در تازه های بازار نشر این هفته کتاب هایی شامل دریچه جنوبی، مزه شناش، خانه خواب، اتلاق پذیرایی و آنگه که خود را یافتم مورد بررسی قرار گرفته است. دریچه جنوبی در بخش ابتدایی کتاب به وضعیت و موقعیت اجتماعی‌سیاسی‌فرهنگی ایران در زمان پیدایش داستان کوتاه در غرب اشاره‌ای گذرا کرده‌ایم و علل نفوذ و […]
در تازه های بازار نشر این هفته کتاب هایی شامل دریچه جنوبی، مزه شناش، خانه خواب، اتلاق پذیرایی و آنگه که خود را یافتم مورد بررسی قرار گرفته است.
دریچه جنوبی
در بخش ابتدایی کتاب به وضعیت و موقعیت اجتماعی‌سیاسی‌فرهنگی ایران در زمان پیدایش داستان کوتاه در غرب اشاره‌ای گذرا کرده‌ایم و علل نفوذ و تأثیر این شرایط در تغییر نگرش و تحول ادبیات معاصر مدنظر بوده است. در ادامه داستان‌نویسی معاصر ایران و نقش طبقات در روند شکل‌گیری آن مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دیگر مبحث داستان اقلیمی و تأثیر اقلیم در داستان را مطرح کرده‌ایم. عنوانی که به‌نظر کمی عجولانه و شتاب‌زده توسط چند نفر از منتقدین در جامعه‌ی ادبی مطرح شد و برخی نیز بر پایه‌ی همین نام‌گذاری به سنجش و داوری داستان‌ها پرداختند. در این قسمت سعی کردیم تا با تشکیک در این عنوان به مبحث فوق بپردازیم. در ادامه اوج و رونق داستان کوتاه در دهه‌ی چهل و اوایل دهه‌ی پنجاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و به نقش ادبیات داستانی و ترویج جُنگ‌های ادبی در شهرستان‌ها پرداخته‌ایم. به شکل‌گیری و ویژگی‌های ادبیات داستانی خوزستان اشاره کرده و سیر تحول آن را بعد از سال ۱۳۵۷ مورد بررسی قرار داده‌ایم.
خانه خواب
خانه خواب اثر جاناتان کو (۱۹۶۱-) نویسنده‌ی بریتانیایی متولد بیرمنگام. در مدرسه‌ی کینگ ادوارد و کالج ترینیتی کمبریج تحصیل کرده و در رشته‌ی ادبیات انگلیسی، در مقطع دکتری، فارغ التحصیل شده است. در آثارش دل‌مشغولی‌های سیاسی، اجتماعی و آخرالزمانی دارد و در کنار نوشتن و تدریس در دانشگاه، به‌طور حرفه‌ای موسیقی کار می‌کند؛ ترانه می‌نویسد و پیانو می‌نوازد. رمان‌های جاناتان کو علاوه بر اقبال عمومیِ چشمگیر خوانندگان در انگلستان و دیگر کشورها، تحسین منتقدان ادبی را هم برانگیخته و جوایز زیادی را برای او به ارمغان آورده است. او در این رمان‌ها با زبانی طنز و گزنده زندگی اجتماعی و سیاسی جامعه‌ی مدرن بریتانیا را به‌نقد می‌کشد و با تخیلی منحصربهفرد آینده‌ای برای این جامعه‌ی اسیر تکنولوژی پیش‌بینی می‌کند که یادآور آثار بزرگ آخرالزمانی تاریخ ادبیات هستند. رمان «خانه‌ی خواب» یکی از مهمترین آثار جاناتان کو است که در سال ۱۹۹۸ برنده‌ی جایزه‌ی معتبر مدیسی فرانسه برای بهترین رمان خارجی شد.
اتاق پذیرایی
اتاق پذيرايي محل برگزاري مهماني هاي رسمي و پرتجمل، يادگاري از گذشته هاي باشکوه و يادآور خاطرات خوش است.سالني پر از عتيقه جات گران قيمت،و نماد ثروت و قدرت ساکنانش است.نسل گذشته اتاق پذيرايي را چون پرستش گاهي مي داند که بايد آن را دست نخورده به نسل هاي بعدي تحويل دهد، اما نسل جديد آن را قبرستاني مي بيند که بايد از نو بنايش کرد. نسل هاي مختلف جامعه‌ي آمريکا طي صحنه هاي دنباله دار ساکن اتاق پذيرايي مي شوند و در آن زندگي مي کنند، عشق مي ورزند و در نهايت وصيت نامه‌ي خود را براي فرزندان-شان مي خوانند. آ.ر.گرني در اتاق پذيراييبا استفاده از لحني طنز و نوستالژيک، تراژدي کم رنگ اما عظيم زندگي روزمره را نمايش مي دهد و تاريخناگفته‌يمردم آمريکا را باز مي گويد، تاريخي که با اعتماد متقن به ارزش هاي مستحکم سنتي آغاز مي شود و با فرو‌ريزي نظام ارزشي قديم و ظهور خلأ معنايي سرمايه داري به پايان مي رسد. اين نمايش‌نامه در سال ۱۹۸۵ نامزد نهايي دريافت جايزه‌ي پوليتزر شد.
آنگه که خود را یافتم
این کتاب شرح حال و سفری درازمدت از زندگی هشتاد و شش‌ساله اروین یالوم به قلم خود اوست. جدا از زندگینامه نویسنده در این کتاب، هنر یالوم در در هم بافتن داستان‌های به‌یادماندنی درمانجویان و روایات شخصی عشق و حسرت به‌خوبی نمایان است. او با به تصویر کشیدن آسیب‌پذیرترین بخش‌های درونی خود از زندگی شخصی‌اش پرده‌برداری می‌کند.
یالوم از کتاب زندگینامه‌اش اثری منحصربهفرد می‌سازد و به شکلی متفاوت زندگینامه‌های معمول را با تکنیک‌های درمانی، فرایند نویسندگی و زندگی خانوادگی خود همراه می‌کند. تعمق یالوم درباره غم‌ها، شادی‌ها، یأس‌ها، شکست‌ها و دستاوردهایش و بازتاب آنها از ما دعوت می‌کند تا به درون «خود» و آنچه در زندگی برای ما «معنا» دارد سفر کنیم.
مزه شناس
عنوان «مزه‌شناس» چه گوش‌نواز است. به زبان که می‌آید، قدری طعم خوش دارد. اگر بخواهید به زبان خودمانی توضیحش دهید، کم و بیش می‌شود این: کسی که عاشق خوردن باشد.
جوزیه که یک سرمایه‌دار تمام عیار است و سرمایه‌اش هیچ حد و مرزی ندارد، برای اینکه عاشق غذا خوردن است و به خاطر شکم‌پرستی‌‌اش در این راه خبرهای تمام‌عیار شده و به مقام عالی مزه‌شناس دست یافته است! لو وِنفو که از جوانان حاضر در صف انقلاب کمونیستی چین بوده، داستان بزرگترین نقطه عطف تاریخ معاصر چین را از دل و زبان مردم کوچه و خیابان روایت می‌کند.
مزه‌شناس داستانی صادقانه و روایتگر انقلابی سخت همچون تمام انقلاب‌های دنیاست، انقلاب‌هایی که سخت‌اند، اما قصه‌هایی به نرمی و همگونی زندگی روزمره با خود دارند؛ قصه ایده‌های مشترک و افکار متناقض، قصه صعود و سقوط، قصه تغییر و سکون.
