ژولیوس سزار سردار و سیاست مدار بزرگ رومی کسی که پایه گذار سیستم امپراطوری در روم بود در ۱۲ ژوئیه ۱۰۰ پیش از میلاد دیده به جهان گشود. ژول سزار یا قیصر، پسر گایوس ژولیوس سزار سوم و آئورلیا کوتا بود. ژولیوس سزار همان سیاستمدار و ژنرالی است که باعث سقوط جمهوری روم باستان و […]

ژولیوس سزار سردار و سیاست مدار بزرگ رومی کسی که پایه گذار سیستم امپراطوری در روم بود در ۱۲ ژوئیه ۱۰۰ پیش از میلاد دیده به جهان گشود. ژول سزار یا قیصر، پسر گایوس ژولیوس سزار سوم و آئورلیا کوتا بود.
ژولیوس سزار همان سیاستمدار و ژنرالی است که باعث سقوط جمهوری روم باستان و طلوع امپراتوری روم شد. ژولیوس سزار وسعت خاک امپراتوری روم باستان را به کل منطقه مدیترانه، شمال آفریقا و اروپای غربی امتداد داد. فتوحات نظامی ژولیوس سزار، باعث توقف تجاوزات مکرر ژرمن ها و سلتیکی ها شد. پس از اینکه ژولیوس سزار اعلام کرد، تنها نبوغ اوست که می تواند به مردم امپراتوری روم، صلح و آرامش را هدیه کند، تعدادی از رقبایش در مجلس سنا از تشنگی بی پایان او برای قدرت به شدت نگران شدند.
او در کنار کراسوس و پمپی یکی از فرماندهان سه‌گانه روم بود. اکثر مورخان گشایش سرزمین گل به دست او را یکی از مهم‌ترین وقایع دوران باستان و آغازگر شکل‌گیری تمدن کنونی فرانسه می‌دانند. او همچنین رهبری نخستین لشکرکشی روم به بریتانیا را در دست داشت، اگرچه گرفتاری‌هایش با سنا و پمپی آن را بی‌سرانجام گذاشت. او همچنین لژیون‌هایش را به آن‌سوی رود روبیکون رهبری نمود.
او در پی جنگ داخلی بزرگ روم که خود در ۴۹ (پیش از میلاد) به راه انداخت فرمانروای بی‌چون و چرای روم گشت. پس از آن به اصلاحاتی کلان در جمهوری روم دست زد و راه به سوی خودکامگی پیمود. این کارها دوست پیشین سزار مارکوس یونیوس بروتوس و دسته‌ای دیگر از سناتورها را به کشتن سزار برانگیخت. کشتن سزار چندی بیشتر جمهوری روم را پایدار نگهداشت. دو سال پس از مرگ او سنای روم او را یکی از خدایان روم شناخت.
قتل ژولیوس سزار نتیجه دسیسه هشت نفر از سناتورهای جمهوری روم بود که خود را رهایی‌دهندگان می‌نامیدند. آنان به رهبری گایوس کاسیوس لونگینوس و مارکوس ژونیوس بروتوس، در مکانی در نزدیکی تئاتر پومپه و در نیمه ماه مارس (۱۵ مارس) سال ۴۴ پیش از میلاد با وارد کردن ضربات چاقو ژولیوس سزار را از پای درآوردند. در آن هنگام سزار دیکتاتور جمهوری روم بود و به‌ تازگی از جانب سنا به دیکتاتور مادام‌العمر روم مبدل شده بود. این امر ترس برخی از سناتورها را برانگیخته بود که مبادا سزار در اندیشه برانداختن سنا و ایجاد حکومتی خودکامه باشد. عاقبت قتل سزار به بروز جنگ داخلی رهایی‌دهندگان و در نهایت به فروپاشی جمهوری روم و برآمدن امپراتوری روم انجامید.
در سال ۲۰۱۲، گروهی از باستان شناسان اسپانیایی مدعی شدند محلی را که ژولیوس سزار، قیصر جمهوری روم باستان ۴۴ سال قبل از میلاد مسیح در آنجا به قتل رسیده است، کشف کرده‌اند. باستان شناسان در پمپی ایتالیا و داخل ساختمان هایی که گفته می شود بقایای مجلس سنای روم باستان (معروف به تئاتر پمپی) است، بنای جدیدی کشف کرده اند که به باور آنها سزار در آنجا کشته شده است. این بنا ۲ در ۳ متر مساحت دارد و توسط جانشین سزار و در محکومیت قتل او ساخته شده است. درباره ماجرای قتل ژولیوس سزار کتاب ها و متون قدیمی زیادی وجود دارد، اما این نخستین بار است که شواهد باستان شناسانه ای درباره این واقعه تاریخی کشف می شود. ژولیوس سزار دو سال پس از مرگش به عنوان یکی از خدایان روم شناخته می شد. در متون قدیمی که به ماجرای قتل سزار پرداخته اند، نیز آمده است که یک سال پس از این واقعه مجلس سنای روم تعطیل و به مکان یادبودی برای سزار مقتول تبدیل شد.
ژولیوس سزار هم چنین دست مایه فیلم های سینمایی و نمایشنامه معروف شکسپیر بوده است. به طوری که در سال ۱۹۵۳، فیلمی در ژانر حماسی به کارگردانی جوزف ال. منکیه‌ویچ به نام ژولیوس سزار ساخته شد، این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی هنری در همان سال شد. در سال ۱۹۷۰ هم استوارت بورگ، فیلم دیگری در ژانر جنگی و درام به همین نام را ساخت.
تراژدی ژولیوس سزار، نمایش‌نامه‌ای اثر ویلیام شکسپیر است که گمان می‌رود در سال ۱۵۹۹ میلادی نوشته شده ‌باشد. این نمایش‌نامه درباره توطئه‌ای است که در سال ۴۴ پیش از میلاد علیه ژولیوس سزار، دیکتاتور رومی صورت گرفت که به قتل او و نیز شکست توطئه‌گران در نبرد فیلیپی منجر شد. شکسپیر دو نمایش‌نامه کوریولانوس و آنتونیوس و کلئوپاترا را هم از وقایع تاریخی دوران امپراتوری روم اقتباس کرده‌است. اگرچه عنوان نمایش‌نامه ژولیوس سزار است، اما سزار شخصیت اصلی نمایش‌نامه نیست؛ او تنها در سه صحنه حضور دارد و در ابتدای پرده سوم کشته می‌شود. مارکوس بروتوس بیشتر از چهار بار و هر بار چندین خط سخن می‌گوید و بار روانشناسی نمایش، کشمکش او برای انتخاب بین شرافت، وطن‌پرستی و دوستی با سزار است.
از طرفی کتابی هم درباره زندگی ژولیوس سزار با عنوان فرعی «فرمانده و سیاستمدار رومی» توسط دان ناردو با ترجمه شهربانو صارمی منتشر شده است.
در بخشی از این کتاب ۱۱۲ صفحه‌ای می‌خوانیم: «جوامع کهن مردان و زنان منحصر به فردی داشته‌اند که اثر خود را بر جهان گذاشته‌اند. هر چه بیشتر درباره آنها می دانیم از دستاوردهایشان بیشتر در شگفت می‌شویم. این مردان و زنان تاریخ را ساخته‌اند و تغییر داده‌اند.»