سهراب سپهری دشت هایی چه فراخ کوه هایی چه بلند در گلستانه چه بوی علفی می آمد؟ من دراین آبادی پی چیزی می گشتم پی خوابی شاید پی نوری ، ریگی ، لبخندی پشت تبریزی ها غفلت پاکی بود که صدایم می زد پای نی زاری ماندم باد می آمد گوش دادم چه کسی […]
سهراب سپهری
دشت هایی چه فراخ
کوه هایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی می آمد؟
من دراین آبادی پی چیزی می گشتم
پی خوابی شاید
پی نوری ، ریگی ، لبخندی
پشت تبریزی ها
غفلت پاکی بود که صدایم می زد
پای نی زاری ماندم باد می آمد گوش دادم
چه کسی با من حرف می زد ؟
سوسماری لغزید
راه افتادم
یونجه زاری سر راه
بعد جالیز خیار ، بوته های گل رنگ
و فراموشی خاک
لب آبی
گیوه ها را کندم و نشستم پاها در آب
من چه سبزم امروز
و چه اندازه تنم هوشیار است
نکند اندوهی ، سر رسد از پس کوه
چه کسی پشت درختان است ؟
هیچ می چرد گاوی
ظهر تابستان است
سایه ها می دانند که چه تابستانی است
سایه هایی بی لک
گوشه ای روشن و پاک
کودکان احساس! جای بازی اینجاست
زندگی خالی نیست
مهربانی هست ،
سیب هست ،
ایمان هست…
حلزونی که فتوسنتز انجام می دهد
در کتاب های زیست شناسی تاکید شده که فتوسنتز کنندگان شامل گیاهان، بعضی آغازیان و بعضی باکتری ها هستند اما به تازگی حلزونی مشاهده شده که عمل فتوسنتز انجام می دهد.یک نوع حلزون با نام معمول eastern emerald elysia و نام علمی Elysia chlorotica با خوردن هر گیاهی، می تواند DNA آن گیاه را کسب کرده و خاصیت فتوسنتز کنندگی پیدا کند.این حلزون سبز رنگ در آب های شور سواحل شرقی کشور امریکا زندگی می کند و دارای صدف نیست و ظاهری شبیه برگ دارد. اندازه اش دو تا سه سانتیمتر است و ممکن است تا شش سانتیمتر هم برسد. این جانور از طریق خوردن جلبک ها ژن های مربوط به فتوسنتز را دریافت می کند. اما نکته مهم اینست که آنچه در رابطه این حلزون و جلبک اتفاق می افتد فراتر از از رابطه همزیستی است و این حلزون ژن های جلبک را دریافت کرده و با استفاده از آن ها فتوسنتز انجام می دهد.
