکمیت وظیفه برخورد جدی با این مسائل را دارد البته این بدان معنا نیست که قوه قضائیه در برخوردها کوتاهی کرده بلکه باید شرایط کشور به سمتی رود که تمرد از قانون و بی قانونی جرم بوده و مایه ننگ فرد شود نه اینکه برخی با افتخار به خودشان اجازه تفسیر قانون آن هم به دلخواه و مبتنی بر نظرشان را بدهند اگر قانون اشکال دارد اصلاح شود؛ پایبندی به قانون موضوعی است که تمامی مسؤولان بخصوص دولتمردان باید به آن عمل کنند.
از آنجا که اجرای قانون و برخورد با خاطیان و تمرد از آن بحث جدی است باید به میزان حساسیت و ویژگی و جایگاه فرد برخورد هم شدیدتر باشد. در این صورت اگر همه قانون را اجرا می‌کنند قطعاً در کشور به رفتارهای فراقانونی و غیر قانونی نیازی نیست.
نکته بعدی مربوط به ملاحظات سیاسی، جناحی شدن مسائل و تسویه حساب‌هاست؛ برخی کسانی که سخن از فتنه ۹۸ مطرح می‌کنند منظورشان شکست در انتخابات ۹۸ است به همین دلیل ما به آنها جواب نمی‌دهیم. آنها کسانی هستند که خود را محور عالم، اسلام و انقلاب می‌دانند که اگر به این محور آسیب وارد شود فتنه رخ داده. چون فکر می‌کنند دستاوردی در انتخابات آینده نداشته باشند این حرف‌ها را مطرح می‌کنند.
اگر هر کسی طبق سلیقه‌اش در کشور عمل کند دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شود؛ اگر برخورد جدی با این افراد شود دیگر شاهد تکرار این حوادث نیستیم. آنها پیش روی خود تجربه انتخابات مجلس دهم را دارند که علی رغم تمامی تلاش‌ها مردم به لیست امید رأی دادند بعد نوبت به انتخابات شوراها رسید و تمامی هجمه‌ها را روانه فراکسیون امید کردند ولی این بار هم مردم تهران رأی بیشتری به لیست اصلاح طلبان دادند بنابراین پیش بینی آنها نداشتن سهمی در انتخابات و پیروز نشدن است بحمدالله شرایط کشور خوب است و ان‌شاءالله با تدبیر جریانات اصیل نظام در انتخابات ۹۸ همچون انتخابات در سال‌های ۹۲،۹۴ و ۹۶ حضور مردم پر رونق و باشکوه خواهد بود و هیچ فتنه‌ای وجود نخواهد داشت مگر فتنه دشمنان که باید همچون همیشه مردم و مسئولین مراقب باشند. برخی از دشمنان از طریق عوامل و نیروهای شأن می‌خواهند آرامش جامعه را بر هم زنند.
